บันทึกหลังเยี่ยม น้องอ้วน

     น้องอ้วน เป็นชื่อสมมุติที่พวกเราใช้เรียกผู้ป่วยที่เราเยี่ยมบ้านรายหนึ่ง ที่ไม่ยอมขยับตัวลงจากเตียง จนข้อยึดติด น้ำหนักเพิ่มขึ้น 60 กก.     

น้องอ้วนเป็นหญิงไทย โสด อายุ 33 ปี  มาโรงพยาบาลด้วยประวัติว่าเมื่อ 10 ปีก่อน น้ำหนัก 100 กก. หกล้ม เจ็บข้อเท้า จึงนั่งนอนทำกิจกรรมต่างๆ บนเตียง โดยมีมารดาคอยช่วยดูแล ไม่เคยลุกเดินเลย จนข้อตามร่างกายยึดติด และน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นเป็น 160 กก.  2-3 วันก่อนมา รพ. มีอาการเวียนศีรษะ หน้ามืด ตาลาย จึงขอให้รถหน่วยกู้ภัยพาส่งโรงพยาบาล ซึ่งแพทย์ได้ตรวจรักษาและให้ยากลับไปรับประทานที่บ้าน แล้วส่งต่อให้พวกเราเยี่ยมบ้าน นั่นเป็นจุดเริ่มที่เราได้รู้จักน้องอ้วน

     สิงหาคม 2548 เราเยี่ยมบ้านน้องอ้วนครั้งแรกเพื่อสร้างสัมพันธภาพ แรกพบน้องอ้วนเป็นหญิงสาวหน้าตาดี ผิวขาว รูปร่างอ้วน นอนอยู่บนเตียง แขนและขาขยับเองไม่ได้ ขยับได้เฉพาะหัวแม่มือและนิ้วชี้มือขวา ที่น้องอ้วนใช้กดรีโมทเพื่อชมรายการโทรทัศน์ น้องอ้วนไม่มีแผลกดทับเลย ทั้งที่นอนอยุ่บนเตียงมาเป็น 10 ปี เพราะน้องอ้วนโชคดีที่มีคุณแม่ที่รักและเอาใจใส่ คอยดูแลทำกิจวัตรประจำวันให้ทั้งหมด ทั้งที่คุณแม่หนักเพียง 70 กก. วันนั้นเราไปพร้อมนักโภชนากร ได้แนะนำอาหารเพื่อการลดน้ำหนัก การป้องกันแผลกดทับและวางแผนการเยี่ยมครั้งต่อไปพร้อมนักกายภาพบำบัด

     กันยายน 2548 เราเยี่ยมน้องอ้วนพร้อมนักกายภาพบำบัด เราพบว่าปัญหาสำคัญคือ ไม่ว่าจะจับตรงไหนของร่างกาย น้องอ้วนจะเจ็บไปหมด ผิวแห้งลอก น้องอ้วนลุกนั่งหรือยืนไม่ได้เลย เราจึงใช้สายวัด วัดตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย เพื่อประเมินการลดน้ำหนัก

ต้นแขน 24 นิ้ว ข้อศอก 16 นิ้ว ข้อมือ 9.5 นิ้ว เอว 43 นิ้ว ต้นขา 31 นิ้ว หัวเข่า 24 นิ้ว และข้อเท้า 12 นิ้ว พร้อมแนะนำการดูแลผิวหนังด้วยโลชั่นหรือน้ำมัน พร้อมคุมอาหารตามที่นักโภชนากรเคยแนะนำ พร้อมนัดเยี่ยมครั้งต่อไปอีก 1 เดือน