เวลาที่มีค่า เท่ากับ25 นาที
ในช่วงเวลาที่เหลือหลังจากการพักเที่ยงกินข้าว ยังพอมีเวลาเหลือให้ผมเองได้เขียนอะไรได้ระบายอะไรออกไปประมาณ 25 นาที มันก็เป็นเวลาที่มากมายนะสำหรับเวลาที่เหลืออยูร แต่มันเดินเร็ว เวลาที่เราพัก เดินช้าเวลาที่เราทำงานมันเป็นอย่างนี้ทุกวัน
บางวันผมยังสงสัยอยู่เลยว่าเวลาที่เราตั้งหน้าตั้งตาทำงานแล้วทำไมมันหมดเวลาเร็วจัง ทำไม่เวลาที่ไปนั่งเล่นเน็ตที่ร้านเวลามันหมดเร็ว จัง ทำไมเวลาไปดูหนังมันจบเร็วจัง ดูละครจบเร็วเช่นกัน มันก็เป็นอย่างนี้อยู่ชั่วข้ามคืนและวัน
เวลามันก็เดินไปเรื่อยของมันอยู่อย่างนั้นเรื่องราวที่จะเล่ามีอยู่เรื่องหนึ่งเมื่อวาน ที่ผ่านมาผมได้เจอหนังสือเล่มหนัง จำชื่อไม่ได้แล้วเขาเขียนคอลัมที่มติชน เขียนหนังสือเกี่ยวกับเรื่อง how to แต่แฝงไปด้วยคมความคิดที่บาดใจ
ยกตัวอย่างเรื่องที่คนเราชอบหนีปัญหาเวลาเจอปัญหาแล้วชอบเดินหนีปัญหาที่เกิดขึ้น เขาเขียนว่า การที่คนจะประสบความสำเร็จได้ มีตัวช่วยอยู่สองอย่าง ไม่ใช่ตัวช่วยซิ มีสองอย่างที่จะพาให้เราไปถึงเส้นชัย นั่นก็คือ พรสวรรค์ และพรแสวง เขาบอกว่าพรสวรรค์มี 10% แต่พรแสวงมีตั้ง 90% เขายกตัวอย่างเกี่ยวกับเรื่องสโมสรฟุตบอลทีมที่ได้แชมป์ พรีเมียร์ลีกนั่นก็คือ แมนยู เซอร์อเล็ก เขาไม่ค่อยเชื่อเกี่ยวกับพรสวรรค์เท่าไหร่ เพราะว่าเขาเชื่อพรแสวงมากกว่า เซอร์ บอกว่าการี่ แบ็คแฮ็ม ยิงลูกปั่นฟรีคิกไม่ได้อยู่ดีๆแล้วยิงได้เลย เขาต้องใช้เวลาในการยิง การฝึกที่มาก และหนักกว่าที่จะทำได้ และได้เห็นลูกปั่นเข้าประตูอย่างสวยงาม
นั่นคือความแสวงหาโอกาศที่ต้องใช้ความอดทน ดังนั้นแม้เวลาจะหมุนไปมากเท่าไหร่ การทำงานเรามีเวลาของเรา แต่หลังจากงานแล้วเราทำอะไรให้เกิดประโยชน์ต่อตัวเราเองหรือเปล่า ผมชอบใช้เวลาส่วนมากไปเดินร้านหนังสือ ดูตุ๊กตาน่ารักๆ ดูการออกแบบร้าน ดูการบริการของร้านค้า ดูการทำงาน การพักผ่อน การทำงานของพนักงานที่ทำงานว่าเขามีความรู้สึกอย่างไรบ้าง
เราเดินไปในห้างแล้วเราได้รับรู้อะไรที่ใหม่ๆบ้าง บางทีก็เดินเข้าไปดูร้าน ขายหิน(เพชร) ก็ดูและคิดตามแค่นี้ก็ทำให้มีราคาได้
เมื่อเวลาเดินกลับห้องเราก็ต้องมีความรู้ใหม่ที่เข้ามาในหัวสมอง คิดหลายๆอย่าง ประสมกันไป
คิดว่าการที่เราได้อ่าน ได้เจออะไรที่คิดว่าตัวเองไม่รู้ แล้วนั่นคือการเปิดสมองให้คนเราได้เรียนรู้เรื่องราวใหม่ๆให้กับชีวิตของเรา
เวลาเดินมาถึง 12:46 เวลาที่เหลืออยู่ผมคงคิดว่าคุณคงมีเวลาวางแผน คิดแล้วว่า ก่อนที่จะเข้าทำงาน คุณจะทำอะไรในช่วงบ่ายนี้บ้าง
ทุกอย่างอยู่ที่ความสบายใจของเราเองว่าจะทำอะไร.....
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น