วันที่ ๙-๑๐ กรกฎาคม ๒๕๖๑ มีการประชุมวิชาการระดับชาติด้านการศึกษาทั่วไป ในหัวเรื่อง "การจัดการเรียนการสอนรายวิชาศึกษาทั่วไปเพื่อตอบโจทย์ประเทศไทย ๔.๐" ผมไปร่วมงานตลอดสองวัน วันนี้ช่วงเช้ามีการเสวนาเรื่อง "การเรียนรู้ตลอดชีวิต" (Lifelong Learning) โดยผู้ทรงคุณวุฒิ ๓ ท่าน มีการพูดถึงกรณีช่วยเหลือหมูป่าออกมาจากถ้ำหลวง ในหลายแง่หลายมุม น่าสนใจนำมาบันทึกไว้แลกเปลี่ยนกัน ดังนี้
ท่าน ๑ บอกว่า
กรณี "่ช่วย ๑๓ หมูป่าออกจากถ้ำ" ทำให้รู้ว่า จิตใจเอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือ สามัคคี ของคนไทยนั้น ยังมีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม พูดในภาษานักข่าวต่างชาติที่มาทำข่าวเผยแพร่ออกไปทั่วโลกว่า "ฮิวมาไนซ์" (Humanization) หรือ "ความเป็นมนุษย์" ของคนไทยนั้นเป็นต้นแบบของโลก
ท่าน ๑ บอกว่า
กรณี "๑๓ หมูป่าติดถ้ำหลวง" นั้น เป็นเหตุการณ์ "Onece in a lifetime" คือเป็นเหตุที่อาจเกิดเพียงครั้งหนึ่งในชีวิต ดังนั้นบทเรียนที่เราควรให้ความสำคัญที่สุดในการนำมาบอกต่อ ไม่ใช่ จะทำอย่างไรหรืือใช้เครื่องมืออะไรเมื่อมีคนติดถ้ำแบบนี้อีก แต่เป็นกระบวนการการแก้ไขปัญหา การจัดการกับเหตุฉุกเฉิน การจัดลำดับความสำคัญ การประสานงาน และการตัดสินใจของผู้นำ ฯลฯ คือสิ่งที่ควรนำมาถอดบทเรียน
ท่าน ๑ บอกว่า
กรณี "ช่วยเหลือ ๑๓ หมูป่าติดถ้ำ" ทำให้เรารู้ว่า การศึกษาเรื่องใดๆ ก็แล้วแต่ ไม่ควรที่จะมองข้ามรากเหง้าหรือทฤษฎีพื้นฐานของเรื่องนั้นๆ ไม่ใช่ไปหยิบเอาเฉพาะ "ที่ปลาย" มาใช้ ยกตัวอย่างเช่น แม้โลกนี้ทุกอย่างจะเป็นดิจิตอลเกือบทั้งหมดแล้ว แต่การสื่อสารในถ้ำ ดิจิตอลไม่มีประโยชน์ ทุกอย่างต้องกลับไปใช้สายอนาล็อค ใช้วิํธีพื้นฐานของการแก้ปัญหาทั้งหมด
ตัวผมเองขอสะท้อนข้อสังเกตของตนเองดังนี้
ไม่มีความเห็น