ในจดหมายข่าวสภามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ฉบับที่ ๕๐ มีเรื่อง การประเมินผลการประชุม ฝึกอบรม ศึกษาดูงาน เขียนโดย ศ. นพ. เกษม วัฒนชัย นายกสภา ที่เสนอว่าผลจากกิจกรรมดังกล่าวมี ๕ ระดับ ดูได้ที่ (๑) หน้า ๖
ข้อเขียนนี้ตรงใจผมมาก เป็นประเด็นคับข้องใจของผมมานานมากสมัยไปทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ หาดใหญ่อยู่ ๑๘ ปี ที่บุคลากรของมหาวิทยาลัยเรียกร้องการสนับสนุนค่าใช้จ่ายในการเดินทางเข้ากรุงเทพเพื่อไปร่วมกิจกรรมทางวิชาการ ที่ต่อมามีการกำหนดระเบียบชัดเจนว่าบุคลากรแต่ละคนมีสิทธิ์เบิกค่าใช้จ่ายได้กี่ครั้ง ครั้งละไม่เกินกี่บาท
ผมสังเกตว่า คนส่วนใหญ่มองว่าเป็นสิทธิ์ แต่ผมมองว่า เป็นความรับผิดชอบของผู้ใช้สิทธิ์ ที่จะต้องกลับมาพัฒนางานของตน โดยใช้ความรู้ที่ได้นั้น รวมทั้งต้องเผื่อแผ่ความรู้ที่ได้ต่อเพื่อนร่วมงานด้วย ตัวผมเองได้หาวิธีสารพัดแบบในการเผยแพร่ความรู้เชิงหลักการใหม่ๆ ให้แก่เพื่อนร่วมงาน ผมเข้าใจว่าพฤติกรรมนี้มีประโยชน์แก่ตัวผมด้วย คือช่วยส่งเสริมให้ผู้คนมองเห็นว่าผมมีความเอาจริงเอาจังทุ่มเทให้แก่งาน ทำให้ได้รับความเชื่อถือ
วิจารณ์ พานิช
๒๐ ส.ค. ๖๓
ไม่มีความเห็น