สายธารความรู้สู่การเลี้ยงโคอย่างพอเพียง ตอนที่ 17 แม่พันธุ์โคที่สวนป่า


   วันนี้เป็นวันดีอีกวันหนึ่งสำหรับการเรียนรู้เรื่องโค  เพราะได้ไปพบประสบสิ่งมหัศจรรย์ที่เป็นปกติของสัตว์โลก  ที่มีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่จะกล่าวถึงเฉพาะการเกิดเท่านั้น 

     นั่นคือ วันนี้ที่สวนป่าครูบาสุทธินันท์  เจ้าโคเสียเวลา( หนีหายไปจากคอกเป็นแรมปี) ได้คลอดลูกซาฮิวาลตัวน้อยที่แสนจะน่ารักออกมาลืมตาดูโลก  ประมาณ  10.30 น.  ซึ่งจริงแล้วแม่โคน่าจะคลอดมา 2  วันแล้ว  แต่ก็อั้นอยู่ได้ตั้งนาน ทุกคนก็คอยลุ้นว่าเมื่อไรจะคลอด  เมื่อคืนก่อนครูบายังต้องเดินไปดูอาการตอนตีสอง แต่ก็ยังไม่คลอด  พอมาวันนี้คลอดเองแบบไม่หวังพึ่งใคร 

      บังเอิญว่าถึงเวลาพักจากการเรียนกับอาจารย์จึงเดินไปสังเกตการณ์คอกโค  ไปถึงเจอลูกโคตัวน้อยหล่นตุบออกจากท้องแม่  แม่โคก็สะพัดก้นเดินวนนิดหน่อยสะดือก็หลุดเอง เราหรือก็ตาค้างกับอีกหนึ่งชีวิตและวินาทีชีวิตที่เห็น  แม่โครีบทำความสะอาดให้ลูกตัวเองเลียขนลูกยกใหญ่  แต่หวงลูกสุดชีวิต ขนาดพึ่งคลอดลูกหยก ๆ  ยังไม่วายเดินหน้าตั้งเข้าหาคน แบบว่าปกป้องลูกสุดชีวิต 

      พอเห็นแม่โคและลูกปลอดภัย ก็วิ่งโกยอ้าวไปบอกครูบาว่าโคคลอดลูก  ทุกคนจึงมารวมตัวกันตื่นเต้นกํนเต็มคอก  ครูบาให้สมญาซาฮิวาลน้อยว่า "เจ้าบล็อก"  ให้สอดคล้องกับยุคสมัย

     วันนี้จึงได้เรียนด้วยการปฏิบัติจริง  ช่วยเจ้าบล็อกน้อยให้ได้กินนมแม่  เพราะตัวแม่เต้านมบวมเป่งขนาดใหญ่และพิเศษกว่าตัวอื่นเพราะมีเต้านมถึง 8  เต้า  แม่โคก็เจ็บเต้านมให้ลูกกินนมได้นิดหน่อย ทุกคนก็กลัวว่าถ้าลูกโคกินนมไม่ได้ เต้านมจะอักเสบมากขึ้น แม่โคหรือก็โหดไม่ให้คนเข้าใกล้  คนเลี้ยงกับคนลุ้นจึงได้ฮาพากันต้อนโคเข้าซอง  บังคับให้แม่โคอยู่กับที่เพื่อให้ลูกโคได้กินนม  จะหาสากตำข้าวมีตีเต้านมเหมือนพ่อสำเริงว่าก็ไม่มี  จึงใช้วิธีให้คนรีดนมเหลืองออกแต่ไม่มากกลัวเจ้าบล็อกน้อยไม่ได้กิน  พยายามกันอยู่นานบล็อกน้อยก็ยอมดูด  แม่โคก็ยืนนิ่ง  จึงผ่านไปได้อีกหนึ่งบทเรียนสำหรับวันนี้

หมายเลขบันทึก: 67075เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2006 23:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน 2012 15:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
  • ที่บ้านใช้เชือกผูกขาแม่วัวไม่ให้หนีและไม่ให้เตะลูกหรือเหยียบลูกมันครับ
  • "เจ้าบล็อก" ชอบชื่อวัวจังเลยครับ
  • ไม่ชวนพี่น้องชาวบล็อกไปกินแกงอ่อมน้องวัวบ้าง? เพราะเห็นว่าบางคนยังไม่รู้จักน้องวัว แล้วน้องวัวเหมือนกันไหมกับน้องเมีย
อาจารย์ขจิตค่ะ  เราบังคับแม่โคเข้าซอง ใช้ไม้บังคับไม่ให้ขาหลังขยับซึ่งก็ได้ผลดี ไม่กล้าผูกเชือกที่ขาค่ะกลัวโดนถีบ  ส่วยชื่อเจ้าบล็อก ต้องยกนิ้วให้ครูบาค่ะเพราะคิดได้ก่อนใคร

อาจารย์สำเนียงค่ะ

     พรุ่งนี้จะมีพี่น้องชาวบล็อกจากเม็กดำมาร่วมชิมต้มยำน้องวัว  ฟังแล้วอย่างตกใจกลับเรื่อง ยำ ๆ  เพราะรุ่นนี้ไม่มีน้องเมียแล้ว (แก่เกินวัยค่ะ)

สวัสดีค่ะอาจราย์ทุกท่าน น้องหญิงมีข้อสงสัยในเรื่องการจัดกรโคดรายค่ะ มีวิธีการจัดการทางกด้านไหนบางคะ ที่ทราบก็คงจะเรื่องอาหารเป็นหลักเพ่อไม่ไห้แม่โคอ้วนมากหรือผอมไป น้องอยากทราบข้อมูลเรื่องนี้มากค่ะกรุณาตอบคำถามน้องด้วยนะคะ

ขอบพระคุณมากๆค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท