นิราศอิตาลี ตอน ๘

๑๗๖เดินจนเหนื่อย เมื่อยขา จำลากลับ

เร่งกระชับ ใช้เวลา อย่าเหหัน

ทุ่มครึ่งถึง จึงมา อาหารทัน

มื้อเย็นนั้น นำมา อิตาเลียน

 

๑๗๗มักกะโร นีพา เสิร์ฟมาก่อน

ขนมปังปอนด์ ปิ้งไว้ คงหลายเหรียญ

สเต๊กร้อน ก่อนใคร ไม่จวนเจียน

น้ำจิ้มแจ่ว แก้เลี่ยน อร่อยจัง

 

๑๗๘กินสำเร็จ เสร็จสรรพ กลับสถาน

วันอาสาฬหบูชา พาใจหวัง

เพ็ญเดือนแปด บรรจบ ครบอีกครั้ง

ชาวพุทธตั้ง ใจรอ ขอทำบุญ

 

๑๗๙เคยทำบุญ อุ่นใจ ไม่ไกลเจ้า

ทั้งสองเรา รวมใจ ได้เกื้อหนุน

ถวายเทียน พรรษา บูชาคุณ

ได้เจือจุน พุทธศาสตร์ ไม่คลาดคลา

 

๑๘๐เพ็ญคืนนี้ นี้เห็น เหมือนเพ็ญคืน

เพ็ญจ๋าฝืน ฝืนเช่น โอ้เพ็ญจ๋า

เพ็ญมาถึง ถึงเด่น ยามเพ็ญมา

เพ็ญเตือนข้า ข้าฝัน วันเพ็ญเตือน

 

๑๘๑จันทร์แจ่มฟ้า ฟ้าครัน คืนจันทร์แจ่ม

จันทร์เหมือนแซม แซมปั้น ดุจจันทร์เหมือน

จันทร์เยือนใจ ใจหวั่น เมื่อจันทร์เยือน

จันทร์พาเพื่อน เพื่อนกัน ขอจันทร์พา

 

๑๘๒น้องเตรียมของ ทำบุญ อุ่นใจเหลือ

น้องปีเสือ พี่ปีไก่ ทำไว้หนา

ถวายวัด ถวายพระ ปฎิบัติมา

ศาสนา พุทธอยู่ คู่ไทยนาน

 

๑๘๓เข้าพรรษา ครานี้ พี่ห่างน้อง

เคยประคอง ขันข้าว เราสมาน

กุมมือจับ ทัพพี มีชื่นบาน

เรื่องรักหวาน ว่าเรา เขารู้กัน

 

๑๘๔รักเรียงร้อย ร้อยรัก เรารักเรียง

สุขสันต์เสียง เสียงสาว แสนสุขสันต์

พัวพันพร้อม พร้อมเพรียง เพียงพัวพัน

ค่ำคืนคั่น คั่นค้ำ แค่ค่ำคืน

 

๑๘๕นวลนางนอน นอนไหน หนอนวลนาง

แข็งขืนข้าง ข้างเขา เข้าแข็งขืน

แตกตื่นตาม ตามตน ต้องแตกตื่น

ฝันใฝ่ฝืน ฝืนใฝ่ เฝ้าฝันใฝ่

 

๑๘๖ใฝ่เฝ้าฝัน ฉันเศร้า ยามเจ้าห่าง

ห่างกันบ้าง บอกจันทร์ อย่าหวั่นไหว

ไหววาบหวิว พริ้วลม ขมขื่นใจ

ใจจ่อใกล้ กายห่าง มิร้างลา

 

๑๘๗ลากันก่อน ย้อนคิด ส่งจิตใกล้

ใกล้กว่าใคร ควรคิด นิมิตหา

หาหนทาง วางใจ ใกล้กานดา

ดาราคว้า เคียงเดือน ยามเคลื่อนคลา

 

