(5) PNC : Provincial Network Certification คุยกันเบาๆ หลังเสร็จการประเมินด้วยความเบิกบาน

(5) PNC : Provincial Network Certification  คุยกันเบาๆ หลังเสร็จการประเมินด้วยความเบิกบาน

หลังจากอาจารย์จาก สรพ.กลับไปแล้วทางทีมหลักของเครือข่าย MCH จังหวัดปทุมธานีนั่งคุยกัน เป็นการคุยกันอย่างมีความสุขมาก เกี่ยวกับการย้อนมองจุดเริ่มต้นที่เขามาเริ่มต้นทำงานด้วยกัน และชวนกันมองไปข้างหน้า (https://www.facebook.com/nipaporn.lakornwong/videos/1831654146882542/ : เสียดายว่าจับภาพไม่ทันช่วงสำคัญที่สนุกสนานเป็นสุนทรียสนทนาที่มีพลังมาก)

จำประโยคหนึ่งได้ว่า “เราทำสิ่งต่างๆ เหล่านี้ไม่ใช่เพราะจะมีการประเมิน PNC แต่เรามาร่วมกันทำเพราะเราเห็นปัญหาที่เกิดขึ้นในงาน MCH” ซึ่งโดยส่วนตัวจากที่ได้เฝ้าติดตามมา 7-8 ปี เห็นการเปลี่ยนแปลงและการเกิดขึ้นของเรื่องราวสิ่งดีๆ ต่างๆ มากมาย จากการทำงานแยกส่วนมาเป็นการทำงานอย่างเป็นหนึ่งเดียว พยายามที่จะลด GAP และเชื่อมต่อสายธารคุณภาพ ตลอดจนค้นหากลยุทธ์หลากหลายวิธีในการแก้ไขปัญหา

เป้าหมายต่อไป -> ที่จะเคลื่อนกันต่อคือ ขยายผลการเชื่อมโยงกับ รพ.สต. ซึ่งได้เริ่มกันมาบ้างแล้วแต่ขยายผลให้กว้างขึ้น “เชื่อมโยงเชื่อมใจกันมากขึ้น”

`การบูรณาการแบบไร้รอยต่อกับ PCT เด็กและ PCT Med’

`สร้างกลไกที่หลากหลายในการทำงาน ซึ่งวิธีการหนึ่งอาจจะได้ผลดีในพื้นที่หนึ่ง แต่ในอีกพื้นที่หนึ่งอาจจะต้องมีหลากหลาย’

เป็นการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นจากสถานการณ์จริง หลายคนอาจถูกมองว่าทำงานแบบมวยวัด แต่เป็นมวยวัดที่ให้ผลคุ้มค่าในความรู้สึกของคนทำงาน (Value) ภายใต้บริบท

สิ่งที่ได้เกิดการสะท้อนคิดในตนเอง

• พลังของคนทำงานที่ทำไปแบบเรียนรู้ไป ทำให้มีการตื่นรู้และเบิกบาน แม้ว่าบางครั้งปัญหาที่เผชิญอาจนำมาซึ่งความกดดันแต่ก็กล้าที่จะก้าวผ่านกันไป
• เปลี่ยน Mind set เกี่ยวกับการทำงานจากมวยวัดเป็นมวยสากลบ้างก็อาจจะดีเหมือนกัน
• ประทับใจและชื่นชมเครือข่ายที่มีความเข้มแข็งและมีพลังของการทำงานเป็นทีมสูงมาก ชื่นชม พี่กุ้ง พี่มล พี่ก้อย และลูกข่ายๆ จากแต่ละ รพช.ที่รักในการพัฒนางานนี้ ไม่ว่าจะเป็นพี่ธิ เป็นหริ พี่ขวัญ พี่น้อย พี่เบ และอีกหลายๆ ท่านที่มิอาจเอ่ยนามได้หมด 

ทำให้นึกถึงข้อความนี้ที่ได้ไปอ่านเจอ

“So in summary, my prediction is that you’ll bump into many people who will not be receptive to your knowledge because they believe they already know.

An ongoing challenge will be how to help them experience needs for new learning when they have comfort in the old.

Do not get frustrated, do not get disrespectful, be creative.”

“เราคงจะได้เจอคนอีกมากมายที่ไม่พร้อมจะเรียนรู้ ไม่พร้อมจะได้รับความรู้จากเรา

เพราะเขาเชื่อว่าเขารู้แล้ว 

ดังนั้นสิ่งที่ท้าทายก็คือ การช่วยพวกเขาให้เข้าใจความจำเป็นในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ แม้ว่าพวกเขาชินกับวิธีเก่าๆ ไปแล้ว

จงอย่าท้อ ขัดข้องหมองใจ ขอให้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ให้มากๆ”

https://blog.artipania.com/learningdesign-intro-6d274e59869c