เจ็บนม

“พ่อ วันนี้น้องออแต่งงาน พ่อจำได้มั้ย” เสียงเมียบอกมา

“จ๊ะ” อันที่จริง ผมลืมเรียบร้อยไปแล้วอย่างสนิทใจ

“แม่ แม่ว่าพ่อแต่งตัวชุดนี้เป็นไงบ้าง” กางเกงสีเขียว เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีน้ำเงิน

“ก็โอนะ ดูเชยๆดี” เธอตอบ

จบกัน แบบนี้เลยต้องเลือกเสื้อตัวใหม่อีกรอบ

ใครเป็นแบบผมบ้างไหมครับ ตั้งแต่แต่งงานกันมาแล้วเหมือนคนเป็นง่อย หรือไม่ก็สมองมันทึบๆ คิดอะไรเองไม่ค่อยเป็น

จะกินข้าว เมียก็จัดสำรับให้

จะจัดกระเป๋าเดินทาง เมียก็จัดให้พับให้ จะเอาตัวไหนไปขอให้บอก

“พ่อพับแบบนี้ ผ้ามันก็ยับหมดน่ะสิ” แล้วเธอก็เป็นคนจัดการให้มาตั้งแต่บัดนั้น 

หึหึ ใครจะไปรู้ ว่านั่นมันอาจจะเป็นแผนชั่วของผมในคราวนั้นก็ได้นะ

แหม....คนเป็นผัวเมียกันก็เงี๊ยะ

..............

“หมอ หนูเจ็บนม” 

อื่อหือ ขึ้นต้นมาก็เด็ดแล้ว

“แล้วไง มาบอกฉันทำไม ดูไม่เป็น คลำได้แต่รักษาไม่ได้ ฉันชอบคลำอย่างเดียว” ผมเย้าเธอไปแบบนี้ นั่นเพราะว่าเรารู้จักกันมานานหลายปี 

หมอสูติอย่างผมไม่ดูนม เพราะดูไปก็วินิจฉัยไม่ออก ความรู้เรื่องนมๆ มันคืนครูไปหมดแล้ว

“เธอ” ได้คุยเรื่องเจ็บนมกับผมมาระยะหนึ่งแล้วครับ เธอจะมีอาการตึงๆและเจ็บเต้านมทั้ง ๒ ข้างเป็นๆหายๆ

และไอ้ที่ว่าเป็นๆ หายๆ นั้นก็คือ มักจะเป็นมากในช่วงก่อนมีรอบเดือน เป็นมาตั้งแต่สาวๆ และในช่วงนี้ แม้เลยวัยสาวมานานแล้ว ดูเหมือนอาการตึงนมนี้ก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะลดน้อยลง

“เธอมีอาการท้องอืดบ้างไหม เวลานมเริ่มตึงน่ะ” 

“มีค่ะ”

“ตัวดูบวมๆไหม”

“ใช่ค่ะ”

“อันที่จริง เธอก็ดูบวมๆ แบบนี้อยู่ทั้งชาติแล้วไม่ใช่เหรอ” ผมเหลือกตามองลอดแว่นไปยังเธอ

“ค่ะ เอ๊ย..หมอนี่” เธอค่อนให้ดังขวับ ส่วนสามีของเธอนั้นตบมือชอบใจ

“แล้วช่วงเวลานั้น ขี้หงุดหงิดมากกว่าเดิมด้วยใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ”

“เออ เข้าใจแล้ว ไม่เป็นไรหรอก กลับบ้านไปเลยไป” ผมไล่ทั้งคู่เล่นๆ

ผู้หญิงก็เป็นเช่นนี้

ในช่วงวัยเจริญพันธุ์ มักจะได้รับอิทธิพลจากฮอร์โมนที่สร้างจากรังไข่ จนทำให้มีความเปลี่ยนแปลงมากมายทั้งทางร่างกายและอารมณ์ 

เราแบ่งเป็น ๒ ช่วงนะครับ

ช่วงแรก คือตั้งแต่เม็นส์มา จนถึงกลางรอบเดือน

ช่วงนี้สมองรู้แล้ว ว่าเธอไม่ท้อง ดังนั้น โพรงมดลูกที่ตระเตรียมมาตั้งแต่ ๒ สัปดาห์ก่อนนู้นจึงหลุดลอกออกมา กลายเป็นเลือดเม็นส์

จากนั้น สมองก็ส่งสัญญาณมาให้รังไข่ของเธอสร้างฟองไข่ขึ้นมา สำหรับเตรียมเอาไว้ผสมพันธุ์ใบใหม่

ช่วงนี้แหละครับ ที่เป็นช่วงที่แสนจะดีต่อร่างกายและอารมณ์ 

ด้วยอิทธิพลจากฮอร์โมนเอสโตรเจน จะทำให้เธอเป็นผู้ยิ้งผู้หญิง โคตรโรแมนติก อารมณ์ดี มีเสน่ห์ มันน่ายั่วยวนและเร้าใจต่อบุรุษเพศยิ่งนัก (ภาษาสัตวแพทย์เรียกว่า “ติดสัด”) ทำไมน่ะเหรอ นั่นก็เพราะธรรมชาติต้องการให้มีการผสมพันธุ์ยังไงล่ะ

แล้วเมื่อมาถึงจุดหนึ่ง ฟองไข่มันก็โตได้ที่ มันก็จะแตก 

ภาษาหมอบ้านผมเรียกมันว่า “ตกไข่” หรือ “ไข่ตก”

ตกไข่ทำไม

ก็ตกไข่ออกมาเพื่อให้ไข่ได้ผสมพันธุ์กับอสุจิไง

แล้วคราวนี้ เมื่อมีการตกไข่ไปเรียบร้อย ร่างกายต้องเตรียมพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์ (ถ้ามันมีโอกาสอ่ะนะ มาถึงตรงนี้ก็แอบรู้สึกเศร้าใจ บางคนแทบไม่มีโอกาสเลยสักครั้ง โถ) โดยการสร้างฮอร์โมนชุดที่ ๒ ขึ้นมา เรียกว่า “โปรเจสเตอโรน” 

ไอ้ตัวนี้นี่แหละ ที่ทำให้ร่างกายพยามเก็บน้ำไว้ในร่างกาย และเปลี่ยนสภาวะอารมณ์ให้รู้สึกเบื่อๆ เซ็งๆ เศร้าๆ นั่นคืออารมณ์ล้วนๆ 

จะเห็นว่า ปรากฏการณ์มี ๒ อย่าง นั้นคือทางกาย และทางจิตใจ

ทางกายคือ บวมน้ำ อ้วนขึ้นเหมือนอึ่งอ่าง กางเกงคับ อืดพุง และคัดตึงเต้านมมากๆ หรือบางคนอาจจะบ่นว่า เจ็บนม เจ็บหัวนม

หึหึ อันที่จริงก็ดีนะ นมมันใหญ่ขึ้นไง คนนมเล็กน่าจะชอบ

ส่วนปรากฏการทางใจก็คือ เบื่อๆ ซึมๆ เซ็งๆ เศร้าๆ ประเภท “อ ย่ า ม า ยุ่ งกั บ กู” นั่นเอง

แล้วเมื่อสมองรับทราบว่า เธอหาอสุจิมาผสมพันธุ์ไม่ได้แล้วไซร้ ร่างกายก็จะสร้างสารอักเสบปริมาณหนึ่งมาที่โพรงมดลูก และทำลาย ทำให้โพรงมดลูกหลุดลอกออกมาเป็นเม็นส์ เป็นอันว่าเริ่มต้นรอบใหม่ต่อไงครับ

งงมั้ย

“เธอก็เป็นอย่างนี้ไง ฉันเล่าให้ฟังกี่รอบแล้ววะ” ผมเย้าไป

“คุณหมอรู้ไหม เวลาแม่เจ็บนม แม่จะทำยังไง” เจ้าของเสียงแหลมๆ แทรกขึ้นมา เธอยิ้มโชว์ฟันแท้ที่ยังเรียงสลับไม่เข้าที่ทำท่าทะเล้นส่งมาให้ผม

“ไม่รู้ดิ บอกลุงหน่อย” ผมทำท่าสงสัย

“แม่ก็เรียกหนูมาดูดนมแม่ไง” แล้วเธอก็หัวเราะออกมาดังลั่น แต่อิแม่นั้นนั่งหน้าแดงม้วนไปสามตลบ

“นี่เธอ ฟังลุงนะ หน้าที่นี้ไม่ใช่หน้าที่ของลูกแล้วนะ มันต้องเป็นของพ่อดิ” ผมทำหน้าซีเรียสใส่

“ก็พ่อไม่ยอมดูดไง พ่อบอกว่า แหวะ หนูเลยต้องทำแทน”

งานนี้มีคนได้อาย

หึหึ

“ไอ้โง่” ผมบอกชายคนนั้น

............

“แม่จ๋า แล้วเสื้อตัวนี้ล่ะ เข้ากันไหม” ผมยังคงให้เมียเป็นคนตัดสิน ก่อนที่จะรัดเข็ดขัดให้เข้าที่

“ก็ดีนะพ่อ” นั่นไง แสดงว่าผ่านแล้ว

“นึกๆไป ก็อยากแต่งงานกับแม่ใหม่อีกครั้งจัง” ว่าแล้วก็จ๊วบให้หนึ่งทีที่กกหูก่อนออกไปทำงาน

“ก็วันนี้ไง พ่อลืมแล้วเหรอ” เธอมองหน้าผม

“หือ” นั่นคือคำถาม

“วันนี้เราจดทะเบียนสมรสกันไง”

“เชี่ย..ลืม” ผมเข่าอ่อนลงในทันใด

ธนพันธ์ ชูบุญนุ่งโสร่งพม่า

เมียถามว่า เป็นพม่าแล้วพ่อจะใช้ชื่อว่ากระไร

“กะโจ๊วเผลี่ยว” ไงจ๊ะแม่ โอเคไหม

๓ พย ๖๑