ชีวิตที่พอเพียง 3657. ความสุขที่หาง่าย

เช้าวันจันทร์ที่ ๑๐ กุมภาพันธ์  ๒๕๖๓ วันหยุดชดเชยวันมาฆบูชา อากาศเย็นสบาย ๒๔ องศา มีลมโชยอ่อนๆ    ฟ้าหม่นเมฆมาก    ผมได้โอกาสออกไปนั่งในสนาม    เพื่อฝึกผัสสะความสุขจากธรรมชาติ ผ่านหลายอยายตนะ    โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผ่านจิต

นกเขาที่ผมเลี้ยงอาหารทุกเย็น ส่งเสียงขันขับกล่อม     ทั้งนกเขาเล็กและนกเขาใหญ่    ทั้งจากใกล้และไกล     สลับกับเสียงนกกางเขน และนกอีแพรด เป็นครั้งคราว    

ผมเป็นคนมีความสุขจากการอ่าน    จึงถือคอมพิวเตอร์ notebook ไปนั่งอ่านด้วย     อ่านทบทวนข้อเขียนของตนเองใน บล็อก    และพบความงามของถ้อยคำและสาระ    เกิดความประเทืองอารมณ์   ส่งเสริมให้มองธรรมชาติรอบกายสวยงามกว่าตามปกติ    จึงหยิบโทรศัพท์มือถือถ่ายรูปไว้จากจุดที่นั่ง     แต่ซูมจุดเด่นของภาพหลากหลายจุดเพื่อแสดงความงามหลายมิติของการมองจากจุดจุดเดียว     แล้วเดินไปถ่ายรูปต้นไม้หลายต้นใกล้ๆ   

เพราะจิตสัมผัสสุนทรีย์จากการอ่าน    จึงพาให้จักษุสัมผัส และโสตสัมผัสมีความว่องไวต่อสุนทรียะยิ่งขึ้น    ทั้งหมดนั้นเพราะจิตถูกทำให้ว่องไวต่อสุนทรียะ    นั่นคือความสุขที่เกิดจากสิ่งที่พบเห็นตามปกติในชีวิตประจำวัน    นำไปสู่ความผ่อนคลาย และคล้ายมีการเปลี่ยนบรรยากาศ    ที่จริงไม่ได้เปลี่ยนบรรยากาศ แต่เปลี่ยนสภาพจิตที่รับรู้บรรยากาศ  

จุดที่ผมนั้งมีต้นปาล์มประดับขนาดเล็กในกระถาง    ปลูกมาราวๆ ๒๐ ปี    สีใบออกไปทางเหลืองเขียวสวยงามมาก    ถัดไปเป็นต้นสร้อยระย้าที่ไม่สมบูรณ์นัก ออกดอกหรอมแหรม    ไกลออกไปเป็นต้นเฟิร์นข้าหลวงหลังลาย    อยู่ข้างๆ ปาล์มขวด    และวาสนา    ไกลสุดเป็นต้นนนทรีใหญ่อายุกว่า ๒๓ ปี    หน้าต้นนนทรีมีต้นไม้เลื้อยขนาดใหญ่ อายุราวๆ ๒๐ ปี คือต้นสิรินธรวัลลี ที่มีคนเอามาให้นานมาแล้ว    จนลืมไปแล้วว่าใครให้    ใบสวยงามและออกดอกในช่วงนี้พอดี              

วิจารณ์ พานิช  

๑๐ ก.พ. ๖๓

1 ภาพจากจุดที่นั่ง

   2 ซูมให้เห็นดอกสร้อยระย้า

3 ซูมใกล้เข้ามาอีก

4 ใกล้เข้ามาอีก

5 ซูมที่ต้นปาล์มข้าหลวงหลังลาย

6 ซูมยอดวาสนา

7 ต้นปาล์มตรงหน้า

8 ต้นสิริทธรวัลลีตรงรั้ว และต้นนนทรีด้านหลัง

9 ต้นสิรินธรวัลลีขวางรั้ว

10 ใบและดอกสิรินธรวัลลี

11 ดอกสิรินธรวัลลี

12 ต้นวาสนา ถ่ายใกล้

13 ต้นเฟิร์นข้าหลวงหลังลาย ถ่ายใกล้

14 ต้นนนทรีและสิรินธรวัลลี