รอยทุกข์

     เมื่อถึงคราวคืนวันอันเข็ญขุก

กระแสทุกข์โหมกระหน่ำซ้ำเข้าหา

กลบความหวังพังทลายในพริบตา

ความปวดปร่าล้อมรายอยู่ภายใน

     ต้องล้มลงโดดเดี่ยวจมเกลียวทุกข์

จะฝืนลุกเดินต่อก็ไม่ไหว

จะคว้าฝันก็เลือนลางดูห่างไกล

จะท้อไหมถามตัวเองอย่างเคว้งคว้าง

    ท้อไปเถอะ....ท้อเข้าไปในวันนี้

ฤาจะมีทางพ้นโศกบนโลกกว้าง

ฤาจะลบรอยทุกข์เศร้าให้เบาบาง

รอฝนซาฟ้าสางได้อย่างไร

    ลองเหลียวดูรอยทรายที่รายล้อม

เกลียงคื่นพร้อมซัดสาดกวาดเลือนหาย

คงเหลือเพียงหาดกว้างรอบข้างกาย

การเริ่มต้นคงไม่สายจะหมายคอย

    อย่าหมดหวังนั่งท้อ...รอวันแพ้

หาทางแก้ปัญหาอย่าถดถอย

ชีวิตยังมีค่าอย่าเลื่อนลอย

เพราะทุกข์นั้นเพียงน้อย...ดุจรอยทราย