๗๖๙. เกษตรอินทรีย์..วิถี..บูรณาการ

การการจัดการศึกษาของไทย เหมือนการฝึกทหารให้อ่อนแอ ฝึกแล้วรบไม่เป็น ถึงเวลาสู้ศึก ก็เกณฑ์ผู้คนไปล้มตาย..บ้านเมืองเราน่าจะเดินทางไปสู่ในแนวนั้น..คือเรียนเอาเก่ง เอาคะแนนเป็นที่หนึ่ง และแข่งขันชิงดีชิงเด่น เพื่อเอารัดเอาเปรียบและเห็นแก่ตัว..

        ปัจจุบัน..มีข้อขัดแย้งทางนโยบายและการบริหารจัดการศึกษาอย่างมากมาย เป็นข้อค้นพบที่ “เขา” พูดกัน..ซึ่งก็ต้องฟังหูไว้หู อย่าเชื่อทั้งหมด..

    ในส่วนที่ผมพบเอง..มีไม่กี่เรื่อง ซึ่งผมใช้จัดการอยู่ในโรงเรียน แนวโน้มก็ไปได้ดี จึงอยากจะแบ่งปัน เผื่อว่าจะมีบางท่านเห็นคล้อยตามด้วย...

        ที่เขาพูดกันเวลานี้ก็คือ..รัฐบาลกำลังใช้โครงการด้าน “การศึกษา” เพื่อหาเสียง รวมทั้งประชาสัมพันธ์กิจกรรมดีเด่นแบบรายวัน..

        ผมมีความรู้สึกว่าเห็นด้วย เพราะหลายยุคหลายสมัยมาแล้วเขาก็ทำกัน และที่สำคัญถ้าไม่ทำแบบนี้แล้ว “ลุงตู่” จะได้เป็นนายกฯไหมล่ะ? หรือว่ามีคนอื่นที่ดีกว่า..

        วงการศึกษาทราบกันดี..รัฐบาลมิได้แจกเงินแต่คนจน แจกให้นักเรียนด้วย ซึ่งหลายรัฐบาลแล้วก็ทำกันแบบนี้ ในส่วนของครูก็ลดภาวะความตึงเครียดให้ครู

        ส่วนโรงเรียน..รัฐบาลก็ทำได้อย่างที่พูดไว้ คือให้ครูธุรการได้จริงๆ ในส่วนของนักการภารโรง..จ้างแบบไหนยังไง?..ยังไม่พูดถึง เข้าใจว่าตังค์น่าจะหมดแล้ว..

        วันก่อน..มีคนพูดว่า..รัฐมนตรีศึกษาบ่นเบื่อ..ประมาณว่ากระทรวงศึกษาฯมีแต่เรื่องฯ แต่เป็นเรื่องอะไรผมไม่ทราบ ผมทราบแต่ว่ากระทรวงนี้น่าจะเป็นกระทรวงที่ทำงานง่ายที่สุดแล้ว..ถ้าทำงานเป็น..

        บางคน..ก็บอกว่า..กระทรวงศึกษาฯทำอะไรอยู่..ไม่มีเสียดีกว่า คนพูดเขาเห็นว่า..ประกวดประชันขันแข่ง จัดอีเว้นท์และขยันประชาสัมพันธ์แต่นโยบาย จนครูไม่มีเวลาสอนกระบวนการคิดวิเคราะห์ พอจะตั้งหลักได้ก็สอนไม่ทันเสียแล้ว...

        ผลสุดท้าย..ก็จัดมหกรรม “ติว”โอเน็ตกันทั่วประเทศ เพื่อให้เด็กได้คะแนนดีๆ พวกนายๆก็จะได้เอาผลงานไปอวดนายที่เหนือกว่า..เอาใจกันเป็นทอดๆ

        ที่สุดแล้ว..อนาคตชาติ..ก็คงไม่เหลือเด็กที่รู้จักคิด..เสร็จแล้วก็กลายเป็นปัญหาของสังคมไทย..อย่างที่ไม่อาจปฏิเสธได้..

        ในส่วนที่ผมคิดเอง ไม่ได้จำใครเขามา คงเป็นเรื่องของนักวิชาการ ที่มักจะพูดว่า..ชั้นอนุบาลอย่าไปเร่งสอนการอ่านการเขียน...ควรเน้นเรื่องระเบียบวินัย

        ผมกลับมองว่า ทั้งสองอย่างทำควบคู่กันได้ เพราะโลกยุคปัจจุบันเปลี่ยนแปลงและทันสมัยมากขึ้น..นักวิชาการบางคนอาจยังไม่รู้ หรือถ้ารู้ก็น่าจะเข้ามาช่วยกันแก้ไข...

        กล่าวคือ ถ้าคิดว่า..การสอนอ่านสอนเขียนไม่เหมาะกับวัยอนุบาล..แล้วทำไมหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน..จึงมีเนื้อหาในชั้น ป.๑ อัดแน่นถึงปานนั้น..

        เท่านั้น..ยังไม่พอ..เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๖๒ จะมีการสอบอ่าน ป.๑ แบบที่มีกรรมการคุมสอบ พร้อมกันทั่วประเทศ..เอาเป็นเอาตายกันอย่างนี้ แล้วจะปล่อยชั้นอนุบาลให้วิ่งเล่นไปวันๆน่ะหรือ?..นี่คือความประหลาดของการศึกษาไทย...

        สิ่งที่ผมมองดูแล้วก็คิด..การจัดการศึกษาของไทย เหมือนการฝึกทหารให้อ่อนแอ ฝึกแล้วรบไม่เป็น ถึงเวลาสู้ศึก ก็เกณฑ์ผู้คนไปล้มตาย..บ้านเมืองเราน่าจะเดินทางไปสู่ในแนวนั้น..คือเรียนเอาเก่ง เอาคะแนนเป็นที่หนึ่ง และแข่งขันชิงดีชิงเด่น  เพื่อเอารัดเอาเปรียบและเห็นแก่ตัว..

        ไม่เคยมีนโยบายที่สะท้อนภาพแห่งความเป็นจริง ที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตชนบท ซึ่งโรงเรียนร้อยละ ๘๐ อยู่รากหญ้าและชายขอบ..ทำไมไม่จัดการศึกษาให้เรียบง่าย..ให้ครูและนักเรียนรู้จักตนเอง..

        เมื่องบประมาณจำกัด..และครูไม่ครบชั้น..อย่าฝันเรื่องเงินและบุคลากร ต้องสอนให้เขตพื้นที่และโรงเรียนฯ เข้าใจวิธี”บูรณาการ”..บูมันทุกเรื่อง ตั้งแต่นโยบายจนถึงการสอน..จะช่วยให้ประหยัดทั้งเงินและเวลา..

        ทุกวันนี้..เรามุ่งสอนให้เด็กเป็นเจ้าคนนายคน..จนลืมสอนการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์ ทั้งๆที่กินข้าวกันทุกมื้อและซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า..,เด็กมองการทำนาเป็นเรื่องต่ำต้อย..

        ทำไม..ไม่ให้วิธีบูรณาการแก่ครูไป..เอาเรื่องง่ายๆแค่ปลูกผัก..ขั้นตอนและกระบวนการปลูก..เป็นได้ทั้งงานอาชีพและวิทยาศาสตร์ประยุกต์

        ชื่อผักทั้งหลายและเรื่องเล่าเร้าพลัง ตลอดจนการเขียนเรื่องจากประสบการณ์ จากกระบวนการกลุ่ม..ล้วนเป็นการสอนอ่านเขียนในวิชาภาษาไทย..

        แปลงผักในโรงเรียน..เป็นได้ทั้งภาษาอังกฤษและวิจัยเชิงทดลอง รวมไปถึงโครงงานฯที่รัฐบาลก็อยากเห็น แต่มัวเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่อง..

        ก็อย่างว่า..คนตัวเล็กคิดดังไม่มีใครเขาฟังหรอก ไม่เหมือนท่านนายกฯ แค่ถอนหายใจเบาๆ..เขายังเอามาเป็นนโยบายฯได้..เหนื่อยใจแทน..

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๔  มกราคม  ๒๕๖๒

[ธิ]

มาฟังความคิดดัง ๆ ค่ะ ผอ.

วันนี้ภาพประกอบสวยงาม ได้อารมณ์ความร่วมใจ ร่วมแรง … ร่วมรู้คิดด้วยกันมาก ๆ ค่ะ