รอเป็นศ. ต่อไป
เราได้ส่งเรื่องขอเลื่อนตำแหน่งจากรศ. ไปเป็น ศ. สัก ๔ ปีมาแล้ว เรื่องตกออกมาเป็นว่า “สอบตก” เราไม่เสียใจหรอก เพราะยึดมานานแล้วว่า expect for the best, prepare for the worst.
ที่เรากล้า expect for the best ก็เพราะว่าผลงานวิจัยตีพิมพ์ของเรา ๓ ฉบับตีพิมพ์ในวารสารที่ดีมาก จึงยากที่จะได้รับการตีพิมพ์ แต่เมื่อตีพิมพ์แล้วก็ได้ citations มากถึง ๑๐๐ กว่า ทั้งที่หัวข้อการวิจัยแคบมาก (ควรได้รับ citation น้อย) ในขณะที่ศ.ที่รู้จักท่านหนึงได้ citations 13 เท่านั้นท่านยังผ่านเป็นศ. ส่วนของเรา ๑๐๐ แต่ไม่ผ่าน ก็ไม่ทราบว่าท่านกรรมการท่านวัดมาตรฐานด้วยวิธีการใด
.
ผลงานตัวหนึ่งที่ส่งไปขอศ. นี้มี prof. อาวุโสจากอังกฤษส่งอีเมล์มาชมว่า เป็นงานวิจัยยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่ท่านได้เคยอ่านมาทั้งหมดตลอดชีวิต
.
บัดนี้เราคิดว่าจะเลิกใช้ รศ. นำหน้าชื่อ แต่ดร. ยังขอใช้ต่อไป บางทีมันช่วยกันหมากัดได้เหมือนกัน
-----คนถางทาง..๑๕มีค. ๖๔
ไม่มีความเห็น