อัตตา : ตัวตน ความรุงรังและมากเรื่อง

ในนาม กระบวนกรหน้าใหม่อย่างผม
ได้รับคำสั่งจากหัวหน้า
ให้ช่วยจัดกิจกรรมพบปะ-พูดคุยกับพนักงาน
ฝ่ายบริการจัดเลี้ยง พร้อมสอดแทรกกิจกรรมกระชับมิตร
ที่เชื่อมโยงกับเรื่องงานบริการให้ด้วย

วินาที่ได้รับคำสั่ง และโจทย์ ที่ต้องทำให้คิดหนัก
เป็นต้นว่า ไม่มีชื่องาน ไม่มีหัวเรื่อง
และเวลาจำกัด 30-45 นาที พร้อมวัตถุประสงค์ 3 ข้อ
งานบริการต้องได้ - พนักงานกระชับมิตร - การต่อยอดพัฒนาตนเอง

ตื่นเต้นครับ !
โจทย์ที่ให้มาช่างรวดเร็วและชัดเจนนัก
วินาทีนั้นนึกอะไรไม่ออกเลย

พุทธโธ
ธัมโม
สังโฆ
...
กาลวิบัติ กำลังมาเยือนผมแล้ว

นั่งคิดวิธีการอยู่นานชั่วโมง
ผมจึงเข้ามาดูงานเขียนของพี่ท่านหนึ่ง
พี่พนัส ปลีวานา (แผ่นดิน) ในเพจนี้
ขออนุญาตเอ่ยนามครับ HA-HA

กระทั่ง-อ่านบันทึกของพี่พนัสจบ
ในหัวข้อ "เก็บตกวิทยากร (57)
: ประเมินความคาดหวัง (BAR)
และการทักถามความกกลัวของผู้นำ

ผมไม่รอช้าที่จะหยิบฉวยกระบวนการถอดบทเรียน
มาใช้กับพนักงานของผมดังที่จะบรรยายด้วยภาพเหล่านี้ครับ

ถอดบทเรียน

นั่งอาสนะ แทน เก้าอี้ : เพื่อต้องการให้ทุกคนลดความเป็นตัวตน (อัตตา) ลดทิฐิในตัวเองลง
                                 และสร้างบรรยากาศความเป็นกันเองให้มากที่สุด
การนั่งเป็นวงกลม : เพื่อให้ทุกคนได้มองเห็นใบหน้า, บุคลิกภาพต่างๆของผู้อื่น และรู้สึกใกล้ชิดกันมากขึ้น
การเลือกนั่งใกล้คนสนิท และไม่สนิท : การให้พูดคุยกับคนที่สนิทและไม่สนิท เสมือนว่า การบริการลูกค้า หรือ
                                   เชื้อเชิญให้เขาซื้อสินค้าเรา แม้ว่าเราจะอยากบริการหรือไม่อยากจะบริการด้วยเหตุผลใดก็            
                                   ตาม แต่ลูกค้าเหล่านั้น คือ ผู้ที่นำรายได้มาแก่บริษัท จึงจำเป็นต้องบริการลูกค้าอย่างเท่า      
                                   เทียมและให้ประทับใจที่สุด

สุดท้ายครับ ! สุดท้าย

พูดคุย,
หัวเราะเฮฮากันไป
HA-HA
.
.
พี่ๆเขาน่ารัก
น่ารักก็ว่ากันไปตามน่ารัก
ใช่มั๊ยครับ ?

นั่งอาสน์
ก็ผ่อนคลายไปอีกแบบ
ง่ายดีไม่ยุ่งยาก
สำคัญที่ว่า
"อัตตา / ตัวตน"
มันพาลจะทำให้อะไรๆ
มันแสนยุ่งยากและรุงรัง
ไปกันหมด

ฉะนั้น
ต้องกำจัดมันทิ้งเสีย
อย่าให้ยุ่งยากและมากเรื่อง

ผมคิดอย่างนั้น