จากการสังเคราะห์ข่าวคาวเกี่ยวกับการแต่งตั้งรัฐมนตรี ผมตีความได้ว่า รัฐมนตรีไทยเน้นไปที่ "ผู้บริหาร" ไม่ใช่ "ผู้นำ"
ผมไม่ค่อยแสดงความเห็นทางการเมืองเลยในช่วงหลัง แม้จะติดตามเอาใจช่วยผู้ที่ผมเชื่อว่ามั่นคงต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ แต่ก็ไม่เห็นด้วยกับกระบวนการการทำการเมืองแบบที่ทำกันอยู่ วันนี้มีบางอย่างตกผลึกในความคิด น่าสนใจมาก ผมมั่นใจว่า สาเหตุนี้เองที่เป็นปัจจัยให้ไทยไม่ได้ก้าวเดินเจริญรุ่งเรือง
ผมสังเกตว่า ข่าวการต่อรองว่าใครจะไปเป็นรัฐมนตรีกระทรวงอะไร ไม่มีสำนักข่าวไหนหรือใครให้เหตุผลเลยว่า บุคคลที่เขาเสนอมานั้น มีประสบการณ์ ความถนัด ความสำเร็จในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกระทรวงนั้น ๆ อย่างไร บางคนถึงขั้นว่า ไม่ได้อยู่กระทรวงนี้ก็ไม่เป็นไร ให้ไปอยู่กระทรวงนั้น ... ทุกสำนักข่าวเสนอว่า ที่ต่อรองกันนั้นเอาผลประโยชน์เป็นหลักทั้งหมด
ผมสังเคราะห์และตีความ ปรากฏการณ์อันล้าหลัง (ท่านผู้รู้ท่านหนึ่งเขียนในบันทึก gotoknow บอกว่า ล้าหลังไป ๓๐ ปี) นี้ ทำให้ได้แต่รัฐมนตรีแบบ "ผู้บริหาร" ที่ไม่ใช่ "ผู้นำ" สิ่งที่เราขาดก็คือ "ผู้บริหารที่เป็นผู้นำ" หรือ "ผู้นำที่เป็นผู้บริหาร" (ผมถอดบทเรียนความแตกต่างระหว่าง ผู้นำและผู้บริหารไว้ที่นี่)
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น