๑,๐๓๖ ทางผ่าน...

        คงจะเข้าใจได้ กว่าจะถึงเป้าหมายปลายทาง จะต้องผ่านสาระและเรื่องราวมากมาย สัมผัสได้ด้วยสายตา พัฒนาการเรียนรู้สู่ประสบการณ์ชีวิต

    เส้นทางเดินของชีวิตของแต่ละคนย่อมไม่เท่ากัน ไม่ว่าจะเป็นเส้นทางท่องเที่ยว หรือถนนชีวิตที่มีทั้งสายการศึกษาและสายอาชีพ..ซึ่งมีความสั้นยาวแตกต่างกัน

        แต่ทุกหนทางล้วนมีทางผ่าน..ก็ขึ้นอยู่กับความต้องการจำเป็นและความใส่ใจให้ความสำคัญมากน้อยแค่ไหน ในสองข้างทางที่เดินไปสู่จุดหมาย

        หลายคนอาจสนใจเพียงแค่โทรศัพท์ในมือ ไม่ยินดียินร้ายกับความเคลื่อนไหวภายนอก ไม่คิดที่จะเชยชมความสุนทรีย์ของธรรมชาติ..ในขณะที่เดินทางท่องเที่ยว..

        บางคนให้ความสำคัญกับใบปริญญาจนลืมกิจกรรม”จิตอาสา”ที่ช่วยส่งเสริมหลักสูตรให้เข้มข้น ช่วยเสริมการพัฒนาตนให้มีความแข็งแกร่ง

        บางทีเราอาจไม่ต้องรอที่จะอิ่มเอมกับความสำเร็จกับชีวิตที่มุ่งหวังไว้ หนทางยังอีกยาวไกล ทำไมไม่ทำชีวิตให้มีความสุขทุกวัน พบความสำเร็จตั้งแต่ยังไม่ถึงฝั่งฝัน..

        ทำทุกวัน..ในเส้นทางผ่านของงานและชีวิต ให้มีคุณค่าเกิดประโยชน์ต่อตนเองและสังคมส่วนรวม ทำให้ทุกทางผ่านมีสีสันได้ด้วยตัวเราเอง..

        แบบอย่างที่คนไทยไม่เคยลืม เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ ทรงเสด็จพระราชดำเนินสู่ชนบท ในท้องถิ่นทุรกันดาร ป่าเขาลำเนาไพร..

        พระองค์ทรงมีกล้องถ่ายรูป สมุดบันทึก ดินสอและแผนที่..แม้ไม่ใช่จุดหมายแต่เป็นแค่เพียงทางผ่าน พระองค์ท่านทรงสนพระราชหฤทัยเก็บข้อมูลและรายละเอียด

        จึงเกิดเป็นโครงการพระราชดำริมากมาย ช่วยแก้ปัญหาความเป็นอยู่ของราษฎร

        อาจารย์ยักษ์ ดร.วิวัฒน์ ศัลยกำธร อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ผ่านความสำเร็จสูงสุดของชีวิต ไม่เคยหยุดคิดทำงานเพื่อผืนแผ่นดินไทย  

         ท่านนำความรู้และประสบการณ์ที่ผ่านมา เพื่อสานต่องานของพ่อ เผยแพร่เกษตรทฤษฎีใหม่ ทั้งที่อยู่ในช่วงวัยที่ต้องพักผ่อนอย่างสบายแล้วก็ตาม..เส้นทางผ่านไปสู่บั้นปลายชีวิตของท่าน..คิดถึงแต่การให้ไม่สิ้นสุด

          ตูน บอดี้แสลม หรือคุณอาทิวราห์ คงมาลัย...นักร้องชื่อดัง มิใช่วิ่งเพื่อการกุศลเพียงครั้งเดียวแล้วก็จบ เมื่อประสบความสำเร็จเป็นที่รู้จัก ก็ยังมีโครงการก้าวคนละก้าว..และมีก้าวต่อๆไปของตูนและคนไทย..ที่ไม่ได้ทำเพื่อลาภยศชื่อเสียง

        จึงเป็นมุมมองที่น่าสนใจที่ครูและผู้บริหารรุ่นใหม่ น่าจะนำไปใช้เป็นแบบอย่างสำหรับการปฏิบัติงาน”วิชาชีพครู”ในโรงเรียนหลังแรก..ที่ห่างไกลบ้าน..

        อย่ารอ..ว่าสักวันต้องย้ายคืนถิ่น จงอยู่และใช้ทางผ่านให้คุ้มค่า ใช้สติและปัญญาสร้างสรรค์องค์กร เพื่อเด็กและเยาวชนของชาติอย่างเต็มที่เต็มเวลาและสุดความสามารถ

        คุณความดีที่ได้กระทำ เชื่อเถิดว่าจะสั่งสมและสรรค์สร้างให้กลายเป็นเนื้อนาบุญติดตัว จนก่อเกิดความเจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้นไป

        อย่าทำเหมือนรัฐบาลก็แล้วกัน ที่ท่านปูทางสู่ Road map ที่เป็นกลยุทธ์นำพาการศึกษาไปสู่จุดหมาย โดยใช้แผนของชาติ ๒๐ ปี ในทุกๆปีต่อไปนี้..หรือในทุกเส้นทางผ่าน..ไปสู่เป้าหมายสูงสุดในปีสุดท้าย

        ท่านก็จะเหยียบย่ำและยุบควบรวมโรงเรียนเล็กๆเสียทั้งหมด ไม่เคยคิดเอื้ออาทรหรือหันมาพูดคุยเพื่อมองหาข้อมูลใดๆเลย

        จิตใจคงคิดแต่เรื่องความสิ้นเปลือง แต่หารู้ไม่ว่าเป็นการซ้ำเติมการบริหารจัดการศึกษา เพราะทุกเส้นทางที่ท่านก้าวข้ามมา ล้วนมีเด็ก ชาวบ้านและคนทำงานมากมาย ที่ต้องใช้ชีวิตอยู่บนความยุ่งยากมากกว่าเดิม

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๕  พฤศจิกายน ๒๕๖๒