๖๙. มุกกับป้าเหมือนและชุดดำไทยจิตรลดา


ชุดดำไทยจิตรลดาที่มุกกับญาติพี่น้องได้สวมใส่ ดูสุภาพเรียบร้อยและงดงาม สมเป็นกุลสตรีไทย ถูกต้องตามกาลเทศะ มุกภูมิใจที่ได้แต่งชุดดำไทยจิตรลดาในงานของแม่และภูมิใจที่เกิดมาเป็นคนไทย..ที่มีชุดการแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์..ของตนเอง

        มุก..รักและนับถือป้าเหมือน..เหมือนว่าเป็นแม่คนหนึ่ง..จึงเรียกป้าเหมือนว่า..แม่.มาตั้งแต่มุกยังเด็กๆ แม่ของมุกชื่อแม่แดง..เรียนจบพยาบาลและทำงานอยู่ในโรงพยาบาลของเอกชน

    ป้าเหมือนกับแม่แดง ไม่ได้เป็นพี่น้องกัน แต่รักและนับถือกันเหมือนเป็นญาติสนิท ป้าเหมือนคอยดูแลช่วยเหลืองานในบ้านทุกอย่าง มุกจึงจำภาพที่ป้าเหมือนคอยเอาใจใส่ให้มุกอยู่บ้านและได้เรียนหนังสืออย่างสะดวกสบาย ตั้งแต่มุกเรียนอยู่ชั้นประถม..

    ป้าเหมือนจะซักผ้าและรีดผ้าให้มุก เวลาที่มุกหิวป้าเหมือนจะทำกับข้าวและทำขนมอร่อยๆให้มุกทาน..อาหารที่มุกโปรดปรานคือแกงเขียวหวาน ป้าเหมือนทำได้อร่อยมาก

    ถึงป้าเหมือนจะตามใจมุกทุกอย่าง แต่แม่แดงก็คอยเตือนไม่ให้มุกดื้อและรบกวนป้าเหมือนจนเกินไป มุกจึงเชื่อฟังแม่และเมื่อมีโอกาสมุกก็จะช่วยงานป้าเหมือนอยู่เสมอ

        งานอดิเรกที่มุกถนัดก็คือสอยเสื้อผ้าชุดดำไทยจิตรลดา ที่แม่แดงเปิดธุรกิจร้านให้เช่าชุดดำ ทำเป็นห้องเล็กๆในบ้าน ป้าเหมือนคอยรับลูกค้าและทำบัญชี บางทีมุกก็ช่วยรับโทรศัพท์จากลูกค้า บางวันก็ช่วยป้าเหมือนรีดชุดดำแขวนไว้ หลังจากที่ลูกค้าได้นำชุดมาคืนและป้าเหมือนได้ซักเป็นที่เรียบร้อย

        มุก..ไม่ได้ช่วยงานป้าเหมือน ไม่ได้ใกล้ชิดเหมือนเมื่อก่อน ตลอด ๔ ปีที่มุกเรียนมหาวิทยาลัยศิลปากร ต้องอยู่หอพัก ได้กลับบ้านเดือนละ ๒ ครั้ง แต่แทบทุกคืนที่มุกจะต้องโทรหาป้าเหมือนและไม่ลืมที่จะถามถึงแมวเหมียวที่แสนรู้และน่ารัก ที่มุกฝากป้าเหมือนให้ช่วยเลี้ยงด้วย

        ทุกครั้งที่ได้กลับบ้าน..มุกจะดีใจมาก..เพราะคิดถึงป้าเหมือนกับเจ้าแมวเหมียว หลังจากกอดป้าเหมือนแล้ว ก็จะขลุกอยู่ในห้อง หยอกล้อกับแมวเหมียวจนกว่าป้าเหมือนจะเรียกให้ลงมาทานข้าว

        ก่อนที่มุกจะเรียนจบได้ปีเดียว แม่แดงบอกว่าต้องหยุดพักการให้เช่าชุดดำไทยจิตรลดาเอาไว้ก่อน เพราะป้าเหมือนไม่ค่อยสบาย..เป็นโรคหัวใจ..ต้องไปโรงพยาบาลบ่อยๆ

        วันนี้..มุกเรียนจบแล้ว อยู่ในระหว่างหางานทำ มุกมั่นใจว่าจะหางานทำได้อย่างแน่นอน ขอให้ผ่านสถานการณ์ในช่วงโควิด19 ไปก่อน ตอนนี้มุกขออยู่บ้านเพื่อดูแลป้าเหมือน ได้ตอบแทนบุญคุณป้าเหมือนบ้าง ที่ท่านห่วงใยและเลี้ยงดูมุกมาตลอด

        แต่ป้าเหมือน..เปลี่ยนแปลงไป..ไม่ค่อยคุยเหมือนเมื่อก่อน ป้าเหมือนไม่มีเวลาให้มุกเลย  ป้าเหมือนจะอ่อนเพลีย ทานข้าวไม่ค่อยได้ ซูบผอมและนอนตลอดทั้งวัน

        มุกแปลกใจที่เห็นป้าเหมือนนั่งรถเข็นไปโรงพยาบาลบ่อยมากขึ้น และกลับมานอนเพ้อ บางวันก็เหมือนกับว่าป้าเหมือนจำมุกไม่ได้ มองมุกเหมือนคนแปลกหน้า..

