นานเท่าไรก็ยังเป็น...ศิษย์ของครู

ย้อนรอยถอยหลังไปเมื่อ กว่า...40   ปีที่ผ่านมา

ครูมะเดื่อคือ...นักศึกษาวิทยาลัยครูที่ต้องออก...ฝึกสอน

หน่วยฝึกสอน รร.บ้านปากน้ำปราณบุรี  จ.ประจวบคีรีขันธ์

สอนชั้น  ป.5  จำนวน  4  ห้อง  

แต่..ประจำชั้นห้องที่ 4  จำได้ว่า...

นักเรียนทุกคนน่ารักมาก ๆ  แม้ว่า...

ครูมะเดื่อจะเป็นครูที่..ดุ...ดูเหมือนว่า...

จะเป็นครูฝึกสอนคนเดียวที่ถือไม้เรียว

เป็นอุปกรณ์การสอนเสมอ...ก็ตาม

เดือนเมษาที่ผ่านมา  ( 2562 ) มีศิษย์

สมัยที่คุณมะเดื่อฝึกสอนได้มาหาคุณมะเดื่อ

พร้อมกับ " กุ้งกุลา "  ถุงใหญ่...และพวงมาลัย

เขาก้มกราบเท้าคุณมะเดื่อพร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้น

เหมือนเด็ก ๆ ...

เปล่า...ไม่ใช่เสียใจ แต่เป็น  " น้ำตาแห่งความดีใจ"

คุณมะเดื่อยังจำลูกศิษย์คนนี้ได้ดี  เขาเป็นหนึ่งใน 5 คน

ที่เดินตามคุณมะเดื่อ และพาคุณมะเดื่อนั่งเรือข้ามปากน้ำ

ไปบ้านของผู้ใหญ่บ้าน และพาเที่ยว ในวันที่คุณมะเดื่อ

สิ้นสุดภารกิจการฝึกสอน...!  และเด็ก ๆ กลุ่มนี้จะหาข้าวกลางวัน

มาให้คุณมะเดื่อเป็นประจำ 

" หาบ้านครูเจอได้อย่างไร "  คุณมะเดื่อถาม

" ผมถามเขามาเรื่อย ๆ ครับ"  เขาตอบ

ครูมะเดื่อได้แต่กลั้นน้ำตาไว้...และชวนคุยในเรื่องอื่น ๆ 

" ครูยังติดหนี้ข้าวกลางวันเธอไว้นะ...ต้องให้ครูเลี้ยงข้าวเธอ

ตอบแทนนะ..."  คุณมะเดื่อว่า

แต่เขาก็กลับไปก่อน หลังเสร็จภารกิจ  ก็ยังไม่รู้ว่า...

จะได้เจอกันอีกเมื่อไร...แต่คุณมะเดื่อก็ยังมีเบอร์โทร.

ของเขาอยู่.....ถึงนานเพียงใดเธอก็ยังไม่ลืมครูฝึกสอน

คนนี้...เช่นกันจ้าาศิษย์รัก