(164) ที่รัก.. ฉันจะดูแลเธอเอง
เดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ดิฉันป่วยเป็นหวัด ไม่มีไข้ แต่มีอาการเหนื่อยและอ่อนเพลียมาก หลังจากนอนพักอิ่มๆ ได้ 2 วัน ก็พอมีแรง ฟื้นสภาพลุกขึ้นมานั่งได้นานขึ้นโดยไม่วิงเวียนศีรษะ เก้าอี้ที่นั่งวางอยู่ข้างกระจกพอดี ดิฉันหันไปมองที่กระจกอย่างไม่ได้ตั้งใจ จึงได้สบตากับคุณยายแก่ๆ ท่านหนึ่งจะอายุครบ 57 ปีปลายปีนี้ละ
ท่านมองกลับมาด้วยสายตาอิดโรย หน้าตาเหี่ยวย่น ทรุดโทรม นอกจากรอยยับย่นทั่วใบหน้าและร่องลึกระหว่างคิ้วทั้งสองข้างแล้ว ยังมีริ้วรอยร่องลึกข้างจมูกสองข้าง พาดยาวลงมาข้างมุมปาก เลยไปจนสุดปลายคาง อูย .. หน้าตาน่ากลัวจัง เอ๊ะ! บริเวณปลายคางมีริ้วรอยลึก ‘ขยุ้ม’ มาบรรจบกันที่ปลายคาง เหมือนนางแม่มดตัวร้ายในนิทานอีกด้วย ยังไม่รวมเหนียงใต้คอ ไขมันย้อยๆ ใต้ท้องแขน .. ช่างน่าสงสารเธอจังเลย
เอาละ.. ดิฉันใช้เวลาทั้งชีวิตในการดูแลบุคคลอันเป็นที่รักรอบตัวมามากแล้ว ทั้งรอบใกล้และรอบไกลสุดสายตา (ฮา) .. ที่รัก ต่อไปนี้ฉันจะใช้เวลาที่เหลือดูแลเธอเองนะ .. คุณยายตู่
ความเห็น (2)
หวัดแล้วโทรมค่ะ ตอนนี้กำลังเป็นอยู่เลยค่ะพี่
ที่เห็น ..และ เป็น….คือ ธรรมชาติ..หนึ่ง..(กระจก ที่รัก ..บอก ฉัน ที..ว่า .. ฉันนั้น งาม…หนึ่ง ใน ปฐพี..)…