๑,๑๑๒ บรรยากาศและรสชาติของ...กาแฟ

         กาแฟ..เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ผมไม่ได้ติดแต่ต้องทานทุกวัน ส่วนใหญ่จะทานที่บ้านและทานต่ออีกครั้ง..ในที่ทำงาน เน้นที่กาแฟดำ ไม่ใส่นม น้ำตาลและครีมเทียม

    ก็แค่กาแฟ..ไม่ทานก็ได้ แต่มักจะอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่ได้ทาน ความรู้สึกจะสดชื่นและผ่อนคลายสบายใจทุกครั้ง เมื่อสัมผัสกาแฟที่หอมกรุ่นละมุนลิ้น

        ร้านกาแฟแถวข้างถนน บนรถเข็น เดี๋ยวนี้มีกาแฟสดให้ทานกันแล้ว ผมเคยใช้บริการอยู่บ่อยๆ รสชาติก็อร่อยพอสมควร หรือเป็นเพราะหิว..ทานที่ไหนก็อร่อยทั้งนั้น

        ไม่บ่อยนักที่ผมจะทานกาแฟที่ร้าน  ถ้าได้ทานจะนั่งนานๆ แบบกินลมชมวิวไปเรื่อยๆ “กาแฟร้อน” ที่ดูเหมือนจะไม่แตกต่างกันในแต่ละที่ แต่เชื่อเถอะ จะต่างกันทันทีถ้าบรรยากาศรอบข้างและสิ่งแวดล้อมภายในร้านนั้น..เข้ากันกับ..กาแฟ..หรือไม่?

        เพราะเรามิได้ลิ้มลองแต่รสกาแฟ แต่ต้องการรสชาติที่มันหลากหลาย..มันเป็นอารมณ์และความรู้สึก..ที่สัมผัสกันได้..

        ผมไม่เคยเข้าไปทานกาแฟในร้านที่ยิ่งใหญ่อลังการ เพราะคิดว่า..เท่าที่เคยทานก็สุดยอดและเหมือนกันทุกที่ แต่เมื่อไม่นานมานี้ มีโอกาสไปราชการที่กรุงเทพฯ

        พบร้านกาแฟในแบบที่ไม่บังเอิญอยู่แถวๆบางกรวย ตั้งใจไปทานเป็นการเฉพาะ อยากรู้อยากเห็นว่าเป็นเช่นไร..สมดังคำร่ำลือหรือไม่?

        ผมประทับใจ..ตั้งแต่ก้าวแรกที่ลงจากรถ ที่จอดรถกว้างขวางในท่ามกลางแมกไม้ที่ให้ความร่มรื่น รวมๆแล้วร้านที่ว่านี้ น่าจะมีพื้นที่มากกว่า ๑ ไร่อย่างแน่นอน

        ตัวอาคารที่ดีไซน์แบบเล่นระดับ ทอดยาวและลึกเหมือนจะลึกลับ แต่พอเดินเข้าไปกับพบความกว้าง โล่ง โปร่งสบายตา มีทั้งห้องโถง ห้องติดแอร์เป็นส่วนตัว และแบบเปิดโล่งๆแบบโอเพ็นแอร์ มีโต๊ะเก้าอี้สีสวยให้เลือกนั่ง หรือจะนั่งแบบโซฟาที่นุ่มนิ่มน่านั่งน่านอนก็ได้

        ผมงุนงงและตื่นตาตื่นใจ..ตะลึงกับรูปแบบร้านกาแฟที่ใหญ่ที่สุด เท่าที่เคยเห็น สักพักใหญ่ๆ จึงรู้ว่าภายในร้านแห่งนี้ เป็นมากกว่าร้านกาแฟ..ที่มีขนมปัง เค้ก และไอศกรีม

        ในร้านจำหน่าย “ดอกไม้สด” ด้วย พอสั่งกาแฟแล้ว ระหว่างที่รอก็เปิดประตูเข้าไปอีกห้องหนึ่ง ซึ่งใหญ่พอสมควร ทุกมุมห้องเต็มไปด้วยสีสันของไม้ดอกที่ผมยอมรับว่าไม่เคยเห็น      

        มีชื่อไพเราะเพราะพริ้งสวยงามจับใจ มีทั้งดอกเล็กดอกใหญ่ใส่ในแจกันวางลดหลั่นน่ามอง  บางช่อเกาะกลุ่มในตู้กระจก ยืนดูอย่างไม่รู้สึกเบื่อหน่าย ผู้ขายก็ใจดีให้ชมและถ่ายรูปได้ตามสบาย

        ได้เวลาทานกาแฟ..ผมเลือกนั่งทานด้านนอกอาคาร เป็นคล้ายสะพานทอดยาวไปยังสวนไม้ประดับที่ล้อมด้วยสระน้ำแบบที่มีน้ำพุตลอดเวลา ทำให้ลืมรสชาติของกาแฟ เพราะมัวแต่สูดอากาศ ที่มั่นใจว่าไม่อันตราย..เพราะอากาศถ่ายเทดีเหลือเกิน..

        นับเป็นอีกหนึ่งวันที่ได้สาระเรื่องกาแฟ..ในร้านดอกไม้ และเป็นครั้งแรกที่เห็นดอกไม้ที่สวยสดมากๆ..ส่งเสริมบรรยากาศให้รสชาติของกาแฟดูดีมีคุณค่า ติดตราตรึงใจไม่รู้ลืม..และคงมีสักวัน ที่จะสร้างสรรค์เอง..ในบ้าน

        จัดมุมกาแฟ..ในดงไม้ใกล้ลำธาร ทานกาแฟบนแคร่ ไม่มีไม้ประดับ เอาแค่พูด่างและไม้กระถางแบบพอเพียง..ฟังเสียงนกกา..ก็ถือว่าได้เพิ่มรสชาติให้กาแฟอย่างแท้จริง

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๗  มีนาคม  ๒๕๖๓

       

       

[แผ่นดิน]

คงมีสักวัน ที่จะสร้างสรรค์เอง..ในบ้าน

”””ขอให้สมหวังนะครับ -ส่งใจเชียร์