ชีวิตที่ไม่มีอะไรที่แน่นอน

ชีวิตมันไม่มีอะไรที่แน่นอน จงใช้ชีวิตในวันนี้ให้เหมือนว่าเป็นวันสุดท้ายของชีวิต

วันสุดท้ายของชีวิต

...แน่นอนว่าเราทุกคนไม่มีใครรู้หรอกว่า วันสุดท้ายในชีวิตของเราทุกคนนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่ จะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่ จะอยู่ได้อีกถึเมื่อไหร่ ซึ่งเราไม่สามารถที่จะกำหนดได้ เพราะชีวิตคนเรานั้นมันไม่มีอะไรที่แน่นอนเลย

...ดิฉันไม่รู้หรอกว่าวันสุดท้ายในชีวิต ของเรานั้น จะเป็นวันสุดท้ายเมื่อไหร่ เพราะไม่มีใครรู้ล่วงหน้า รู้วันเกิด แต่ไม่รู้วันตายของตัวเอง ไม่รู้ว่า วันนีี้ หรือวันพรุ่งนี้ อาจจะเป็นวันสุดท้ายในชีวิตของเราก็ได้ ดิฉันเคยคิดอยู่เสมอว่า คนเราทุกคนนั้นมีเวลาจำกัดของมันเองทุกคน แต่ไม่รู้ว่าเวลานั้นจะมาถึงเมื่อไหร่ บางคนมีเวลาของมันก็สั้นเกินไป แต่ที่แน่ ๆ เราจะต้องทำแต่สิ่งดีๆไว้ ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด และสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้อยากจะทำให้พ่อแม่มีความสุขให้มาก ๆ เท่าที่จะทำให้พ่อกับแม่ได้ เพราะดิฉันคิดว่าถ้าจะต้องรอให้ตัวเองมีหน้าที่การงาน ที่มั่นคง หรือว่ารอให้ตัวเองเรียนจบ ดิฉันคิดว่ามันคงจะนานเกินไป กลัวว่ามันจะไม่มีโอกาส กลัวว่าจะสายเกินไป เพราะทุกวันนี้พ่อแม่ก็แก่ลงขึ้นทุกวัน ๆ อะไรที่สามารถทำให้พ่อแม่ และครอบครัวมีความสุขได้ หรือคนรอบข้าง ดิฉันจะทำให้เต็มที่ เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้อาจจะเกิดอะไรขึ้น และเชื่อว่าในสิ่งที่เราได้ทำให้กับครอบครัว หรือคนที่เรารักนั้น เราจะไม่รู้สึกเสียดายเลยแม้น้อย แม้ว่าวันนั้นมัน อาจจะเป็นวันสุดท้ายในชีวิตของเราก็ตาม

...วันนี้เราอาจจะเจอกัน แต่ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น อาจจะจากกันแบบไม่มีวันหวงกลับมาเลยก็ได้

...วันนี้อาจจะเจอกัน ยิ้มให้กัน ซึ่งเราไม่รู้หรอกว่า ยิ้มนั้นอาจจะเป็นรอยรอยยิ้มสุดท้ายในชีวิตก็ได้

...วันนี้เราอาจจะ บอกรักกับคนที่เรารัก อาจจะเป็นคำพูด คำสุดท้ายก็ได้

...วันนี้เราอาจจะ ออกไปข้างนอก และไม่มีโอกาส ที่จะกลับมาอีกเลยก็ได้

วันสุดท้ายของชีวิตคนเรา เมื่อถึงเวลา มันก็ไม่มีแม้แต่สัญญาเตือนใด ๆ ให้กับเรา

ชีวิตคนเรานั้นมีเวลาจำกัดของมันเอง

อย่างกลัวในสิ่งที่ทำ แต่จงภูมิใจในสิ่งที่ได้ทำ

ชีวิตไม่มีอะไรที่แน่นอน เกิดมาคนเดียว ก็ต้องตายคนเดียว (ทุกอย่างว่างเปล่า) จงใช้ชีวิตในวันนี้ให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต

เขียนใน GotoKnow โดย หญิงแม่
ใน บันทึกส่วนตัว...สุชาสินี ชาญชัยฤทธิ์กล้า

คำสำคัญ (Tags): #สุชาสินี ชาญชัยฤทธิ์กล้า#suchasinee chanchailitkla#59927013#กป 59.ค.บ.5.1#ครุศาสตรบัณฑิต (5 ปี)#การประถมศึกษา#วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน#วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#EED 3210#เทคโนโลยีสารสนเทศสําหรับครูประถมศึกษา#ภาคเรียนที่ 1/62#วันสุดท้ายของชีวิต#ชีวิตคนเรานั้นมีเวลาจำกัดของมันเอง#อย่างกลัวในสิ่งที่ทำ แต่จงภูมิใจในสิ่งที่ได้ทำ#ชีวิตไม่มีอะไรที่แน่นอน เกิดมาคนเดียว ก็ต้องตายคนเดียว (ทุกอย่างว่างเปล่า) จงใช้ชีวิตในวันนี้ให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต

หมายเลขบันทึก: 669438เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2019 20:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน 2019 22:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (64)

มนัสดวงที่หนึ่ง

เขียนเมื่อ 27 กันยายน 2019 12:33 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณหญิงแม่ บันทึกเรื่องราวของคุณ มีข้อคิดดี ๆ และดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณบันทึกเรื่องราวต่อไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ

Maeying

เขียนเมื่อ 28 กันยายน 2019 11:15 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณหยฺงแม่ เราขอบคุณในเรื่องราวดีๆ ที่คุณได้บรรยายทำให้เราเห็นอีกหลายๆ มุมในชีวิตของคุณ คุณเป็นคนที่เก่งและมีความสามารถนะคะ อยากให้คุณตั้งใจในสิ่งที่หวังไว้ และรีบคว้าโอกาสนั้นมาพัฒนาตัวเอง อาจจะท้อบ้างนั้นเป็นเรื่องธรรมดาแต่เราไม่อยากให้คุณยอมแพ้นะคะ สู้ๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