ฉันรักสหกรณ์
ผมขอโพสต์เรื่องสหกรณ์
เพราะเป็นเรื่องที่ผมชอบ
ชีวิตผมจากคนที่ขาดโอกาส
มาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่มีฐานะ
ในเกณฑ์ยากจน หาเช้ากินค่ำ
กู้หนี้ยืมสิน กู้เงินรายวันเล่นแชร์
ผมต้องพลัดพรากจากครอบครัว
ตั้งแบเบา เพราะพ่อแม่ไม่มี
รายได้พอที่จะดูแลเลี้ยงลูก
หลายคน ตั้งแต่อายุ 40 วัน
ต้องไปอาศัยอ้อมอกของญาติ
ผู้ใหญ่ อาศัยน้ำและข้าวแดง
แกงร้อนเลี้ยงตัวมาและ
ต้องระเหเร่ร่อน เหมือนพวกยิปซี
อยู่บ้านเช่าบ้าง อาศัยกงสีของ
โรงงานที่พ่อทำงานบ้างโดย
เอาเศษไม้เศษสังกะสีที่เขา
ไม่ใช้แล้วมาสร้างบ้านอยู่เอง
หลายคนไม่เข้าใจหรือรู้สึก
ถึงความยากจน ว่าคนจน
ในเมืองนั้นลำบากเพียงใด
ผมเริ่มทำงานใช้แรงงาน
แรกเงินตั้งแต่อยู่ประถมศึกษา
ช่วยพ่อทำงานแบกหามไม้ยาง
ลอกยางแผ่น ทำงานก่อสร้าง
ขุดหาของเก่าตามกองขยะ
ขายเรียงเบอร์ หิ้วกระติกน้ำแข็ง
บอกขาย ขายไอศครีมรถเข็น
รับจ้างล้างรถตามปั้ม ยกล่องผัก
รับจ้างเก็บผักตบผักบุ้งในคลอง
เดินขายขนมตามโรงงาน รับจ้าง
หิ้วของหนีภาษีผ่านด่าน
เป็นคนงานโรงพิมพ์จัดหีบห่อ
รับจ้างตบแต่งงานหล่อวัตถุมงคล
เป็นลูกมือเล่นหนังตะลุงแก้บน.
วาดรูปเหมือนแลกเงินแลกข้าว
ทำงานรับจ้างทุกอย่างที่ได้เงิน
เพราะชีวิตมีแต่หนี้มาก่อนเกิด
เสียด้วยซ้ำ กว่าจะผ่านประถม
จบมัธยมมาได้ ใช้ชีวิตตรากตรำ
มาอย่างโชกโชน ไม่เป็นโจร
ดั่งหมอดูทำนายก็บุญโขแล้ว
ดวงชะตาโชคดีได้มาเรียน
สหกรณ์ พบสหกรณ์ดีทำให้
ชีวิตผมเปลี่ยนไป ผมไม่ได้เป็น
กรรมการ ไม่ได้เป็นเจ้าหน้าที่
ฝ่ายจัดการ หรือผู้ตรวจสอบฯ
ผมเป็นสมาชิกธรรมดาคนหนึ่ง
ผมก็มีทุกอย่าง ที่ได้จากสหกรณ์
เหมือนคนทั่วไปเขา แม้จะไม่
ร่ำรวยล้นฟ้า แต่ก็ไม่เดือดร้อน
มีอาชีพ มีบ้าน มีรถ มีกินมีใช้
มีอาหารเครื่องนุ่งห่ม มีที่ดิน
ลูก ๆได้รับการศึกษา ไม่ต้อง
ลำบากเหมือนผม
ผมจึงชอบโพสต์เรื่องสหกรณ์
เพราะอยากเห็นสหกรณ์ไทย
เป็นสหกรณ์ที่ดำเนินงานไปใน
ทิศทางที่ถูกต้องดีงาม สามารถ
ช่วยเหลือพี่น้องประชาสมาชิก
สหกรณ์ เหมือนที่สหกรณ์ช่วยผม
ถ้าทำได้กันมาก ๆ ประเทศไทย
เราก็จะพัฒนาเปลี่ยนแปลงไป
ในทางที่ดีอย่างแน่นอน
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น