แกลเลอรีความทรงจำตลอด 21 ปีของณัฐนิตร

ตลอดระยะเวลา 21 ปีที่ผ่านมาในชีวิตของฉันได้เจอเรื่องราวมากมายทั้งที่ดีและไม่ดี การใช้ชีวิตของคนเราก็ต้องเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาไม่มีใครที่จะอยู่แต่ความทุกข์ตลอดหรืออยู่แต่ความสุขตลอด ทุกคนต่างมีช่วงเวลาที่ทุกข์บ้างสุขบ้างเปลี่ยนวนกันไปเพื่อเป็นสีสันของชีวิต แต่มีอย่างหนึ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้คือรูปภาพที่ถึงแม้ว่าคนในรูปอาจจะไม่ได้อยู่กับเราในตอนนี้หรืออยู่กับเราบนโลกนี้แต่ความรู้สึกยังคงเหมือนเดิมตลอดรูปภาพเป็นสิ่งเดียวที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ รูปภาพสามารถสื่อความหมาย สื่อถึงความคิดถึง สื่อถึงความรัก ความห่วงใยที่เรามีให้กันได้ ดังรูปภาพของฉัน.....

1.ครอบครัวที่อบอุ่นของฉัน

รูปที่ 1. ครอบครัวที่อบอุ่นของฉัน
เป็นรูปภาพที่ดิฉันถ่ายเองซึ่งเป็นรูปภาพที่ในภาพมีครบทุกคนในครอบครัว พ่อ แม่ พี่ ดิฉัน และหลาน ซึ่งเป็นช่วงฤดูหนาวประมานเดือนธันวาคม2560สถานที่ที่ถ่ายคือถ้ำปลา ซึ่งเป็นช่วงที่พี่จะกลับมาจากขอนแก่นเพื่อมาเที่ยวพ่อและแม่จะเป็นช่วงที่ครอบครัวเราได้อยู่อย่างพร้อมหน้าพร้อมตา เป็นภาพที่ดิฉันชอบมากที่สุดมันสื่อถึงความรักความอบอุ่นที่เรามีให้กันในครอบครัว ที่ค่อยให้กำลังใจกันเข้าใจกันมันสามารถสื่อถึงความรักความผูกพันธ์ที่เรามีให้กัน

2.พี่สาวที่แสนดีของฉัน

รูปที่ 2. พี่สาวที่แสนดีของฉัน
เป็นรูปภาพที่ดิฉันถ่ายเองซึ่งเป็นภาพของ ดิฉัน พี่สาว และหลานชายเป็นช่วงหน้าหนาวเช่ชกันกับรูปภาพที่ 1 ซึ่งเป็นช่วงเช้าที่ดิฉันและพี่ชวนกันไปทำบุญบนวัดพระธาตุดอยกองมู เป็นภาพที่ดิฉันชอบมันสื่อถึงความสนิทของพี่และน้องที่สามารถปรึกษากันได้ทุกเรื่อง มีความรักความเข้าใจให้กันอยู่เสมอ

3.สวัสดีปีใหม่ 2561

รูปที่ 3. สวัสดีปีใหม่ 2561
เป็นรูปภาพที่ดิฉันถ่ายเองซึ่งเป็นวันที่ 1 มกราคม 2561 เป็นเช้าวันปีใหม่ที่ดิฉันแม่พี่และหลานชายชวนกันไปตักบาตรที่บริเวณหน้าธนาคารกรุงไทย เป็นรูปภาพที่สื่อถึงความรักของเราที่มีให้กัน เป็นรูปภาพที่ดูอีกกี่ทีก็ยังยิ้มตามและมีความสุขมาก ช่วงเวลาที่พี่สาวมาทุกคนในบ้านจะต้องชวนกันทำกิจกรรมหลายอย่างทำด้วยกัน

4.พี่ถ้วยฟูกับแม่

รูปที่ 4.พี่ถ้วยฟูกับแม่
เป็นภาพที่ดิฉันถ่ายในตอนที่พาพี่ถ้วยฟูและพี่สตางค์ขับรถเที่ยวเป็นภาพที่น่ารักดูแล้วแสดงให้เห็นถึงความรักที่พี่ถ้วยฟูมีให้แม่และแสดงถึงความรักที่แม่มีให้พี่ถ้วยฟู พี่ถ้วยฟูเป็นน้องหมาที่ใจดีอ่อนหวานน่ารักขี้อ้อนมากๆและยังขี้อิจฉาไปในตัวด้วย หวงอาหารมาก พี่ถ้วยฟูมาอยู่กับครอบครัวเราได้แค่ 1 ปี แต่หลังจากนั้นพี่ถ้วยฟูก็จากครอบครัวเราไปเพราะอุบัติเหตุ ถึงแม้ว่าพี่ถ้วยฟูจะจากครอบครัวเราไปแล้วแต่ทุกคนในบ้านยังคิดถึงพี่ถ้วยฟูตลอด และยังมีพี่สตางค์อีกตัวที่รักและคิดถึงพี่ถ้วยฟูมากได้เห็นรูปนี้ก็ทำให้หายคิดถึงบ้าง

