คืนนี้ที่ฟ้าสาง

ที่ใดยังคงต้องใช้อำนาจเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ที่นั้นยังไม่ใช่ปฏิรูปเทศ

คืนนี้

                ในมหาวิทยาลัยมีงานเลี้ยง ๒ งาน คือ ๑) งานเลี้ยงของคณะวิทยาการจัดการ เรียกว่า งานราตรีสีแสด เป็นงานที่จัดขึ้นทุกปี ๒) งานเลี้ยงของคณะเทคโนอุตสาหกรรม ทั้ง ๒ งานใช้สถานที่ ๒ แห่งคือ ๑) สนามหน้าตึก ๑๕ ชั้น ไม่ไกลจากถนนพหลโยธิน เป็นงานเลี้ยงของวิทยาการจัดการ ๒) ข้างตึกเทคโนอุตสาหกรรม ริมแอ่งน้ำบำบัดน้ำเสีย (แต่มองไม่รู้ว่าน้ำเสีย) ฉะนั้นจึงเป็นบรรยากาศที่เหมาะกับการกินเลี้ยงริมน้ำ เป็นของเทคโนอุตสาหกรรม สิ่งที่ใกล้เคียงกันของงานเลี้ยงทั้ง ๒ คือ เครื่องเสียง ดนตรี และเวทีซึ่งประดับด้วยไฟหลากสี สีพื้นคือน้ำเงิน แดงและขาว ผมเข้าใจว่า รถที่แล่นผ่านไปมาน่าจะเข้าใจว่างานนี้จัดเพื่อวันที่ ๕ ธันวา ผมไม่ได้เข้าร่วมกับงานนี้ เนื่องจากผมอยู่คณะมนุษย์ฯ เท่าที่อยู่มาที่นี้เป็นเวลาเกือบ ๔ ปี ผมยังไม่เห็นคณะมนุษย์ฯ คณะวิทย์ฯ และคณะเกษตรฯ จัดงานเช่นนี้ แต่ผมคาดว่าทั้ง ๒ งานคงจะมีบรรยากาศ ๕ ธันวาอยู่ด้วย                ไฟนีออนที่ประดับเป็นกังหันลมที่หมุนอยู่กลางสนามของวิทยาการจัดการ ดูเป็นบรรยากาศคล้ายกับชิงช้าสวรรค์งานวัดแถวบ้านนอกในสมัยที่ผมยังเด็ก แต่ดนตรีที่อึกทึกเร้าอารมณ์ต่างจากอดีตมากนัก ลำโพงขนาดใหญ่ เครื่องขยายเสียงหลายตัวที่วางเรียงกัน ไฟแสดงระดับเสียงขึ้นลงวูบวาบ เสียงที่ดังพร้อมกับเพลงและดนตรีของวงดนตรีที่ปะทะถึงตัวผู้เดินผ่านไปมาอย่างผม ในหัวอกเต้นกระดึ๊บกระดึ๊บ                คืนนี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคงต้องทำงานหนัก เฉพาะที่คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มีตำรวจเข้ามาดูแลความสงบเรียบร้อยด้วย และเรื่องนี้เองคือเรื่องที่ผมคิดในวันนี้ “ที่ใดมีตำรวจ แสดงว่าที่นั้นมีคนพาลอยู่ ที่ใดไม่จำเป็นต้องใช้อำนาจหน้าที่ของตำรวจที่นั้นอาจเป็นที่ที่น่าอยู่” ซึ่งเหมือนกับคำที่ว่า “ที่ใดมีกฎกติกามาก แสดงให้เห็นว่าที่นั้นคนพาลมาก ที่ใดไร้กฎกติกาที่นั้นน่าจะมีคนพาลน้อย” กฎหมายต่างๆ ที่ตราขึ้นเป็นจำนวนมาก ตราขึ้นมาเพื่อป้องกันคนชั่วพิทักษ์คนดี กฎหมายมาก แสดงว่าคนชั่วมาก...หรือเปล่า

๒ ธ.ค.๔๙นม.

เช้าวันรุ่งขึ้น

                สิ้นเสียงดนตรีเวลา ๑๑.๐๐ น. เช้าวันรุ่งขึ้นอุปกรณ์ต่างๆ ที่ตั้งไว้กลางสนามเช่น เก้าอี้ โต๊ะ เครื่องไฟและเวทีกลางแจ้งหายไปในพริบตาเพียงข้ามคืน งานเลี้ยงสิ้นสุดแล้ว เราต้องใช้งบประมาณกับการจัดงานเลี้ยงนี้เท่าไร ประเมินความคุ้มกับสิ่งที่ลงทุนไปมีความคุ้มค่ากันมากน้อยเพียงใด ถ้าเราเอาการพัฒนามนุษย์มาตัดสิน เห็นจะไม่คุ้ม แต่นี้เองคือกิจกรรมที่คนสร้างขึ้น สิ่งที่เหลือไว้ในสนามคือฝาเบียร์ เศษขยะ และกลิ่นเน่าเหม็นของสิ่งที่มนุษย์วางทิ้งไว้บนแผ่นดิน ภาระการจัดเก็บคาดว่าน่าจะเป็นผู้พิทักษ์ความสะอาด ให้หวนนึกถึงห้องเรียน เมื่อมีแม่บ้านคอยทำความสะอาดเก็บกวาดเช็ดถู นักศึกษาจึงมองว่าฉันจะทำให้เลอะเทอะอย่างไรก็ได้ ไฟไม่ต้องปิด แอร์ไม่ต้องปิด เดี๋ยวแม่บ้านมาจัดการเอง และแม่บ้านก็ต้องคอยตามล้างตามชำระอยู่ตลอด อาจารย์บางท่านก็สั่งแม่บ้านเหมือนกับคนรับใช้ ทั้งที่เป็นคนเหมือนกัน อนึ่ง แม่บ้านเมื่ออาจารย์ที่เอื้อเฟื้อมีอยู่ พูดดีก็จะข่มเหงน้ำใจอาจารย์อยู่ร่ำไป “อาจารย์เลิกเรียนได้แล้ว หมดเวลาแล้ว” และนางก็เดินไปเดินมาเพื่อให้อาจารย์เลิกชั้นเรียนเสียที นี่เองคือโลกและสังคมปัจจุบันนี้ ดังนั้น สัตว์ป่าที่จะอยู่รอดคือสัตว์ป่าที่มีอำนาจและมีกำลังที่จะครอบงำสัตว์ป่าอื่นๆ ได้ 

สายวันนี้

                ผมต้องออกไปทำหน้าที่รับผิดชอบวิชาที่จังหวัดสระบุรี คงต้องเก็บหอมรอบริบประสบการณ์เพื่อหวนกลับมารับผิดชอบวิชาใหม่ ดูเหมือนทำอะไรซ้ำซากเข้าไปทุกที อนึ่ง ความซ้ำซากของผมอาจไม่ใช่ความซ้ำซากของผู้ใหม่ในประสบการณ์ของผม “กมฺมุนา วตฺตติ โลโก”

๓ ธ.ค.๔๙นม.