เวลาผ่านไปไม่นาน สังคมไทยเด็กรุ่นใหม่ ก้าวมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร? เพราะได้รับการศึกษาค่านิยมที่ไม่ใช่ไทยงั้นหรือ? ในครอบครัวเองก็ไม่ได้ให้ความสำคัญ เรื่องการอบรมสั่งสอนเด็กๆ เพราะพ่อแม่ต้องประกอบอาชีพหาเงินมาใช้จ่ายภาระที่แบกไว้งั้นหรือ? คนที่อยู่กับเด็กๆวัยที่ต้องการความอบอุ่นคือใคร? ครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางก็มีไม่น้อยเลย แล้วเป็นหน้าที่ใครที่ควรใส่ใจ? หรือ เรา คือ หุุ่นยนต์ตามยุคสมัยที่ไม่รู้ว่าใคร มาขีดเส้นชีวิตให้เราเดิน... แล้วเราก็มุ่งเดินไปด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ จะถอยกลับมาสักก้าวเพื่อมองย้อนทางที่เราเดินมาได้หรือไม่หนอ?
วันนี้ขณะเก็บยอดผักในสวนช่วงเช้า ผู้เขียนทบทวนเรื่อง การเปลี่ยนแปลงของสถาบันครอบครัวคนไทยในช่วง ๔๐ ปีที่ผ่านมา...
ในบางประเด็น ที่ตนเองได้สัมผัสข้อมูลเวลานี้...
- เด็กวัยเตรียมอนุบาล เรียกชื่อผู้ใหญ่โดยไม่มีคำนำหน้านาม ช่างสอดคล้องกับ การนำเสนอของนักการเมืองรุ่นใหม่ ให้ยกเลิกแผนผังครอบครัวไทย ไม่มี พี่ ป้า น้า อา ลุง ป้า .... เรียกชื่อเท่านั้น เพื่อให้ถือว่า คนทุกคนเท่าเทียมกัน
- ผู้เขียน นึกถึง การเข้าร่วมฝึกฝนทักษะการจัดการความรู้ครั้งแรก ใน โปรแกรม KM Internship โดยสถาบัน สคส ในห้องประชุม เต็มไปด้วย ผู้ทรงคุณวุฒิทางการแพทย์ และมีวัยวุฒิไม่น้อย ล้วนเป็นคนไทยที่น่านับถือ ศรัทธา ทั้งสิ้น เมื่อแต่ละท่านได้ร่วมวง AAR คนที่ต้องพูดก่อน คือ ผู้น้อย ทุกคน ณ ที่นั้น รับฟังและให้ความสำคัญ ผู้เขียนไม่เคยลืมความประทับใจเวลานั้น เรามาจากสายธุรกิจเอกชน เพื่อเรียนรู้... และก็ได้รับความเมตตา จากทุกๆท่าน นี่ คือ สังคมไทย ที่รับ Knowhow มาประยุกต์ใช้
- เด็กวัยมัธยมปลาย ถามแม่เลี้ยงเดี่ยวว่า "การที่แม่คลอดลูกออกมาครั้งเดียว จำเป็นต้องตอบแทนบุญคุณตลอดชีวิตเลยหรือ?"
- เวลาผ่านไปไม่นาน สังคมไทยเด็กรุ่นใหม่ ก้าวมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร? เพราะได้รับการศึกษาค่านิยมที่ไม่ใช่ไทยงั้นหรือ? ในครอบครัวเองก็ไม่ได้ให้ความสำคัญ เรื่องการอบรมสั่งสอนเด็กๆ เพราะพ่อแม่ต้องประกอบอาชีพหาเงินมาใช้จ่ายภาระที่แบกไว้งั้นหรือ? คนที่อยู่กับเด็กๆวัยที่ต้องการความอบอุ่นคือใคร? ครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางก็มีไม่น้อยเลย แล้วเป็นหน้าที่ใครที่ควรใส่ใจ? หรือ เรา คือ หุุ่นยนต์ตามยุคสมัยที่ไม่รู้ว่าใคร มาขีดเส้นชีวิตให้เราเดิน... แล้วเราก็มุ่งเดินไปด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ จะถอยกลับมาสักก้าวเพื่อมองย้อนทางที่เราเดินมาได้หรือไม่หนอ?
-
คงไม่ต้องกล่าวถึง "ภาษาไทย" ณ เวลานี้ การสื่อสาร ภาษาไทย ระดับสูง ผู้สื่อข่าว ยังไม่สามารถตีความได้ จะกลายเป็น คนรุ่นใหม่ พูดจา และรับฟัง (สื่อสาร) คนละ Mode กับคนรุ่นเก่า ...นี่ คงไม่ใช่ปัญหา ในประเทศไทยหรอกหรือ?
ถ้าผู้เขียน เป็นฝ่ายที่นั่งเฝ้ามองประเทศไทย เพื่อทำลายสิ่งดีงามในประเทศนี้ คงนั่งยิ้ม อย่างมีความสุข "มาถึงจุดความสำเร็จแล้ว..."
ผู้เขียน ก็สับสน เช่นกัน ควรปลุกใครให้ตื่นก่อนใคร? ยักษ์ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ฯลฯ หรือ เด็ก