๕๙. ความสุขดื่มด่ำ..ที่อัมพวา

             เมื่อก่อนผมไม่ค่อยจะได้ไปเที่ยวที่ไหน ใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับงานและงาน เพราะคิดว่างาน..สร้างความเบิกบานให้ชีวิต..

            พออายุย่างเข้าสู่ปีที่ ๕๐ เท่านั้น..ความทะยานอยากแบบ..ททท.ก็มาทันที คืออยากเที่ยวทั่วไทย..แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไปได้ไม่ทั่วทิศ นิ่งสนิทอยู่แถวๆภาคกลางนี่เอง

            การได้เปิดหูเปิดตาในต่างจังหวัด ช่วยปรับเปลี่ยนวิสัยทัศน์และอารมณ์ ช่วยให้สุนทรีย์ในชีวิตมีมากขึ้น ได้เห็นป่าเขียวๆ ขุนเขาสลับซับซ้อน และผู้คนในวิถีชนบท..

            วัดวาอารามและสองฝั่งคลอง ตลอดจนอาชีพที่หลากหลาย ทำให้เพลิดเพลินเจริญตา นำพาให้บันทึกภาพและเขียนเรื่องราว..ไว้ตรงนี้

            การท่องเที่ยวกับครอบครัว หรือไปเป็นการส่วนตัว..ต้องใช้บริการที่พัก มีทั้งแบบโรงแรมและรีสอร์ท..ล่าสุด..ก็เพิ่งจะมั่นใจว่า..อ.อัมพวา จ.สมุทรสงคราม น่าจะเป็นอำเภอ..ในระดับต้นๆที่มีที่พัก..ให้นักท่องเที่ยว..มากมายเหลือเกิน

            ทุกตรอกซอกซอย บนถนนทุกสาย ทั้งริมสายน้ำและหัวถนน..หนีไม่พ้นโรงแรมสุดหรู..อาจไม่ถึง ๕ ดาว..เหมือนไก่ย่าง..แต่ผมก็ต้องลองพักดู

            จริงๆแล้ว..ที่พักในสายตาผม..จะมีกี่ดาวไม่สำคัญ ผมสัมผัสจากความรู้สึก..สะอาด เรียบร้อย สวยงาม และรู้สึกชอบ..ก็เอาละ

            นอนหลับสนิท สบายกายสบายใจ..เดี๋ยวจะให้ดาวเป็นสิบดวง..เลย

            หลายคน..ก็จะเสาะหาข้อมูลก่อนพัก..ผมก็เหมือนกัน แต่ไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่ อย่างโรงแรมที่อัมพวา ที่ผมไปพัก..เขาบอกว่า..ผีดุมาก..สำหรับผมเรื่องผี..กลัวซะที่ไหน?....ตอบ..กลัวทุกที่และกลัวมากด้วย...

            พอเข้าที่พักแล้ว..ก็เลยหาอะไรใส่ท้องกินให้อิ่มไว้ จะได้หลับสนิท และก่อนนอนก็ไม่ลืมที่สวดมนต์แล้วก้มกราบหมอน..นอนจะได้ไม่..หนาว..

            คิดเสียว่า..คนดีผีคุ้ม..ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ กลัวแต่น้ำนิ่งไหลลึก ตามไม่ได้ไล่ไม่ทัน..จอดไม่ต้องแจวเลย..

            พอรู้สึกชอบและถูกชะตากับโรงแรมที่พัก..ผมก็เลยทำใจให้นิ่งๆ เพื่อมองหามุมที่ถูกใจและสะดุดตามากที่สุด จะได้เก็บภาพไว้เป็นที่ระทึก..

