พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์

มาตรา 7 ของพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์

   มาตรา 7 ผู้ใดเข้าถึงข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่มีมาตราการป้องกันการเข้าถึงโดยเฉพาะและมาตราการนั้นมิได้มีไว้สำหรับตน ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

      จากมาตรา7 นั้นได้กล่าวถึงการเข้าถึงข้อมูลที่มีมาตราการป้องกันไว้แล้ว และไม่ได้มีไว้สำหรับตน ลักษณะของกฎหมายตามความเข้าใจนั้นคือมิให้ผู้อื่นที่ไม่สิทธิเข้าถึงข้อมูลคนอื่น จากมาตราดังกล่าวจะช่วยป้องกันความเสียหายจากการลักลอบการเข้าถึง แต่ไม่ได้ส่งเสริมนวัตกรรมทางอุตสาหกรรมคอมพิวเตอร์ ทำให้ไม่มีสิ่งใหม่ๆเข้ามาเพื่อใช้ในการป้องกันเพราะจะทำให้ผิดกฎหมายได้  ดังนั้นการเข้าถึงข้อมูลของผู้อื่นนั้นถึงแม้ว่าจะผิดกฎหมายถ้ามองในแง่ลบ แต่ถ้ามองในแง่บวกก็เท่ากับส่งเสริมให้มีการพัฒนาระบบให้ดีขึ้น การหาจุดสมดุลย์ระหว่าง2มิติดังกล่าวนั้นผู้ที่ตัดสินจะต้องคำนึงถึงความเสียหาย และประโยชน์ให้ได้ ดังนั้นควรจะมีหน่วยงานที่เป็นนักโจรกรรมแต่เป็นของรัฐเข้ามาทดสอบระบบโดยไม่ให้เจ้าของรู้ตัว