5.พี่สตางค์และน้องโอที

รูปที่ 5. พี่สตางค์และน้องโอที
ปัจจุบันพี่สตางค์อายุ8 ขวบแล้วพี่สตางค์เป็นพี่หมาที่ใจดีมากๆไม่เคยกัดใครเลย ไม่หวงของกิน พี่สตางค์น่ารัก อ้อนเก่ง ตั้งแต่ที่พี่ถ้วยฟูจากไปพี่สตาค์ก็ซึมไม่ค่อยเล่นไม่ค่อยกินข้าว จนน้องโอทีมาอยู่แม่ฮ่องสอนพี่สตางค์ก็ไม่เหงาอีกเลยเพราะมีน้องโอทีเป็นเพื่อนเล่น เล่นด้วยกันทุกวัน น้องโอทีพาพี่สตางค์วิ่งเล่นในบ้านทุกวัน

6.วันเปิดเทอมวันแรกของน้องโอที

รูปที่ 6. วันเปิดเทอมของน้องโอที
ภาพนี้เป็นภาพที่ประทับใจมากเพราะเป็นวันแรกที่น้องโอทีต้องไปโรงเรียน แต่น้องโอทีไม่ร้องไห้เลยสักนิดแถมตื่นเช้ากว่าทุกๆวันตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดนักเรียน แล้วบอกยายหล้าว่ายายหล้า ๆ พาน้องโอทีไปให้อาหารปลาที่หนองจองคำก่อนไปโรงเรียนหน่อยนะครับ เป็นภาพและความทรงจำที่น่าประทับใจมาก และจะเก็บภาพนี้ไว้ให้น้องโอทีดูตอนโต และจะเล่าวันไปโรงเรียนวันแรกให้น้องโอทีฟังด้วย

7.นุ๊ก นุ่ม เมย์

รูปที่ 7. นุ๊ก นุ่ม เมย์
เป็นภาพที่ถ่ายด้วยกันตอนไปเที่ยวพระตำหนักปางตองตอนเดือนธันวาคม 2560 เป็นภาพแรกหลังจากจบม.6 แล้วได้เจอกัน ไปเที่ยวด้วยกัน เป็นเพื่อนที่รักมากที่สุด เพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้าง ไม่เคยทิ้งไปไหน เพื่อนที่คอยให้คำปรึกษา เป็นเพื่อนกันมาจะเข้าปีที่ 10 แล้ว ภาพนี้ทำให้เห็นถึงเพื่อนรักที่ต่อให้ไม่เจอหน้ากันเป็นปีแต่ความรู้สึกความสนิทยังคงเหมือนเดิม และทุกครั้งที่ได้เจอกันจะมีเรื่องให้คุยกันได้ทั้งวันไม่เคยเบื่อ ชวนกันกินได้ทุกวินาทีเลย

8.นุ๊ก นุ่ม

รูปที่ 8. นุ๊ก นุ่ม
เป็นภาพที่ดิฉันถ่ายให้นุ๊กและนุ่มที่ปางอุ๋งเพื่อนบอกว่าอยากได้รูปสวยๆ ก็สวยได้แค่นี้จริงๆ เป็นภาพที่แสดงให้เห็นถึงความบ้าบอของเพื่อนที่ทำอะไรด้วยกันได้แบบไม่อายไม่เขิล เป็นเพื่อนที่แบบลุยๆ ไปไหนไปกัน เป็นเพื่อนที่คอยช่วยเหลือกัน

9.จัน เมย์

รูที่ 9. จัน เมย์
เป็นรูปภาพที่ถ่ายด้วยกันเมื่อวันที่ 25 กรกฏาคม 2562 จันเป็นเพื่อนคนแรกในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นเพื่อนที่รู้จักกันตั้งแต่มัธยมแต่ต่างคนต่างคิดว่าต่างคนต่างหยิ่ง ไม่ค่อยชอบหน้ากันเท่าไหร่ แต่พอได้มาเป็นเพื่อนกันได้มาอยู่ด้วยกันก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกันไปเลย กลายเป็นเพื่อนที่รู้ใจกัน จนตอนนี้ปี 4 ความสนิทของเราเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆสามารถบอกสามารถพูดกันได้ทุกเรื่อง อยากรู้อะไรก็ถามก็คุยกันไปตรงๆ