๑๘๘ถึงยามจาก จากไกล จำใจจาก

ถึงยามพราก พรากไกล ฤทัยหา

ถึงยามจร จรจาก ต้องพรากมา

ถึงยามลา ลากัน อย่าหวั่นใจ

 

๑๘๙ถึงยามไกล ใฝ่ฝัน ถึงกันอยู่

ถึงยามกู่ ก้องฟ้า นภาใส

ถึงยามนอน อ่อนล้า ทุกคราไกล

ถึงยามไป ปวดร้าว คราวจากกัน

 

๑๙๐ห้องนอนชั้น สิบเก้า เฝ้ามองอยู่

เห็นดาวคู่ เดือนเพริศ งามเฉิดฉัน

เมฆลอยเลื่อน เดือนเด่น เช่นกลางวัน

ฟ้าก็พลัน สว่างจ้า ยามราตรี

 

๑๙๑เดือนสวยเด่น เห็นอยู่ เคียงคู่ฟ้า

ใจพี่ล้า ร่ำร้อง ยังหมองศรี

อยากนอนเรียง เคียงเคล้า เจ้าคนดี

ป่านฉะนี้ โฉมยง คงนิทรา

 

๑๙๒ห้องโรงแรม แง้มประตู ดูแตกต่าง

สู้ห้องนาง นวลน้อง พี่ปองหา

จำต้องนอน โดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา

รีบหลับตา พักกาย ไม่หน่ายนาง

 

๑๙๓พระจันทร์ลา คราอรุณ อบอุ่นแล้ว

มองเห็นแนว นภา ครารุ่งสาง

สุรีย์ฉาย ปลายฟ้า มาลางลาง

เรือลอยกลาง ไกลฝั่ง ดั่งสัญจร

 

๑๙๔อาหารเช้า เหมือนเดิม เติมความอิ่ม

เติมรอยยิ้ม ยวนใจ ไม่ถ่ายถอน

กินของไทย ได้ย้ำ เกินพร่ำวอน

เหมือนภมร ว่อนชิม ลิ้มซ่านทรวง

 

๑๙๕แรมหนึ่งค่ำ เดือนแปดตรง ลงวันนี้

เป็นวันดี ดั่งพุทธา มาจากสรวง

ภิกษุย้ำ จำพรรษา คราทั้งปวง

จนลุล่วง สามเดือน เคลื่อนพ้นไป

 

๑๙๖พุทธศาสนิกชน คนทั้งหลาย

ได้ผ่อนคลาย ความทุกข์ สุขผ่องใส

ร่วมทำบุญ ตักบาตร สะอาดใจ

บำเพ็ญไว้ ในศีลา สมาทาน

 

๑๙๗อยู่ไกลห่าง ต่างแดน แสนอ้างว้าง

หมดหนทาง ทำได้ ไกลถิ่นฐาน

ทำดีไว้ ไกลชั่ว ตัวเบิกบาน

ขอร่วมสาน สืบธรรม นำหทัย

 

๑๙๘ออกเดินเท้า เข้าใกล้ ไปถึงท่า

เรือล่องพา เพียงพิศ จิตสดใส

ผ่านป้อมเด่น เห็นตระการ สำราญใจ

เดินตามไกด์ เกริ่นนำ ชำนาญทาง

 

๑๙๙ต้องข้ามน้ำ ลำมหา สมุทรใหญ่

เพื่อจะใกล้ เกาะคาปรี ที่ฟ้าสาง

นักท่องเที่ยว เกี่ยวกัน ไม่ทันจาง

โลกเสกสรรค์ สวรรค์สร้าง น้ำพร่างพราย

 

๒๐๐เกาะแก่งนี้ ชี้ว่า น่าไปเที่ยว

เกาะแก่งเกี่ยว กำหนด มิหดหาย

เกาะแก่งงาม งามจริง พริ้งพรรณราย

เกาะแก่งหมาย มาชม นิยมกัน

(มีต่อ)

พิเชฐ บัญญัติ ประพันธ์

ปีที่ประพันธ์ ๒๕๕๗