ขอบคุณ พ่อ และ แม่ ที่ให้กำเนิดและเลี้ยงดูรวมทั้งอบรมสั่งสอนให้เติมใหญ่
ขอบคุณ พี่สาว ที่เป็นทั้งพี่เป็นทั้งเพื่อนและเป็นแม้กระทั้งน้องในบางเวลาที่คอยเป็นห่วงคอยดูแลไม่น้องไปจากพ่อและแม่
ขอบคุณ ย่า ตา ยาย ที่คอยดูแลเลี้ยงดูและสอนสิ่งต่างๆรวมทั้งบางเวลาอาจจะทำหน้าที่แทนพ่อหรือแม่ของผม
ขอบคุณ ครู ที่คอยอบรมสั่งสอนให้ความรู้ทั้งๆที่เราเป็นคนแปลกหน้าแต่ครูก็รักเราเปรียบสเหมือนคนในครอบครัว
ขอบคุณ เพื่อน ที่คอยร่วมสนุกร่วมทุกข์และอยู่เป็นมิตรแท้คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
ขอบคุณ สังคม ที่ทำให้เราแข้มแข็งทำให้เราสามารถที่จะดำเนินชีวิตหรือใช้ชีวิตอยู่ในสังคม
ขอบคุณ ทุกๆคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไม่ว่าจะดีหรือร้ายแต่ก็ทำให้ผมได้เรียนรู้และมีภูมิต้านทานในการที่จะรับมือกับสิ่งต่างๆ
ขอบคุณ สัตว์เลี้ยง ที่ทำให้ผมเห็นถึงความน่ารักของสัตว์ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับสัตว์ว่าบางความสัมพันธ์มันก็ทำให้เรามีความรู้สึก
ขอบคุณ วันนี้ อย่างน้อยก็ทำให้ผมรู้ว่าผมยังมีชีวิตอยู่และสามารถทำอะไรต่างๆที่ผมยังสามารถทำได้
ขอบคุณ ตัวเราเอง ที่ทำให้ดำเนินชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้ได้
สวัสดีครับ Tacha Subhasan
ผมเห็นด้วยกับสิ่งที่ท่านได้เขียนในบันทึกนี้ครับ
ขอบคุณมากครับ
“ขอบคุณ วันนี้ อย่างน้อยก็ทำให้ผมรู้ว่าผมยังมีชีวิตอยู่” ชื่นชอบประโยคนี้มากๆคะเป็นเรื่องจริงของมนุษย์คะ แค่ตื่นมาแล้วได้ใช้ชีวิตในทุกๆวัน ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุดของทุกคนคะ
จงใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า และให้ประโยชน์แก่ส่วนรวมน่ะค่ะ