บน WE 168 เวลา 7.45 น. ระหว่างทางไปเชียงใหม่ วันที่ ๒ ธันวาคม ๒๕๖๒ ที่นั่งชั้น Smile Plus ว่าง ผมย้ายจากที่นั่ง 31C ริมทางเดิน ไปนั่งริมหน้าต่าง 32A ครองที่นั่ง ๓ ที่นั่งอยู่คนเดียว แดดดี และท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆงาม และเปลี่ยนรูปไปเรื่อยๆ ผมบอกตัวเองให้สูดความงามเข้าสู่ผัสสะ เพื่อลดความเครียดที่เกิดจากอาการสมองเสื่อมของสาวน้อย
เป็นความงามที่เสพได้โดยไม่ต้องซื้อหา แต่ต้องการจิตที่สงบ จึงจะสัมผัสความงาม
และได้ภาพเมฆงามมาฝาก งามเพราะแสงกำลังเหมาะ และเปลี่ยนไปตามความแรงของแสงอาทิตย์
วิจารณ์ พานิช
๒ ธ.ค. ๖๒
บน SE 168 ไปเชียงใหม่
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
ไม่มีความเห็น