๙๔ ทานผักและชมพันธุ์ไม้ที่เชียงใหม่

          ผมไปงานแต่งงานลูกชาย ซึ่งจัดที่บ้านเจ้าสาว ตัวบ้านมีเนื้อที่ค่อนข้างกว้างใหญ่ คุณพ่อคุณแม่เจ้าสาวจัดที่พักให้ผมอยู่อย่างสะดวกสบาย ดังนั้นพอเสร็จงาน ผมจึงพาครอบครัวของเราทั้งสองไปทานอาหาร ถือเป็นการขอบคุณทุกฝ่าย ที่มีส่วนทำให้งานสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

  ผมขอเป็นเจ้าภาพในมื้อพิเศษนี้ที่ร้านอาหาร..คุณแม่เจ้าสาวเป็นฝ่ายเลือกร้าน พอผมได้ยินชื่อร้านเท่านั้น ก็รู้สึกคุ้นๆ พอจะทราบอยู่บ้างว่า เป็นร้านที่มีชื่อเสียงมิใช่น้อย..

      บริเวณที่จอดรถสะดวกสบายกว้างใหญ่ ถึงแม้จะเป็นวันธรรมดาแต่ลูกค้าก็เยอะ..พอเดินเข้าไปในร้าน ก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นร้านอาหารที่เน้นพวกผักสลัด ซึ่งผมไม่ค่อยจะชอบเอาเสียเลย ผมเองทานผักได้ทุกอย่าง ยกเว้นพวกสลัดเพียงอย่างเดียว เพราะว่าไม่คุ้นเคย สมัยเด็กๆคงไม่ค่อยจะได้ทาน

          พอสั่งอาหารเป็นที่เรียบร้อย และรู้ว่าอีกยาวนานกว่าอาหารจะมาถึงโต๊ะ ผมก็เลยเดินเที่ยวชมสถานที่ภายในร้าน โน่น นี่ นั่น ไปเรื่อยๆ รู้สึกเพลิดเพลินผ่อนคลายหายเหนื่อยไปเลย

          ผมเห็นภาพถ่ายเจ้าของร้าน พร้อมด้วยข้อความมากมายหลายจุด ผมเดินอ่านจนหมด เจ้าของร้านออกแบบร้านเรียบร้อย เป็นระเบียบสวยงามน่ารัก ทำให้รู้สึกมีดีไซน์สะดุดตา

          ผมก็เลยสะดุดใจในหลากหลายข้อความ อาทิ

          “ศรัทธา” คำนี้มีพลังยิ่งใหญ่ การได้รับประทานผักสดปลอดสารพิษจากการ...ปลูกผักเพราะรักแม่ ที่เกิดขึ้นจากแรงบันดาลใจ และเชื่อมั่นต่อพลังสามัคคีปลูกผักด้วยตนเอง ได้เห็นการงอกงามแตกใบของผักที่ปลูก ได้ตัดเก็บผลผลิตจากต้นด้วยมือผู้ปลูก ได้ตระหนักถึงการบริโภคอาหารที่ปลูกด้วยรัก คือพื้นฐานสำคัญของสุขภาพกาย และสุขภาพใจ..

          หลายคนสงสัย ทำไมชื่อร้านช่างดูทะเล้น และไม่มีความเกี่ยวข้องกับผักอยู่ในนั้นเลย ความจริงแล้วที่มาของชื่อนั้นมาจากผู้บริหารทั้งสองท่าน ก็คือคุณอู๋ และ คุณโจ้ และนำมาผวนสลับเล็กน้อยเพื่อให้ได้ความเป็นแปลกใหม่ เกิดเป็นชื่อ “โอ้กะจู๋” นั่นเอง

         ส่วน Motto ที่ว่า “ปลูกผักเพราะรักแม่” นั้นเกิดจากความตั้งใจจริงที่ต้องการให้ผักสะอาดและปลอดสารพิษ เหมือนกับการปลูกผักแบบทานกันเองในครอบครัว จึงเลือกใช้แม่เป็นตัวแทนของความห่วงใยของคนในครอบครัว

