อาจไม่ต้องนิยามแห่งความฝัน
ผ่านคืนวันเรียนรู้..สู่คำสอน
การเตือนตนพ้นภัยไม่อาทร
ใจจากจรห่างหายให้ระวัง
อันมิตรแท้นั้นหรือคือกายเจ้า
ใจที่เฝ้าคุ้มครองเหมือนกองหลัง
หากเพลิดเพลินหลงผิดชีวิตพัง
ถ้ายับยั้งชั่งใจไม่อ่อนแอ
โลกคงสวยสดใสใช่เพ้อฝัน
อย่าล่องลอยหลงมันจนเกินแก้
หมั่นใคร่ครวญกายจิตเป็นมิตรแท้
เพราะคืนวันผันแปรและเปลี่ยนไป
มองตนออกบอกได้ไม่พร่ำเพ้อ
บางครั้งเหมือนละเมอไร้จุดหมาย
อยากเริ่มต้นสร้างสุขไม่ทุกข์กาย
ต้องค้นหาหัวใจ..ให้พบเจอ
ชยันต์
๒๘ เมษายน ๒๕๖๒
หวัดดีจ้ะท่าน ผอ.คนเก่ง ระลึกถึงเสมอจ้ะ