บันทึกของฉัน

บันทึกของฉัน

ชื่อและนามสกุลคือ นายธนาพิพัฒน์ แพงกัลยา เดิมชื่อ พรมมี แพงกัลยา และได้เปลี่ยนชื่อเพื่อต้องการให้เป็นชื่อที่ดูดี เรื่องราวที่เกี่ยวกับตัวของเราเองนั้นเป็นนเรื่องที่น่าสนุกครับ เกิดอยู่บ้านนอก เป็นลูกชาวนา  ที่ทำนาเพื่อพอมีกินมีใช้ ตั้งแต่เป็นเด็กอยู่กับท้องนาท้องไร่ เรียนเล่นเที่ยวไปตามท้องนา เรียนรู้การใช้ชีวิตอยู่ตามบ้านนอก ตามประสาเด็กบ้านนอก ผมเป็นคนเรียนระดับปานกลางไม่เก่ง แต่แนวที่ผมถนัดจะเป็นเรื่องการคัดตัวหนังสือไทย แต่งบทกลอน เล่นกีฬา แต่ความที่เป็นคนที่ดื้อ ขี้แง ชอบลักเล็กขโมยน้อยอยู่เป็นประจำ จนจบ ป.6 ก็ได้ไปบวชเรียนที่ จังหวัดหนองคาย แต่ด้วยความดื้อ จึงเรียนไม่จบ จึงได้เดินทางมาจากหนองคายตัวคนเดียว ตอนนั้นอายุสัก 14 ปี ต้องนั่งรถจากหนองคาย  เข้าสู่อุดรโดยรถบัส แล้วต้องนั่งรถสามล้อไปท่า บขส.ที่อุดร จากนั้นก็ขึ้นรถบัสเพื่อจะกลับบ้านต้องผ่านจังหวัด สกลนคร นครพนม และก็เข้าสู่จังหวัด ยโสธร  ตอนนั้นอายุก็้น้อยเดินทางคนเดียว ที่ผมกลับมาจากอุดรมาคนเดียวได้ ก็เพราะจำได้ว่าพี่นั่งรถที่ไหนบ้าง ช่วงนั้นเป็นปี พ.ศ.2540 ได้มั้ง  กลับมาเรียนต่อที่โรงเรียนขยายโอกาศที่บ้านของตัวเองจนจบ  ม.3 ก็ได้เดินทางไปทำงานต่อที่กรุงเทพ  ตอนแรกก็ยากจะเรียนต่อด้วยความที่อยากเห็นเมืองกรุงเทพ ก็ได้เดินทางมาทำงานที่กรุงเทพได้ไม่ถึงปีก็อยากจะกลับบ้านตามประสาวัยรุ่น ก็ได้กลับมาบ้านอยู่ปีหนึ่งอยู่และเข้าเรียนต่อที่ กศน. ที่บ้านเป็นเวลา สองปีระหว่างที่เรียนอยู่นั้นได้บวชพระ พรรษาหนึ่ง เพื่อตอบแทนบุญคุณมารดา บิดา ที่ดูแลเลี้ยงดูมา ระหว่างที่เรียน กศน.อยู่นั้นได้เห็นหนังสือเรียนที่เกี่ยวกับ ปริญญาตรี ตอนแรกก็ว่าจะเรียนราม .....สุดท้ายก็จบปริญญาตรี จนได้