กี่ครั้งที่พลาดไป
กี่ครั้งกี่ปี กี่หน กี่คนที่เคยผิดหวัง แต่สำหรับเราเองแล้ว ใช้เวลาไปเกือบ 7 ปี ยังไม่มีอะไรเป็นของเราเอง ยังไม่มีอะไรที่จะเป็นสัญลักษณ์ไว้ว่านี่คือความมั่นคงของเรา นี่คือผลงานของเรา
แต่ทุกวันนี้เราได้แต่คิดถึงวันก่อน วันวาน วันที่ผ่านมา ว่ามันมีอะไรที่เราเองพลาดไป มองกลับไปเห็นจุดที่พลาดไป แต่วันนี้ยังแก้จุดที่มันผิดพลดนั้นไม่ได้ แต่ก็เอาเถอะ การได้มองเห็นอะไรที่เราทำผิดไปนั้นก็ทำให้เป็นข้อคิดให้เราคิดที่จะต้องแก้ไขมัน ต้องแก้ไขเรื่องที่มันพลาด เราเคยหวัง เราเคยคิดเราหวัง ว่าจะทำอย่างนี้ เราจะทำอย่างนั้น เราจะได้ เราจะมี แต่เราเอง ก็ยังทำให้ความฝันนั้นมันเป็นทางแยกที่แยกชีวิตของเราออกจากความฝัน แล้วอยู่ที่เดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป
เมื่อถึงวันนี้ ก็คงอยากจะคิดแก้ไข แต่มันต้องใช้เวลา ในการที่จะต้องแก้ไขบางสิ่งบางอย่างให้ดีขึ้น สักนิดก็ยังดี กำหนดทางเดินให้เราเอง แต่ไม่ลืมที่จะเรียนรู้ สิ่งไหนคือสิ่งที่บกพร่อง ควรที่จะรีบแก้ไขทันที
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น