            ขอบอกว่า..ระทึกจริงๆ เพราะโรงแรมจะออกแนวขรึมๆ นิดๆ มีมุมที่ให้นักท่องเที่ยวได้สักการะบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ตามความเชื่อของเจ้าของโรงแรม มีกลิ่นควันธุปอบอวล แต่มีเสน่ห์ตรงที่สีสันของแสงเงา สะท้อนสถานที่ให้เห็นความงดงาม และการจัดวาง..ก็ดูลงตัวเป็นระบบ ไม่รู้สึกว่าระรานตาแต่อย่างใด

            ตัวอาคารของโรงแรม..ในพื้นที่ที่ไม่ได้กว้างใหญ่นัก แต่ก็เชื่อมโยงถึงกัน สะดวกที่จะเดินเล่นชมบรรยากาศ ผมชอบต้นไม้ริมสระน้ำและไม้ดอก ส่วนไม้ประดับในกระถาง ที่จัดวางอยู่ทุกมุม..ดูน่าชมมาก

            แล้วก็ต้องแปลกใจ..ที่โรงแรมลงทุนในเรื่องห้องน้ำเป็นพิเศษ แต่งได้สวยไม่เหมือนใคร สะอาดสดใส เข้าไปแล้วไม่อยากเดินออกเลย

            เห็นป้ายหน้าห้องน้ำเขียนไว้ว่า..ให้บริการฟรี สำหรับนักท่องเที่ยวทุกชาติทุกภาษา ที่มาเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา เข้าห้องน้ำสุดสวยนี้ได้โดยที่ไม่เสียตังค์ ก็นับว่าเป็นโรงแรมที่ใจกว้างจริงๆ

            ผมมีโอกาสได้พบกับ รปภ.ของโรงแรม ซึ่งเป็นมัคคุเทศก์ของโรงแรมด้วย ก็แสดงว่า..ที่นี่..ต้องมีของดีให้ชมแน่นอน

            ว่าแล้วก็เดินตาม รปภ.ไป พบบ้านเรือนไทยเก่าแก่ และหลังใหญ่ยังอยู่ในสภาพที่แข็งแรงมาก ผมเข้าไปในบ้าน เดินชมทุกห้องอย่างจุใจ..

            ตะลึงติดตรึงตา..ถ่ายภาพตลอดเวลาเลย เจอแต่ของล้ำค่าหาดูยาก ทั้งเครื่องลายคราม เครื่องเงินเครื่องทอง งาช้าง โต๊ะ เก้าอี้โบราณ จานชามและเครื่องประดับอายุกว่าร้อยปี พระพุทธรูปที่เก่ามาก ตั้งอยู่เต็มโต๊ะหมู่บูชา..เจ้าของโรงแรมคงศรัทธาในพระพุทธศาสนา..จึงสะสมไว้ได้อย่างมากมายเช่นนี้..

            คือ..นอกเหนือจากความร่ำรวยแล้ว..ยังมีแก่ใจเปิดบ้านเรือนไทย เปิดใจมาแบ่งปันให้นักท่องเที่ยวได้เรียนรู้และเสพสุขกับความสวยงามอลังการ..รู้สึกขอบคุณมากๆ

            ผมขนลุกซู่เลย..เหลือบไปเห็นเสาไม้ตะเคียนตกน้ำมัน ในมุมหนึ่งของบ้าน ผมรีบยกมือไหว้ ที่แม่ตะเคียนปกปักรักษา..ให้ผมหลับสบายและมีความสุขตลอดเวลาที่อยู่อัมพวา..

            และมีความสุขมากมาย..ในยามค่ำคืนเมื่อได้ลงเรือล่องไปในแม่น้ำ ชมหิ่งห้อยนับพันที่เป็นของจริงๆ ไม่ใช่ไฟดวงกระพริบแน่นอน..

            เพราะเป็น..อัมพวา..ของแท้..เที่ยววันเดียวก็คุ้ม..

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๓  สิงหาคม  ๒๕๖๑

 

 

        

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

น่าจะพักนะคะโรงแรมนี้ ชอบที่ที่มีของเก่าให้ชมค่ะ