KM.อนุบาล

มหาชีวาลัยอีสาน เป็นสถานที่น้ำหมอกน้ำค้างนัดพบกันยามเช้าตรู่ ทั้งคู่ลอยอ้อยอิ่งอิงแอบอาบแดดอุ่น จนกระทั่งพระอาทิตย์เดินทางพ้นขอบฟ้า นกเขานกเราบินมาเจรจาถามหาสันติภาพระหว่างกัน ส่งเสียงขันคูอยู่บนสายไฟฟ้าฟ้าแรงสูงหน้าบ้าน ช่างเบิกบานจริงหนอเจ้านกน้อย

ขอถามหน่อย

  เจ้าเคยเหนื่อยบ้างไหม

  เจ้าเคยเสียใจไหม

 เจ้าเคยร้องไห้ไหม

  ทำไม่ดูเจ้าช่างมีความสุขเสียเหลือเกิน

 ร้องเพลงหรือเจ้าร้องไห้กันแน่

   ที่เกรินนำมานั้นคือสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติในมหาชีวาลัยอีสาน

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว คุณครูโรงเรียนอนุบาลสายสัมพันธ์มาขอพบเพื่อที่จะนัดหมายนำนักเรียนชั้นอนุบาลมาศึกษานอกพื้นที่ จำนวน 170 คน ขออนุญาตเดินชมกิจกรรมต่างๆรอบๆบริเวณบ้าน แล้วมานั่งคุยกันว่า ที่นี่จัดทำโครงการจัดการความรู้ใช่ไหมค่ะ

อยากจะทราบว่าถ้าเป็นเด็กอนุบาลจะจัดการให้เรียนรู้ได้อย่างไร เราจึงให้คุณครูเตรียมอาหารปลา อาหารไก่ อาหารเม็ดสำหรับเลี้ยงนกกระจอกเทศ

เนื่องจากมีเวลาจำกัด ในชั้นนี้เตรียมการเบื้องต้นอย่างนี้ก่อน คงมีเรื่องจัดการเฉพาะหน้าพอสมควร เพราะเรายังไม่เคยจัดกิจกรรมเรียนรู้ให้กับเด็กตัวกะเปี๊ยกอย่างนี้มาก่อน ผมนัดครูพี่เลี้ยงที่เป็นนักศึกษาบูรณาการศาสตร์มาเตรียมรับมือ วางแผนแบ่งกันดูแลนักศึกษาวัยละอ่อนกันอย่างเต็มที่

9.00 น. รถบัส 3 คันใหญ่ก็มาถึง คุณครูทยอยลงมาตั้งรับ หลังจากนั้นเด็กๆอายุประมาณ5ขวบ สวมชุดกีฬาแดงก็ทยอยลงจากรถ ยืนกันเป็นกลุ่มๆตามที่คุณครูคอยจับปูใส่กระด้ง คณะนี้ดีหน่อยมีคุณครูติดตามมาหลายสิบท่าน ใครประจำอยู่ห้องไหนต้องดูแลระแวดระวัง

เด็กๆชอบวิ่ง ชอบเลี้ยวแวะตรงโน้นนิดตรงนี้หน่อยตามประสาเด็ก เสียงเรียกให้ลูกศิษย์ตัวจ้อยอยู่ในขบวนไม่ขาดระยะ พากันเดินเรียงแถวกันมายังลานไผ่หน้าอาคาร เราแบ่งครูพี่เลี้ยงให้กับครูประจำชั้น แยกขบวนกันไปชมแม่ลูกดก แม่หมูเหมยซานนอนใหลุกกินนมอย่างอารมณ์ดี

กลุ่มที่ไปทางทิศเหนือส่งเสียงเจี๊ยวจ้าวเพราะเห็นไก่งวงตัวผู้รำแพน ขบวนที่ไปคอกนกกระจอกเทศตื่นเต้นกันใหญ่ เด็กๆแข่งกันเอาอาหารไปโปรยให้ปลาบึก ปลาแรดในบ่อหน้าบ้าน บ้างก็เอาอาหารไปโปรยให้ไก่ต๊อก ไก่แจ้ สร้างมิตรภาพระหว่างเด็กกับไก่สีสวยในเวลาอันสั้น

ขบวนไก่ไม่หนีออกจากขบวนเด็ก วนเวียนแวดล้อมอยู่ห่างๆ จบรายการไปเยี่ยมแปลงผักและสัตว์เลี้ยงแล้ว เด็กๆพากันกลับมาที่ลานไผ่อีกครั้งหนึ่ง คุณครูเริ่มเตรียมอาหารกล่อง ผลไม้ น้ำดื่ม แจกตามกลุ่ม เด็กๆรับประทานอาหารแข่งกัน คุณครูวิ่งรอกดูคนโน้นทีคนนี้ที ทั้งมือและสายตาเป็นระวิง

หลังจากอิ่มหนังตาก็หย่อน นักศึกษารุ่นกระเต๊าะเริ่มตาปรือ คุณครูต้องรีบรวบรัดเพราะไม่อย่างนั้นจะอุ้มกันขึ้นรถไม่หวาดไม่ไหว

จบรายการดูงานแบบสายฟ้าในช่วงเวลา 2 ชั่วโมงเศษ ทุกสิ่งทุกอย่างก็คืนสู่ความสงบดังเดิม

เราได้ทำหน้าที่อำนวยความสะดวกให้การศึกษาได้มีโอกาสได้ออกมาพบกับธรรมชาติบ้าง ดังข้อเขียนของป้ายหน้ามหาชีวาลัยอีสาน

. เอาลิงค่างกลางป่ามาฝึกสอน

 เล่นละครลิงได้ดั่งใจหมาย

นี่เป็นคนทั้งแท่งแกร่งใจกาย

เรียนไม่ได้อายลิงจริงไหมเอย

[บีเวอร์]

เป็นศาสตร์และศิลป์นะครับการสอน สอนให้ผู้เรียนเรียนอย่างมีความสุขนี่ยาก ยากกว่าเรียนให้เก่ง นับถือความคิดของอาจารย์มากครับ