เช้าวันที่ ๑ ธ.ค.๔๙(ตอนที่ ๒ บันทึก งานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ ๓) (ตอนที่แล้ว) หลังจากจัดการเรื่องที่พัก ก็ออกมาถามพนักงานเพื่อขึ้นรถตู้ที่ทาง โรงแรม เอวาน่า จัดบริการให้ ซึ่งก็เหลือผู้ที่จะไปงานอยู่ไม่กี่คนแล้วตามที่เห็น เพราะช่วงที่ผมลงแท๊กซี่มาเจอหลายท่านกำลังเตรียมเดินทางไปศูนย์ไบเทค ขึ้นรถตู้ก็ได้เจอกับสุภาพสตรีทีม กศน.นครศรีธรรมราชที่รู้จัก คือน้องเป้าและเพื่อน ๆ นั่งอยู่ก่อนแล้วได้ทักทายกันเล็กน้อย
ด้านหลังก็มีสุภาพสตรีนั่งอยู่ก่อนแล้วเช่นกัน ผมสังเกตุในใจนึกก็น่าจะเป็นทีม พยาบาล ประมาณนั้น เมื่อรถเคลื่อนออกมา และมาถึงในศูนย์ไบเทค ดูคนขับก็ชักจะงง ๆ เล็กน้อยว่า ส่งตรงไหนกันแน่ ในที่สุดก็ขอส่งตรงนี้ช่วย ๆ กันออกกำลังกายหน่อย หลายคนยิ้ม ๆ หัวเราะ และต่างเดินกันไปตั้งหน้าตั้งตาหลงด้วยกัน งานอยู่ไหน?
เดิน ๆ กันมาก็ได้ยินเสียงสุภาพสตรีถามเพื่อทักทายนะครับคิดว่า "ใช่พี่ชาญวิทย์หรือเปล่า" ผมตอบว่าใช่ครับ สุภาพสตรีหลายท่านไหว้สวัสดี ผู้ถามแนะนำชี้ตัวเองทันที นี่ "พี่เมยค่ะ และนี่นิดหน่อยค่ะ" และก็แนะนำอีกหลายท่านขออภัยนะครับที่นึกชื่อไม่ออกแต่จำหน้าได้ครับ เหมือนเรารู้จักกันมานานครับ เพราะ ได้ Blog 2 Blog อยู่บ่อย ๆ "พี่เม่ย" ขอบอกครับ ในรูปกับตัวจริงที่เป็น ๆ นั้นต่างกันครับ ส่วนคุณ "นิดหน่อย" ไม่ห่างมากนัก
ด้วยความสามารถของพวกเราที่มีเราก็หางานจนเจอได้ครับ เราต่างก็ลงทะเบียนเข้างานนะครับ ผมเห็น Blogger ท่านหนึ่ง แต่นึกชื่อไม่ออกเลยถาม พี่เม่ย ก็ทราบว่า คือ ท่านอาจารย์ Beeman
ผมได้มีโอกาสช่วงหนึ่งเข้าไปสวัสดีทักทายท่านและถือโอกาสถ่ายภาพด้วยกัน
ขึ้นไปชั้นที่จัดงาน มีบูทแสดงองค์ความรู้มากมาย ผู้คนผู้มีใจใฝ่รู้ต่างเดินดูด้วยความตื่นเต้นรวมทั้งตัวผมด้วย ขึ้นบันไดมาก็เจอ "คุณสิงห์ป่าสัก" คุณ "ชายขอบ" (ครั้งที่สองที่พบหน้า) คุณ "ครูนงเมืองคอน" ยืนคุยกันอยู่เราทักทายกันด้วยความดีใจที่ได้พบ ผมเดินดูบูทต่าง ๆ ที่มีอยู่มากมายหลายสาระให้เก็บเกี่ยว ซึ่งตั้งจุดเริ่มให้ตัวเองไม่ถูกเลยครับว่าควรจะเริ่มต้นตรงไหนก่อนเพราะมีเรื่องดี ๆ ให้บริโภคเต็มไปหมด
เวลาพิธีเปิดใกล้เข้ามาแล้ว หลาย ๆ คน หลาย ๆ กลุ่มต่างก็พูดชวนกันไปนั่งห้องประชุมใหญ่ รอดูและฟังเรื่องดี ๆ ในนั้น ผมเข้าไปนั่งโดยคนที่ทักทายรู้จักกันหลุดหายกันไปหมดหากันไม่เจอ ก็เดินเข้าไปนั่งคนเดียวก่อน หลายอย่างที่แตกต่างที่พบเห็นครับเมื่อถึงเวลา <p align="center"> </p><p align="left"> พิธีกรเริ่มพูดทุกคนที่อยู่ด้านนอกทะยอยเดินเข้าเต็มห้องประชุมโดยไม่ต้องประกาศซ้ำในช่วงเวลาไม่นาน ที่นั่งเต็มมีระเบียบเสียงเงียบ ทุกคนจ้องอยู่หน้าเวที ผมยังนึกในใจว่า คนใจ KM เป็นอย่างนี้เอง ผมนึกถึง โมเด็ลปลาทู โมเด็ลปลาตะเพียน ขณะนี้ใจทุกคนในงานมุ่งไปสู่เป้าหมายเดียวกันครับ</p>
เรียน อ.ปภังกร
------------------------------------------------------------
เรียน อ.ขจิต
เรียน ท่านสิงห์ป่าสัก
เรียนท่าน อ. Handy
ผมมีภาพในห้องคุณอำนวยอยู่หลายครับ แล้วจะบันทึกมาแลกเปลี่ยน ไม่มีจังหวะได้ F2F กับอาจารย์ Handy เสียดายครับ ไว้โอกาสหน้าครับ
--------------------------------------------------------------
เจอคุณชาญวิทย์ พร้อมกับครูนง หลายหนนะคะ แต่ไม่ได้ทักทายกัน ... คราวนี้รู้จักแล้วละค่ะ ครั้งหน้าทักทายกันได้นะคะ
เรียน อาจารย์ หมอ JJ
เรียน คุณ nidnoi
เรียน เพื่อนร่วมทาง
ยินดีที่ได้มีรูปร่วมกับคุณชาญวิทย์และคุณสิงห์ป่าสักด้วยคนค่ะ
ศรัทธาพลังแห่งการทำงานของท่านทั้งสองผ่านทางบล็อกเสมอมา ตัวจริงก็แสดงออกถึงความถ่อมตัวและเป็นผู้ให้ด้วยความสุขให้รู้สึกได้เช่นเดียวกันเลยค่ะ มีความสุขที่ได้พบค่ะ
เรียน คุณโอ๋-อโณ