ขอเพียงใจไม่เคยถอย
สุภัชชา.แกมนาค
ขออย่าท้อแรงกายแม้ใจเหนื่อย
แม้ปวดเมื่อยอ่อนล้าระอาหนอ
แถมเครื่องมือแพทย์พยาบาลยังไม่พอ
กลับบ้านลูกจะกอดพ่อต้องห่างกัน
ซื้อของเข้าห้างคนรังเกียจ
ไม่อยากเฉียดเหินห่างทำเหหัน
เหนื่อยทั้งกายปวดทั้งใจอยู่ทุกวัน
เพราะหน้าที่สำคัญสู้กันสุดแรงใจ
แม้ท้องฟ้าวันนี้จะทึบเทา
สักวันเรื่องราวถึงฝั่งฝัน
เพราะไม่มีอะไรยืนยงอยู่นิรันดร์
แสงตะวันจะสาดส่องมองเห็นทาง
กำลังใจมากมายอยู่ตรงนี้
มอบให้บุคลากรการแพทย์มากมีในโลกกว้าง
แม้ว่าคุณทดท้อแสนอ้างว้าง
ท้องฟ้ามืดมิดยังมีแสงส่องทางให้ย่างเดิน
ไม่มีความเห็น