Self-Talk บันทึกจากหัวใจ : ระดมทุนสร้างห้องน้ำและจัดตั้งกองทุนเพื่อพัฒนาสุขภาวะคนพิการผู้ยากไร้แบบมีส่วนร่วม
ครั้งแรกในชีวิตที่เป็นคนระดมเงินบริจาค เพราะปกติจะไม่ถนัดเรื่องนี้
ไอ้เราหลักๆก็เป็นนักวิชาการ เป็นนักสื่อสาร เป็นคนทำงานพัฒนาเชิงโครงสร้างและระบบมากกว่า แต่พอเห็นสภาพความเดือดร้อนที่คนพิการผู้ยากไร้ ไร้สัญชาติ ไร้สิทธิไร้เสียงในชุมชนแล้ว ภาพมันหลอนอยู่ในหัวอยู่ว่า จากที่เคยลงไปเจอไปเก็บข้อมูลวิจัย สองปีผ่านไปยังไงก็ยังงั้น สภาพที่นอน ห้องน้ำ ยังกับคอกหมูเล้าไก่จริงๆ ไม่เปลี่ยนอะไรเลย
ปลายเดือนก่อน ในเวทีประชุมงานสภาพลเมืองจังหวัด มีจังหวะเจอป้าอู๊ด หญิงเหล็กแห่งบ้านปางหมู แกก็เล่าเรื่องสภาพความเป็นอยู่ที่น่าอเนจอนาถใจให้ฟัง แกก็เปรยๆว่าถ้าจะสร้างห้องน้ำสำหรับนายลอนี่ ขอเงินจากหน่วยไหนก็ไม่ได้เลยเพราะเป็นคนที่ไม่มีสัญชาติไทย ก็คงต้องอาศัยเงินบริจาค
เราถามว่าประมาณเท่าไร ป้าอู๊ดก็ตอบ “หมื่นนึง”
“อืมมม..... ผมช่วยพันนึงก่อนนะ เดี๋ยวจะลองถามเพื่อนฝูงคนรู้จักดู เผื่อมีใครอยากทำบุญช่วยบริจาค แต่ไม่รู้จะได้เท่าไหร่นะครับ ถ้าเกินหมื่นนี่เราเข้าเป็นงานของชุมชน ทุกคนจะได้ประโยชน์ร่วมกันด้วย ทำเป็นกองทุนคนพิการภาคประชาชนดีไหมครับ”
ป้าอู๊ด กับหมอติ๊ง ผอ.รพ.สต. ปางหมูที่นั่งอยู่ใกล้ๆกันก็บอก “เห็นด้วยๆ ครูยอดทำเลยๆ”
ผ่านไปสองอาทิตย์ เราใช้การบอกบุญผ่านปากต่อปากและก็ไลน์กับเฟสบุ๊ค ไม่ได้ทำอะไรใหญ่โตเพราะเราคิดทำแบบพอเพียงดีกว่า ถ้าทำใหญ่โตกลัวคนหาว่าไปเรี่ยไรอะไรมากมาย ก็อาศัยคนที่เข้าใจและเชื่อมั่นกัน ก็ได้เงินบริจาคสะสมมาเรื่อยๆ เพื่อนบางคนไม่เจอหน้ากันมาเกือบสิบปี พอเห็นเราโพสต์ก็โทรเข้ามาบริจาคก็มี
แอบยิ้มในใจ เอ้อ เรานี่เครดิตก็ใช้ได้เนาะ
เพื่อนเก่าๆบางคนไม่เคยติดต่ออะไรเลยเพราะคนละสายงาน บางคนมีการงานใหญ่โต มีครอบครัวไปแล้วก็ห่างๆ พอมีเรื่องทำบุญเข้ามาก็มีโอกาสได้คุยกัน
อันนี้ก็ดี เหมือนมีสะพานมิตรภาพให้มาร่วมสร้างสิ่งดีๆร่วมกันโดยไม่เอาตำแหน่งหน้าที่ ความหวังโน่นนี่นั่นตอบแทนมาหนุนสร้าง มีแต่ใจอยากช่วยผู้ยากไร้โดยไม่แบ่งชั้นวรรณะ ไม่หวังแม้จะได้ภาพถ่ายหรือใบประกาศแสดงคุณความดี เหมือนปิดทองหลังพระ เป็นการละอัตตาตัวเองโดยแท้
บุญนี้จึงมาด้วยใจบริสุทธิ์จริงๆ
แถมวันที่มาส่งมอบเงินวันนี้ ก็เป็นวันที่ดีมากๆคือเป็นวันที่มีกองบุญใหญ่ร่วมไปด้วยกัน เป็นวันที่ชาวบ้านมาถวายโลงเย็นและต้นผ้าป่าที่วัด ก็เสมือนได้แจ้งให้ทั้งชุมชน บ้าน วัด โรงเรียน เทวดา ฟ้าดิน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพศรัทธาได้มารับรู้รับทราบ เป็นเหมือนสนามพลังที่จะเกิดแรงส่งให้ผู้คนช่วยกันต่อยอดต่อไป
ยังไงก็ตาม เพื่อเป็นการขอบคุณ และแสดงความโปร่งใส ความชัดเจนในการบริจาค เราก็เลยอยากเอารายชื่อมิตรสหายที่ทำบุญร่วมกันครั้งนี้ มาใส่ในเฟสบุ๊คไว้ เผื่อเป็นหลักฐานและกันลืม วันหน้าเฟสมันเตือนความจำเราก็ระลึกถึงวันนี้ได้
เรื่องการสร้างห้องน้ำ ทางแกนนำรวมถึงญาติคนพิการก็จะช่วยจัดทำกันต่อไป ถ้าเสร็จเมื่อไหร่เรากะจะไปลงพื้นที่เยี่ยมเยือนและให้กำลังใจเขาต่อ ห้องน้ำนายลอนี่คงไม่ใช่แค่สถานที่ปลดทุกข์ แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้คนในชุมชนเริ่มมั่นใจถึงการที่เราสามารถร่วมมือกันลุกขึ้นมาช่วยคนยากไร้ แค่เราไม่นิ่งดูดาย
ส่วนของการพัฒนากองทุนคนพิการของชาวบ้าน อันนี้เงิน ได้เงินตั้งต้นจากเก้าพันกว่าบาทที่เหลือจากการทำห้องน้ำมาก็จะนำเข้าสู่วงประชาคม เราเคยเห็นธุรกิจก็ดี หลายกองทุนชุมชนเงินตั้งต้นแค่ไม่กี่พัน แต่ด้วยจิตที่มุ่งมั่น มีข้อมูล มียุทธศาสตร์ที่คมชัด ก็งอกจากต้นกล้าเล็กๆเป็นต้นไม้ใหญ่ให้ดอกให้ผลให้ร่มเงาน่าชื่นใจได้
ตรงนี้ คือความยั่งยืน คนที่ฮอมบุญกับเราในครั้งนี้ก็เลยได้ทั้งต้นและทั้งดอก
ต้นคือช่วยเหลือเฉพาะกิจ คือสร้างห้องน้ำ ส่วนดอกคือสิ่งที่งอกออกไป คือ กองทุนที่ชาวบ้านจะร่วมกันบริหารจัดการให้เกิดการขยายความดีออกไปไม่รู้ประมาณ ซึ่งเราเองก็คงต้องลงไปช่วยหนุนเสริมฟูมฟักอยู่บ้าง เพราะตอนนี้ถือว่าชุมชนเริ่ม”ตื่น” แล้ว แต่ก็ยังตั้งไข่อยู่ ล้มลุกคลุกคลานไป ตามประสา ระยะเวลาสักสามปีห้าปี กองทุนนี้น่าจะเข้มแข็งขึ้นอีกมาก
สุดท้าย ขอขอบคุณ มวลมิตรสหายทุกท่านที่ร่วมกันปลูกต้นกล้าแห่งงานพัฒนาคนพิการ ขอให้คุณความดีที่ร่วมกันทำดลบันดาลให้ทุกท่านโชคดีมีชัย เจริญด้วยสุขภาวะทั้ง กาย จิต สังคม ปัญญาในทุกด้าน ชีวิตร่มเย็นบริสุทธิ์ใสเหมือนดั่งน้ำใจที่ทุกท่านหยาดรด ชโลมลงในการช่วยเหลือคนพิการทั้งระยะสั้นและระยะยาวในชุมชนครั้งนี้
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น