ความคิดถึงคนห่างไกล จากแม่
ยิ่งนานวันเราเองก็เฝ้าแต่คิดถึงใครคนอื่น คิดอยากจะได้ คิดอยากจะรัก อยากจะมีคนรัก แต่เราเองลืมคิดถึงคนที่ดูแลเรามาตลอด และเขายังคิดถึงเราทุกค่ำคืนที่ฟ้ามืดลง ก่อนเคยมีเราเดินเล่นนอนข้างๆ ดูทีวี ละครหลังข่าว พอดึกหน่อยเราเองมักจะหลับ เขายังอุ้มเราเข้าไปนอน
คนที่เคยรักและคิดถึงเราตลอดเวลา เราควรจะคิดถึงเขา เราไม่ควรที่จะลืมเขา ยิ่งความห่างไกล ความห่วงไยที่เขามีให้เรา เขาคอยแต่มองรูปที่มีอยู่ ที่เก็บไว้ไต้หมอน ที่คอยเอาไว้ดูตอนก่อนจะนอน
เขาเป็นคนที่เราไม่ควรจะลืมคิดถึง ก่อนที่จะคิดถึงคนอื่น นั่นคือพ่อ และแม่ อีกทั้ง พี่น้อง ร่วมท้องเดียวกัน เราเคยเล่น ตีกัน หยอกล้อกัน แบ่งปันความรักให้กันและกัน วันนี้เราอยู่ห่างกับเขา 8 ชั่วโมง เรานั่งอยู่ในห้องแอร์ เขานั่งเปียกฝน เรานั่งจ้องหน้าคอมเขาคงมองดูฟ้าฝนที่จะตกลงมาจากฟากฟ้า เพื่อที่จะได้ปลูกพืชผลทางการเกษตร
วันนี้เราจากมาไกล สิ่งแรกที่ควรจะคิดถึงในหัวใจ ในความคำนึงแรก ควรจะเป็นเขา คนี่ดูแลเรา บอกตัวเองเสมอว่า เขาคือผู้ดูแลเลี้ยงดูเรามา เราควรตั้งใจทำหน้าที่ เพื่อให้มีกำลังพอจะเลี้ยงเขา เมื่อในอนาคต ความแกชรา โรคร้ายที่คอยที่จะคอยทำร้ายผู้ที่มีอายุสูงวัย
เก็บเอาความรัก ความห่วงใย สายใยใจ ความห่วงหา กลับไปฝาก และดูแลพ่อ แม่ และครอบครัวตลอดไป
คิดถึง พ่อแม่นะ
แม่คือแรงใจ และกำลังใจเสมอ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น