ภาพเล่าความรู้สึก

"ภาพถ่ายบอกเล่าเรื่องราว สะท้อนความเป็นจริง เพราะบางความรู้สึก อาจต้องใช้ภาพเป็นตัวเล่าเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา"

การใฝ่หาความรู้ ถ้าเปรียบกับการหว่านเมล็ดพันธุ์นั้นจะเห็นได้ว่าแทบไม่แตกต่างกันเลย ความรู้เกิดขึ้นได้ใหม่ในทุก ๆ วัน เปรียบกับเมล็พันธุ์ที่เราหว่านไว้ เมื่อเราหมั่นดูแล รดน้ำ ใส่ปุ๋ย ต้นไม้ก็จะเจริญเติบโตและสวยงามชีวิตคนเราเมื่อเกิดมาแล้ว โดยส่วนใหญ่มักจะถูกตีกรอบไว้ให้แล้วว่า ต้องเรียนหนังสือก่อน ซึ่งบางทีเราอาจไม่เข้าใจเห็นผลดีพอในหลาย ๆ ครั้ง ว่าเราทำไปเพื่ออะไร มีความจำเป็นกับชีวิตแค่ไหน ? แต่พอมาลองคิดดูแล้ว พืชที่หว่านและดูแลดี เมื่อเจริญเติบโตขึ้นมาได้ มักจะเกิดประโชน์ และให้สิ่งดี ๆ ตอบแทน บ้างให้ผลให้ได้กิน บ้างเป็นกำลังลม แดดกับคนเราก็เช่นกัน เมื่อมีความรู้ความสามารถและมีคุณธรรม จริยธรรมที่ล้วนต้องเสริมสร้างมาพร้อม ๆ กับการเรียนรู้ จะสร้างสรรค์สิ่งดี ๆ ให้กับสังคมได้เป็นกำลังที่จะพัฒนาชุมชน สังคม ประเทศชาติให้น่าอยู่ ฉะนั้นอย่ามองข้ามเมล็ดพันธุ์ที่เหี่ยวแห้ง เพราะถ้าเราดูแลมันดี เมื่อถึงวันที่มันเจริญเติบโต คุณค่าของมันอาจมีมากจนคาดไม่ถึง นี่คงเป็นอีกหนึ่งเหตุผล ที่แม่อยากให้ลูก ๆ ได้เรียนหนังสือ เปรียบเหมือนดั่งภาพนี้

ผู้หญิงคนนี้ที่ดิฉันเรียกว่า "แม่"ที่ดิฉันมีทุกวันนี้ได้เพราะมีท่านอยู่เบื้องหลังในทุก ๆ ความสำเร็จในชีวิตของดิฉัน ทุก ๆ ครั้งที่ดิฉันท้อ ดิฉันมักจะมองดูรูปของท่าน และบอกกับตัวเองเสมอว่า ท่านเหนื่อยกว่าเรา สิ่งที่เราพบเจอเมื่อเทียบกับที่ท่านเจอมันเล็กน้อยมาก ท่านกำลังรอดูความสำเร็จของเรา เราจะถอยไม่ได้จะให้ท่านผิดหวังไม่ได้ เมื่อคิดได้ดิฉันก็ไม่รอช้าที่จะลุกขึ้นสู้ ทุก ๆ ครั้งที่มองรูปของท่านเป็นต่อกำลังใจให้สู้ชีวิตต่อไป

หลาย ๆ ครั้งที่ชีวิตเราคนเราเดินมาถึง จุด ๆ หนึ่งที่ต้องถามตัวเองว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร? ต้องการอะไรในชีวิต แล้วความสุขที่แท้จริงที่เราตามหามันคืออะไร? ชีวิตที่ต้องการแสงสว่างส่องทางในขณะนี้ในโลกใบใหญ่ที่กว้างขวาง การได้อยู่กับตัวเองและถามตัวเอง ในความมืดมักมีแสงสว่างเล็ก ๆ คอยส่องทางให้เรา ในวันที่เราหลงทางปัญหาทุกปัญหามีทางแก้ไขได้

