๔๐. ธ.สถิตในดวงใจไทยนิรันดร์


ถึงเวลาแล้วที่คนไทยทุกคนต้องตั้งใจและจริงจัง ศึกษาคำสอนของพ่ออย่างมีสติ ระลึกรู้อยู่เสมอ เพื่อความไม่ประมาท อย่างน้อยก็เป็นการระวังป้องกันตนเอง พึ่งตนเองและเป็นที่พึงของชุมชน สังคมและประเทศชาติได้..

        ภาพที่มีอยู่ทุกบ้าน ทุกโรงเรียนและทุกสำนักงาน เป็นประจักษ์พยานได้อย่างไม่ต้องสงสัย ในความรู้สึกที่มีต่อพระองค์ท่าน..ระลึกอยู่ในหัวใจ..ตลอดกาล..

    ในห้องทำงานที่บ้าน..ลูกชายถามผมอย่างแปลกใจ พ่อติดภาพทำไมตั้งเยอะ แทบจะทุกมุมห้อง...ผมบอกอยู่ในใจว่าไม่รู้สิ..ทั้งที่ความจริงผมก็รู้อยู่แก่ใจ..

        และเชื่อว่าสักวัน..ลูกชายจะต้องมีห้องส่วนตัวและอาจมีภาพของพ่อมากกว่าผม

        นักเรียนเข้าไปห้อง”พอเพียง”ของโรงเรียน..เพื่อจดเพลงพระราชนิพนธ์ เสร็จแล้วเดินชมภาพนิทรรศการพระราชกรณียกิจของพ่อ เห็นผลงาน ผอ.ที่สานต่องานที่พ่อทำ

        นักเรียนก็คงแปลกใจ..ภาพที่ไหนก็ไม่มากเท่าที่โรงเรียน ผมคงไม่ต้องอธิบายเพราะอีกไม่นานเกินรอ ก่อนที่พวกเขาจะเรียนจบไป ต้องได้มีโอกาสสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ

        เพราะกว่าที่พวกเขาจะอ่านออกเขียนได้ ด้วยมีครูและตำราไม่มาก ในท่ามกลางความยุ่งยาก ก็ได้โครงการพระราชดำริของพ่อมาช่วยส่งเสริมปัญญาให้สว่างไสว ด้วยสื่อทางไกลผ่านดาวเทียม

        นักเรียน นักศึกษา และแม้กระทั่งครูบาอาจารย์ มีแฟ้มสะสมงานทั้งของตนเองและของบุคคลอันเป็นแบบอย่าง..เขาเหล่านั้นสร้างสรรค์ความดีความงาม หล่อเลี้ยงจิตใจเราให้อยากศึกษาค้นคว้า แล้วเดินตามเส้นทาง..ด้วยภาพและเรื่องราวที่สะสมไว้..

        ในหลวง..รัชกาลที่ ๙ คือบุคคลสูงสุดแล้วของประเทศนี้ ที่พระองค์เสียสละเพื่อพสกนิกรของพระองค์ ทรงเป็นแบบอย่างได้ทั้งในด้านการทรงงานและน้ำพระราชหฤทัย

        พระบรมราโชวาท..พระราชดำรัส หลากล้วนคุณธรรม ถ้อยคำทั้งมวลเป็นพระคุณอันประเสริฐที่น้อมนำจิตใจคนไทยทุกดวง ให้รู้รักสามัคคี มีชีวิตที่พอเพียงตามแนวพระราชดำริ

        ถึงเวลาแล้วที่คนไทยทุกคนต้องตั้งใจและจริงจัง ศึกษาคำสอนของพ่ออย่างมีสติ ระลึกรู้อยู่เสมอ เพื่อความไม่ประมาท อย่างน้อยก็เป็นการระวังป้องกันตนเอง พึ่งตนเองและเป็นที่พึงของชุมชน สังคมและประเทศชาติได้..

        พระบรมราโชวาทและพระราชดำรัสของพ่อ..ล่วงพ้นมานานกว่า ๓๐ ปี มาบัดนี้ยังคงความทันสมัยและใหม่อยู่เสมอ...

        “..ในการพัฒนาประเทศนั้นจำเป็นต้องทำตามลำดับขั้น เริ่มด้วยการสร้างพื้นฐาน คือความมีกินมีใช้ของประชาชนก่อน ด้วยวิธีการที่ประหยัด ระมัดระวัง แต่ถูกต้องตามหลักวิชา เมื่อพื้นฐานเกิดขึ้นมั่นคงพอควรแล้ว จึงค่อยสร้างเสริมความเจริญขั้นที่สูงขึ้นตามลำดับต่อไป...”

        ผมรู้สึกเป็นห่วงว่า..ถ้าเรามีกินมีใช้ แต่ไม่ถูกหลักการและไม่ประหยัด เราจะเกิดอะไรขึ้น..นี่คือสิ่งที่คนไทย..ต้องระมัดระวังใช่หรือไม่?

        “...หากมุ่งแต่จะทุ่มเทสร้างความเจริญ ยกเศรษฐกิจขึ้นให้รวดเร็วแต่ประการเดียว โดยมิได้คำนึงถึงความสมดุล และความสัมพันธ์อันสอดคล้องในองค์ประกอบต่างๆอย่างเพียงพอ อาจทำให้เศรษฐกิจของประเทศล้มเหลวได้ จึงขอให้บัณฑิตช่วยกันคิดอ่านโดยถี่ถ้วน ให้ทราบชัดถึงวิถีทางที่จะปฏิบัติงานพัฒนาประเทศ...”

        นี่คือส่วนหนึ่งของศาสตร์พระราชาที่พระองค์ทรงให้ไว้แก่คนไทย เพื่อการบริหารบนพื้นฐานของข้อมูลรอบด้าน ที่ต้องสัมพันธ์สอดคล้องในทุกองค์ประกอบ

        คนไทย..จึงนอบน้อมและสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพ่อหลวง  เพราะเมื่อพ่อยังอยู่ พ่อทรงห่วงใยราษฎรและทรงห่วงใยประเทศชาติ พวกเราจึงรักและคิดถึงพ่อ..อย่างหาที่สุดมิได้..

        ผมมองดูภาพของพ่อที่อยู่ในบ้าน เหมือนว่าวันวานเพิ่งผ่านมา ยังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำ เพราะผมและคนไทยทุกคนน้อมนำคำพ่อสอน..เดินตามรอยพ่อ..และจะสานต่องานที่พ่อทำ...ผมให้สัญญา..

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๔  ธันวาคม  ๒๕๖๒


หมายเลขบันทึก: 673560เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2019 21:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม 2019 21:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท