อีกบทบาทในสำนักจัดการความรู้ ตอนที่ 3
การสัมมนาวิชาการเรื่อง"การจัดการความรู้ด้านการป้องกันควบคุมโรค:กระบวนการเรียนรู้กับภาคเครือข่าย" ในช่วงบ่ายของวันแรก (27พฤศจิกายน2549) ต่อค่ะ ในห้องการจัดการความรู้ภาคสังคม ในกรณีที่ 2 คือ การจัดการความรู้เพื่อการเกษตรปลอดสารเคมี ของโรงเรียนชาวนาที่นครสวรรค์ วิทยากรห้องนี้คือ นพ.สมพงษ์ ยูงทอง จริงๆแล้วจากที่ดิฉันได้ประสานงานกับคุณหมอ จริงๆ คุณหมอไม่อยากให้จัดห้องในลักษณะ Classroom เพราะไม่อยากให้บรรยากาศออกมาเหมือนครูสอนนักเรียน อยากให้จัดเป็นวงกลมหรือตัวU ทุกคนจะได้มองเห็นหน้ากันหมดและสร้างบรรยากาศการแลกเปลี่ยนที่ดี แต่คนที่เข้าห้องนี้มีจำนวนมากจึงต้องจัดแบบ Classroom คุณหมอสมพงษ์เริ่มจากเล่าว่าทำไมอยู่ดีๆ จากคุณหมอที่ผ่าตัดอยู่ในโรงพยาบาลดีๆ กลายมาเป็น NGO ทำงานเพื่อสังคมได้ยังไง...เนื่องจากมองเห็นว่าปัญหาต่างๆ ในสังคมล้วนแล้วเกิดจากต้นเหตุมาจากการใช้สารเคมีในระบบเกษตร จึงมีเป้าหมายว่าจะต้องพยายามยกเลิกการใช้สารเคมีในภาคการเกษตรให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และคุณหมอก็มีเพื่อนอยู่ในวงการต่างๆ เพื่อนบางคนเป็นปราชญ์ชาวบ้าน ทำงานด้านปุ๋ยชีวภาพอยู่ บางคนก็เป็นเถ้าแก่โรงสี เริ่มจากการหากลุ่มชาวบ้านที่สนใจมาช่วยกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้การทำนาปลอดสารเคมีร่วมกัน โดยศึกษางานจากมูลนิธิข้าวขวัญ สุพรรณบุรี จนสามารถทำให้ นายก อบต. สนใจ ไปจนถึงผู้ว่า CEO สนใจโครงการนี้ขึ้นมาให้งบประมาณมาก้อนหนึ่ง ทำให้เกิดเครือข่ายขึ้นอีกหลายกลุ่ม นพ.สมพงษ์ ยูงทอง ทิ้งท้ายว่าถ้าช่วยกันสร้างเครือข่ายเหมือนไปวางกองไฟ (วางกองไฟ...ไม่ใช่ใส่ไฟนะจ๊ะ) ไว้เป็นจุดๆ ไม่นานก็จะเป็นเครือข่ายขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ...ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณหมอและทีมงานนะคะ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น