"รอยยิ้ม" ของคนในครอบครัวก็เป็นกำลังใจดี ๆ ความรัก ความห่วงใหญ่ที่มีให้กัน เป็นสิ่งที่อุ้มชูให้เราไม่เดินหลงทาง หลาย ๆ ครั้งที่มีกันดุด่า ว่ากล่าวตักเตือนนั่นก็เพราะว่ารักมีให้กัน เราพี่น้องไม่เคยทอดทิ้งกัน ทุกข์สุขไปด้วยกัน จะมีใครที่รักและหวังดีกับเราได้มากเท่ากับครอบครัวของเรา จริงไหม??

เราอยู่มีกันในทุก ๆ วัน เป็นความรักที่เหนี่ยวแน่น เช่นอย่างในวันนี้ และจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป

ทั้งยังมีเพื่อนที่เข้าใจกัน เป็นความสัมพันธ์ที่ดีมากที่มีให้กันยากที่จะอธิบายให้เข้าใจได้ทั้งหมด การมีมิตรภาพดี ๆ มันโชคดีไปกว่าอะไรทั้งหมด ในที่นี้ไม่ได้ความแต่ในแง่บวกอย่างเดียว การอยู่ร่วมกันก็ถกเถียงกันบ้าง แต้ท้ายสุดแล้วเราต่างก็รู้กันดีว่าที่เป็นเช่นนั้น เพราะเรารักและเป็นห่วง ดีฉันรู้สึกโชคดีมาก เพราะถ้าเขาไม่ว่า ไม่ดุ ไม่ด่า นั่นอาจแปลว่าเขาไม่ได้รักเราอย่างแท้จริง

การที่ดิฉันได้เรียนสายวิชาชีพครู ได้พบเจอกับเด็ก ๆ มันเป็นการจุดพลังใจให้ดิฉันอยากที่อยากจะเป็นครูมากยิ่งขึ้นไปอีก เพราะความน่ารัก น่าเอ็นดู และความไร้เดียงสา เด็กเปรียบเสมือนผ้าขาว ดิฉันอยากจะมอบความรู้ต่าง ๆ ที่ฉันเฝ้าศึกษามาตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมา อยากนำความสามารถของตนเองที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด ดิฉันค้นพบแล้วว่าการให้เป็นสิ่งที่ดีที่สุด และเป็นความสุขที่ดิฉันเฝ้าค้นหาในชีวิตที่ครั้งหนึ่งได้เกิดมา

ในระหว่างที่ยังเรียนอยู่ ดิฉันได้มีโอกาสเข้าร่วมโครงการครูอาสา ช่างเป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ กับสิ่งที่ได้ตอบแทนกลับมา ไม่ใช่อะไรเลยแต่เป็นรอยยิ้มแห่งความดีใจของเด็ก ๆ อาหารที่เรารับประทานด้วยกันในมื้อนั้นเป็นความทรงจำที่ดีฉันจำได้ไม่ลืม และดิฉันอยากจะให้ภาพ ๆ นี้เกิดขึ้นต่อไปเรื่อย ๆ

ภาพของเด็ก ๆ เป็นแรงบันดาลใจอย่างหนึ่ง ที่ทำให้ฉันบอกกับตัวเองว่าเราหยุดพัฒนาไม่ได้ ไม่เช่นนั้นเราอาจไม่มีความรู้มากพอที่จะสอนเขาได้ วันไหนที่เกียจคร้านที่จะเรียน ศึกษาหาความรู้ใหม่ ๆ ก็จะมีเสียงเตือนดังจากข้างในว่า เราไม่ได้ทำเพื่อตัวเราเองนะ ถ้าเราไม่ตั้งใจนั่่นแปลว่าเราได้ทำร้ายเด็ก ๆ เหล่านั้น คิดเช่นนั้นแล้วก็ไม่อาจทำใจได้