10.เพื่อนรักมัธยม

รูปที่ 10. เพื่อนรักมัธยม
เป็นรูปแรกตอนขึ้น ม.6 เป็นรูปที่ใช้แอปจนผิวเกือบขาวช่วงมัธยมตอนนั้นเป็นตอนที่มีความสุขสนุก ไปไหนไปกัน ค่ำไหนนอนนั้น รูปภาพนี้เวลาดูมันทำให้ความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กันกลับมาอีกครั้ง ความรู้สึกที่เฮฮาปาร์ตี้กลับมาอีกครั้ง ถึงตอนนี้ไม่ได้เจอกันแต่ความรัก ความหวงใย ความคิดถึงยังมีให้เหมือนเดิม ยังคิดถึงเสมอ ไม่ว่าตอนนี้จะต่างคนต่างอยู่ก็ตาม ทุกคนต่างต้องแยกย้ายเพื่อที่จะทำหน้าที่ของตัวเอง ทุกคนยังคงเป็นเพื่อนที่รักเหมือนเดิม ความทรงจำตอนมัธยมเรายังจำได้ดี ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของเรา เรายังอยากให้ทุกคนกลับมาเจอเราอีกครั้ง

****รูปภาพทุกรูปเป็นเหมือนตัวแทนของคนในรูป****

****สักวันเราคงได้กลับมาเจอกัน ในวันที่ทุกอย่างลงตัว****

เขียนใน GotoKnow โดย นาทาลี้
ใน บันทึกนักศึกษาครู...นางสาวณัฐนิตร ภมรภัคคีภูมิ

คำสำคัญ (Tags): #ณัฐนิตร ภมรภัคคีภูมิ#nutthanit pamorpakkeepoom#59927038#กป 59.ค.บ.5.1#ครุศาสตร์บัณฑิต (5ปี)#การประถมศึกษา#วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน#วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#EED 3210#เทคโนโลยีสารสนเทศสำหรับครูประถม#ภาคเรียนที่ 1/62#แกลเลอรี#gallery#ภาพถ่าย#รูปภาพ

หมายเลขบันทึก: 663961เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 14:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม 2019 12:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (67)

จันทร์เจ้าเอ๋ย

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 18:52 น. ()

สวัสค่ะ คุณณัฐนิตร ภมรภัคคีภูมิ

ดิฉันชอบบทความของคุณมากๆเลย มันน่ารักและเป็นเรื่องราวที่ดีมากๆ ขอเป็นกำลังใจให้คุณเขียนบันทึกเรื่องราวดีๆแบบนี้อีกนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

แรงโก้

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 20:41 น. ()

สวัสดีครับ คุณณัฐนิตร ภมรภัคคีภูมิ

บทความของคุณน่าสนใจดีนะครับ อ่านแล้วทำให้คิดถึงอะไรหลาย ๆ อย่าง เป็นกำลังใจให้สำหรับงานเขียนครั้งต่อ ๆ ไปนะครับ

ขอบคุณครับ

ดวงใจของพ่อ

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 21:30 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณณัฐนิตร ภมรภัคคีภูมิ

งานเขียนของคุณน่าสนใจมากค่ะ อ่านแล้วดิฉันประทับใจในมิตรภาพของคุณ เป็นกำลังใจในงานเขียนของคุณต่อไปนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

Ongkuleemarn

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 21:36 น. ()

ณัฐนิตร …

เป็นผู้นำบันทึกนี้ขึ้นเป็นคนแรก

ครูอยากให้ลองจัดบันทึกให้มีช่องว่าง ช่องไฟ

ให้อ่านง่ายขึ้นมากกว่าเดิมครับ ;)…

เกลือสินเธาวุ์

เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2019 22:31 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณณัฐนิตร

บทความที่คุณได้ถ่ายทอดนี้ทำให้ฉันได้เห็นความอบอุ่นภายในครอบครัวของคุณคุณโชคดีมากๆเลยค่ะคุณได้ถ่ายทอดเรื่องราวจนดิฉันรู้สึกคิดถึงครอบครัวที่สมบูรณ์ในอดีตของดิฉันเป็นกำลังใจในการเขียนต่อไปค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

นาทาลี้