          อาหารชุดแรกมาพอดี ชุดละ ๔-๕ เมนู แต่ละเมนูครบทุกอย่าง ทั้งผัก ปลาและเนื้อ มื้อนี้เหมือนทานกันเล่นๆแต่ก็อิ่มหนำสำราญกันถ้วนหน้า เพราะอาหารแต่ละอย่าง ทุกคนจะตักแบ่งกัน คนละคำสองคำ อาหารที่สั่งมีทั้งหมด ๑๓ รายการ จึงทานกันได้ทั่วถึงทุกคน

          จากการที่ผมไม่ชอบอาหารในรูปแบบของสลัดผัก แต่วันนี้..รู้สึกได้ถึงรสชาติแปลกใหม่   มันหอม หวาน อร่อย ไม่มีอาหารรายการใดที่รสจัดเลย ทานได้อย่างสบายๆและอร่อยมากมายจริงๆ

          ทานอาหารเสร็จ มีเวลาเหลือ..คุณพ่อคุณแม่เจ้าสาว จัดกิจกรรมทัวร์เล็กๆ ในตัวเมืองเชียงใหม่ แบบไม่ให้รู้เนื้อรู้ตัว พอไปถึงก็ให้รู้สึกตื่นเต้น เหมือนบ้านนอกเข้ากรุงอย่างนั้นเลย..

          เมื่อหลายปีก่อน..มีข่าวครึกโครม ผู้คนจากทั่วประเทศมาเที่ยวชม จนทำให้รถติดหลายกิโลเมตร วันนี้..ผมได้มาเยือนแล้ว อย่างที่ไม่เคยคิดฝันมาก่อน

          ชื่อที่รู้จักกันทั่วไป คือพืชสวนโลก แต่ชื่อเต็มๆของเขาก็คือ.."อุทยานหลวงราชพฤกษ์"

          เสียค่าผ่านประตูเข้าไปก็ไม่แพง มองจากภายนอกดูจะยิ่งใหญ่อลังการ สดใส สวยงาม คิดในใจว่าภายในสวนจะสวยงามกว้างใหญ่ขนาดไหน.?. ช่วงเวลา ๒ ชั่วโมงจะเดินเที่ยวชมครบหมดทุกอย่างไหม? ก็พอดีได้คำตอบว่า..สูงวัยแล้ว ไม่ต้องเดินมีรถให้นั่งอย่างสบาย บริการพาชมและบรรยายสรุปให้ด้วย

          หากใครจะลงรถเพื่อเดินชม สัมผัสพันธุ์ไม้ ณ จุดใด ถ่ายรูปเสร็จแล้ว..จะขึ้นรถต่อไป ก็ให้ยืนรอได้ จะมีขบวนรถขับวนมารับทุก ๑๕ นาที เป็นอะไรที่วิเศษมากๆ

          การเดินทางมาเที่ยว ในช่วงบ่ายใกล้ค่ำ และหน้าหนาวด้วย อากาศจะเย็นและมืดเร็ว ที่สำคัญก็คือเวลาท้องไส้อิ่มๆ..ก็จะเดินไม่ค่อยสะดวก รู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว ผมจึงเดินชมได้เพียงจุดเดียว เป็นไม้ดอกไม้ประดับ ส่วนที่เหลือผมนั่งรถชมจนครบทุกรายการ แบบว่าหันซ้ายมองขวา..เก็บภาพเอาไว้เป็นความทรงจำที่ประทับใจ

          พรุ่งนี้ยังต้องไปขึ้นดอย..คงต้องรีบกลับบ้านไปพักผ่อนเก็บเรี่ยวแรงไว้ เพื่อเดินทางขึ้นสู่สูงสุดของแดนสยาม..นามว่าดอยอินทนนท์...  

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๓  พฤศจิกายน  ๒๕๖๓     

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

ไปเหนือทีไร ประทับใจทุกครั้งค่ะ

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

อยากไปชมโครงการพระราชดำริมากกว่าครับ แต่พอดีเวลาไม่พอ..