และการเดินทางไปที่ใหม่ ๆ ก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ดิฉันมักจะทำ ในช่วงวันหยุด ถือได้ว่าเป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุดเลยก็ว่าได้ เพราะในวันนั้นเหมือนเราได้ปล่อยว่างทุกอย่าง ได้มองธรรมชาติ สรรพสิ่งที่สวยงามไปรอบ ๆ ทุกอย่างสวยงามและมีคุณค่าให้ชวนมอง

และทั้งหมดนี้คือภาพเรื่องราวประทับใจที่ฉันได้ถ่ายเก็บมันไว้ได้ การถ่ายภาพเป็นการเก็บบันทึกเรื่องราวได้เป็นอย่างดี เป็นรูปที่เมื่อเราย้อนกลับไปดู มันจะเป็นตัวที่บอกว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้น ที่เราเคยผ่านพบ เป็นสิ่งที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้แม้ว่าอะไรจะเปลี่ยนไปก็ตามแต่

เขียนใน GotoKnow โดย สนสามใบ
ใน บันทึกนักศึกษาครู...นางสาวนิสาพร เฉลิมเกียรติมณี

คำสำคัญ (Tags): #นิสาพร เฉลิมเกียรติมณี#Nisapawn chalomekiedmanee#59927026#กป 59 ค.บ.5.1#ครุศาสตรบัณฑิต (5ปี)#การประถมศึกษา#วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน#วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#EED 3210#เทคโนโลยีสารสนเทศสำหรับครูประถมศึกษา#ภาคเรียนที่1/62#แกลลอรี่#gallery#ภาพถ่าย#รูปภาพ

หมายเลขบันทึก: 663962เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 14:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม 2019 17:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (72)

แรงโก้

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 20:45 น. ()

สวัสดีคุณ นิสาพร

งานเขียนของคุณน่าชื่นชมมากครับ ได้สะท้อนเรื่องราวน่าอ่านเลยทีเดียวครับชื่นชมและเป็นกำลังใจให้นะครับ

ขอบคุณครับ

ดวงใจของพ่อ

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 21:27 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนิสาพร เฉลิมเกียรติมณี

เรื่องราวของคุณน่าสนใจ และประทับใจในงานเขียนคุณมากค่ะ เป็นกำลังใจในการเขียนงานต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

Ongkuleemarn

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 21:32 น. ()

นิสาพร …

ครูอยากให้ “คำบรรยาย” อยู่ใต้ “ภาพ”

และ

อย่าลืม จัดบันทึกให้มีช่องไฟ ช่องระหว่างบรรทัด

เพื่อให้อ่านง่ายครับ ;)…

เกลือสินเธาวุ์

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 22:22 น. ()

สวัสดีค่ะ นิสาพร

ดิฉันชื่นชอบรูปภาพและเรื่องราวของคุณมันทำให้ดิฉันได้เห็นภาพสวยๆและได้อ่านเรื่องราวในแต่ละภาพขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ : )

จันทร์เจ้าเอ๋ย

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 22:26 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนิสาพร เฉลิมเกียรติมณีดิฉันชอบงานเขียนของคุณมากๆเลยค่ะ ขอเป็นกำลังให้คุณและขอให้คุณเขียนบันทึกเรื่องราวดีๆแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆนะคะขอบคุณมากๆค่ะ

เทวดา

เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2019 17:17 น. ()

สวัสดีครับ คุณนิสาพร

ผมชอบงานเขียนของคุณ เป็นการเขียนบันทึกเรื่องราวที่ดีมาก รูปภาพแต่ละภาพคุณสื่อความหมายได้ชัดเจน ขอเป็นกำลังให้คุณเขียนบันทึกเรี่องราวดี ๆ นี้ต่อไปเรื่อย ๆ ครับ

ขอบคุณมากครับ

สนสามใบ