        มุกร้องไห้แล้วโผเข้ากอดแม่แดง..เพื่อจะถามความจริงให้ได้..

        “แม่...เป็นอะไรกันแน่...ทำไม..แม่ไม่คุยเหมือนก่อน ทำไม..แม่ไม่ดีขึ้นเลย”

        “ทำใจไว้บ้างนะลูก ป้าเหมือน..แม่ของลูก..เป็นโรคเกี่ยวกับระบบเลือด หมอเขาดูแลรักษาเต็มที่แล้ว”แม่แดงพูดพร้อมน้ำตาอุ่นๆหยดลงบนแขนของมุก..

        วันนี้ป้าเหมือน..แม่ของมุก..ได้จากมุกไปแล้ว มุกจุดธุปแล้วอธิษฐานขอให้แม่ไปสู่ภพภูมิที่ดี มุกรดน้ำไปที่มือของแม่แล้วก้มลงกราบแม่เป็นครั้งสุดท้าย..

        มุก..ได้ยินแม่แดงคุยกับญาติพี่น้อง ว่าจะจัดงานศพป้าเหมือนอย่างเรียบง่าย โดยจะสวดพระอภิธรรม ๒ คืน แต่ทุกขั้นตอนจะทำอย่างถูกต้องตามวัฒนธรรมและประเพณีไทยทุกอย่าง ตลอดจนต้องมีการเลี้ยงภัตตาหารแด่พระภิกษุสงฆ์ทุกวัน..

        คำว่าเรียบง่ายและวัฒนธรรม ทำให้มุกคิดถึง..ชุดดำไทยจิตรลดาที่พับเก็บใส่ลังไว้..มุกจะขอแต่งชุดสวยนี้เพื่อแม่ จากนั้น..มุกจะเป็นต้นแบบในการสืบสานเอกลักษณ์การแต่งกายของไทย...ว่าแล้วมุกก็ลงมือทำทันที

         ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป...งานชุดดำที่มุกเคยทำกับแม่..วันนี้มุกจะลงมือทำเองทุกอย่าง..เริ่มตั้งแต่..รื้อค้นเสื้อผ้ามาจัดเตรียมไว้เพื่อใส่ในงาน..แล้วไล่ล่าลายชื่อลูกหลานภายในครอบครัว รวมทั้งเพื่อนของมุกด้วย จากนั้นทำการวัดตัว และซักรีดให้เรียบร้อย….

        ชุดดำไทยจิตรลดาที่มุกกับญาติพี่น้องได้สวมใส่ ดูสุภาพเรียบร้อยและงดงาม สมเป็นกุลสตรีไทย ถูกต้องตามกาลเทศะ มุกภูมิใจที่ได้แต่งชุดดำไทยจิตรลดาในงานของแม่และภูมิใจที่เกิดมาเป็นคนไทย..ที่มีชุดการแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์..ของตนเอง

        มุกแหงนหน้าขึ้นไปบนเมรุ..มุกอยากบอกแม่ว่า..งานร้านเช่าชุดดำไทยจิตรลดา ที่ลูกเคยช่วยแม่ได้ไม่เต็มที่นัก วันนี้..ลูกได้สวมใส่ด้วยตัวเองและเห็นคุณค่ามากเหลือเกิน

        ขอให้แม่..ส่งกำลังใจ..ช่วยลูกด้วย ในระหว่างที่ลูกหางานทำตามสาขาวิชาที่ลูกเรียนมา..ลูกจะเปิดร้านในบ้าน บรรยากาศของร้านเช่าขุดดำไทยจิตรลดา จะกลับมาอยู่ในบ้านของเราอีกครั้ง..นะคะแม่

        ลูกจะไม่คิดค่าเช่าแพง และจะต้อนรับลูกค้าด้วยอัธยาศัยไมตรีและมีน้ำใจแบบคนไทย มุกจะตั้งใจทำงานนี้เพื่อแม่ และเพื่อเป็นรายได้เสริมของตัวมุกเอง...

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๓  มิถุนายน  ๒๕๖๓

       

       

หมายเลขบันทึก: 677932เขียนเมื่อ 13 มิถุนายน 2020 22:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2020 07:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท