ประสบการณ์ของนายนกกระจอก

สวัสดีงับบ วันนี้นายนกกระจอกจะมาเล่าเรื่องประสบการณ์สำคัญเกี่ยวกับการร้องเพลงที่เกิดในชีวิตของนายนกกระจอกให้เพื่อนๆได้อ่านเพื่อมอบความบัญเทิงและสร้างขวัญกำลังใจให้กับอีกหลายๆคนที่ประสบปัญหาเดียวกันอยู่ด้วยก่อนอื่นเลยนายนกกระจอกต้องขอท้าวความก่อนที่จะเข้าเรื่อง (ให้เพื่อนๆนึกภาพตามนะ) นายนกกระจอกเนี่ยเป็นคนที่ร่าเริง สดใสแต่ก็ไม่ได้ยิ้มทั้งวันนะ555555555+ และก็เป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยกล้าแสดงออกเลย แถมไม่มั่นใจในตัวเองอีกด้วย มันแย่มากเลยใช่มั้ยหล่ะกับการร้องเพลง แต่นายนกกระจอกก็มีความฝันที่อยากจะเป็นนักร้องนะ อ่ะเข้าเรื่องกันได้ เมื่อสมัยตอนประถมเนี่ยนายนกกระจอกเนี่ยหน้าที่หลักนอกจากการเรียนคือร้องเพลงหน้าเสาธงงับบ ซึ่งอยากจะให้เพื่อนๆได้รู้ถึงความยากในการร้องเสียงสูงของเพลงนี้มาก(แนะนำว่าให้ร้องคีย์ปกตินั่นแหละ) ถ้าไม่ใช้เสียงหลบก็จะเพี้ยนสูงไปเลยยยยเพราะตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยได้รู้เทคนิคต่างๆ และมันมีช่วงเวลานึงนายนกกระจอกเคยได้ขึ้นเวทีของโรงเรียนสองถึงสามครั้ง ซึ่งมันเป็นงานที่คุณครูเขาจัดขึ้นมา ความรู้สึกในตอนนั้น มันค่อนข้างแย่มากเลยนะ เพราะมันเป็นการขึ้นเวทีครั้งแรกในชีวิตของเรา ไม่รู้ว่าเพื่อนๆเป็นกันรึป่าวด้วยความที่ว่า เราไม่ค่อยมีบทเยอะมาก(ไม่ใช่คนเด่นๆอะก็เป็นแค่คนธรรมดาแหละ) มันทำให้เรากังวลในหลายๆเรื่อง ทั้งเนื้อร้อง การใช้สายตา การใช้เวทีให้คุ้ม แถมเทคนิคการใช้ไมค์ก็ยังไม่ได้เรื่องสักกะนิด ปรากฎว่าผลที่ออกมาแน่นอน เละเทะมาก55555555 เป็นเวทีแรกที่ทำให้นายนกกระจอกจำฝังใจเลยอ่ะ แล้วก็คิดว่า ความฝันนี้ก็ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้แล้วแหละ(แอบนอยตัวเอง) ก็เลยคิดที่จะเลิกร้องเพลง แต่พอกลับมาที่บ้าน นายนกกระจอกไม่เล่าให้พ่อฟังนะอายแต่คุณพ่อได้ยินจากครูมา คุณพ่อก็แบบไม่พูดอะไรหรอกแต่เขาเปิดเพลงให้ฟังซึ่งเพลงแต่ละเพลงที่เขาเปิดมันไม่ได้สื่อแค่ว่าเพลงมันเพราะนะ ในเรื่องของความหมายของเพลง มันคือการให้กำลังใจนายนกกระจอกอ่ะ มันทำให้ความคิดที่ว่าเราชอบที่จะร้องเพลงแล้วมีความสุข กลับมาอีกครั้ง ซึ่งตอนนั้นก็บ่อน้ำตาแตกไปหลายรอบอยู่หน่าาาาาา555555 และพอจะจบการศึกษาที่โรงเรียนตอนประถม คุณครูก็ได้ชวนให้นายนกกระจอกไปขึ้นเวทีใหญ่อีกรอบ คล้ายๆกับงานอำลาแหละ(จำชื่อไม่ได้แน้ว) นั่นแหละเราก็ไปลองอีกรอบ พัฒนาตัวเอง หมั่นซ้อมร้องเพลง เทคนิคต่างๆก็เรียนรู้มาจากยูทูปเอา (ลืมบอกว่านายนกกระจอกไม่เคยเรียนร้องเพลงเลยนะใช้การลักจำเอา) ก็พอไปขึ้นเวทีอีกครั้งก็ยังไม่หายสั่นแต่ก็ร้องเพลงได้ และทำได้ดีกว่าเดิม

เพื่อนๆหลายๆคนที่ได้อ่านแล้วได้รับความบัญเทิงและสร้างแรงบันดาลใจกันรึป่าวว นายนกกระจอกก็หวังว่าประสบการณ์ของนายนกกระจอกจะช่วยเพื่อนๆไม่มากก็น้อยนะ ถ้านายนกกระจอกพิมพ์อะไรผิดไปก็ขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยนะ