ต่างมุมมอง

ชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกันบางคนมีฐานะที่รวยบางคนมีฐานะพอมีพอกินแต่บางคนมีฐานะที่ยากจน เหมือนกับครอบครัวของดิฉัน จริงๆแล้วพ่อแม่ดิฉันอยู่บนดอยอาชีพทำไร่ทำนาแต่พอดิฉันเกิดมาพ่อกับแม่จึงได้พากันมาตั้งหลักอาศัยอยู่ที่ในเมืองจังหวัดแม่ฮ่องสอนซึ่งมาแรกไม่มีบ้านอาศัยบ้านน้าอยู่และที่มาเพราะพ่อได้ทำงานเป็นพนักงานแห่งหนึ่งพอดีถือว่าโชคดีมาก ในตอนนั้นแม่กับพ่อบอกลำบากมากเพราะเงินก็ยังไม่ค่อยมีพ่อก็ทำงานคนเดียวแม่ดิฉันก็ต้องดูแลดิฉัน และน้องอีกคนเราอยู่บ้านน้าหลายปีมาก ตั้งแต่เกิดจนดิฉันอยู่ประถมศึกษา ต้องขอบคุณน้ามากที่ให้ที่พักอาศัย มันก็นานที่พ่อแม่ดิฉันก็ไปซื้อบ้านแห่งหนึ่งเก่าๆแต่ก็อยู่ได้แต่บ้านนั้นก็ผ่อนเรื่อยจนหมด แต่แรกๆก็คิดถึงบ้านที่เคยอยู่หลังเก่ามาก แต่ก็ต้องมาอยู่บ้านใหม่ พอดิฉันเริ่มโตแม่ดิฉันก็ไปรับจ้างทุกอย่าง ไม่ว่าจะล้างจาน ถูบ้านกวาดบ้าน ถอนหญ้ากลางแดด แม่กลับมาแต่ละวันะเขาดูเหนื่อยมากแต่แม่ก็สู้มาตลอดบ้านดิฉันเวลาข้าวหมดก็ต้องซื้อกินเอาเพราะไม่มีนาเหมือนเขาบางทีพี่น้องก็ช่วยบ้างส่งข้าวจากบนดอยมาให้กิน มันก็ลำบาก แต่มันก็นานที่พ่อกับแม่เริ่มมีนั่นคือบ้านที่สร้างใหม่มาจากความขยันและนำ้พักนำ้แรงจากพ่อแม่ดิฉัน ทุกวันนี้เห็นพ่อกับแม่ไม่เคยหยุดที่จะทำงานเขาทำตลอดเพื่อลูกแต่หนี้สินก็มีมากอยู่ ในวันนี้ที่ดิฉันเห็นพ่อแม่สร้างบ้านหลังใหม่ดิฉันคิดว่าเขาสองคนมาในเมืองทั้งที่ไม่มีเงินเลยจนมาตั้งหลักที่นี่ได้ภูมิใจในครอบครัวหนูมากๆแค่นี้ดิฉันก็มีความสุขมากแล้วที่เห็นเขาทำสำเร็จตามที่เขาฝันไว้ได้ที่มีทุกวันนี้ การที่เราคิดน้อยเนื้อตำ่ใจมันไม่ช่วยอะไรเลยแต่ถามว่าเคยคิดไหมเคยแต่คงเป็นแค่ชั่วขณะเท่านั้น เพราะดิฉันโชคดีที่ได้เกิดมาเป็นลูกเขาเขายอมลำบากเพื่อให้ลูกสบายทุกวันนี้ก็ยังคงต้องประหยัดเพราะค่าใช้จ่ายเยอะเพราะฉันและน้องเราเรียนในระดับมหาลัยห่างกันแค่ปีเดียว

       ดิฉันแค่คิดว่าแค่เราไม่คิดน้อยใจต้นทุนชีวิตของเรา เราแค่พยายาม ขยันอีกไม่นานก็คงมีอย่างทุกอย่างที่ใจฝันไว้