นิราศอิตาลี ตอน ๖

๑๒๖"ถ้ามัว"ช้า หาไหน ก็ไม่ได้

"แต่หา"ใช่ เช่นหวัง ดังประสงค์

"เตียงที่ดี"มีไหม ใฝ่จำนง

"ที่สุด"คง ควรคัด ตัดสินใจ

 

๑๒๗"ค่ำนี้"รอ ต่อรุ่งเช้า ไม่เข้าท่า

"คง"ครวญหา หวนคิด ติดสงสัย

"ไม่ได้"ทำ ท่าเยอะ เปรอะเกินไป

"นอน"ที่ไหน หนอเจ้า เฝ้าแต่รอ

 

๑๒๘นอนที่ดี หนีเที่ยวได้ แต่ไม่กล้า

นอนดีกว่า น่าดูกัน มิหวั่นหนอ

นอนหัวค่ำ นำห่างใคร ใฝ่ลออ

นอนจดจ่อ หนอจำใจ ฤทัยตน

 

๑๒๙นอนนับนิ้ว นิ่วน่าหน่าย ไม่คลายเศร้า

นอนก่อนเจ้า เนาว์กาลเจอ ละเมอสน

นอนหลับตา น่าหลับตอน คืนผ่อนปรน

นอนเพียงตน นลพักตา คราห่างไกล

 

๑๓๐"การแบก"หาม ตามติด ชีวิตนี้

"ที่หนัก"มี เหมือนกัน หากหวั่นไหว

"ที่สุด"ต้อง ตรองดู ให้รู้ใจ

"คือ"ยึดไว้ วางไม่ลง ปลงไม่เป็น

 

๑๓๑"แบกจิต"ตน ทนทุกข์ ขลุกความวุ่น

"ที่ไม่"คุ้น ความว่าง วางไม่เห็น

"รู้จัก"มาก ยากล้ำ ยังลำเค็ญ

"ปล่อยวาง"เห็น หายทุกข์ สุขอุรา

 

๑๓๒“สิ่งที่"เห็น เป็นอยู่ ได้รู้สึก

"ให้"จิตนึก นำใจ ใฝ่หรรษา

"ความสุข"เกิด เจิดจรัส วัฒนา

"แก่เรา"พา เพลินใจ ยามได้มัน

 

๑๓๓"ก็สามารถ"ขาดหาย ทำลายห่าง

"ทำให้"ร้าง ไร้สุข ทุกข์มหันต์

"เราทุกข์ได้"ใจเศร้า เหงาชีวัน

"เช่นกัน"นั้น น้อมใจ ธรรมใส่แทน

 

๑๓๔ใจนำกาย หมายย้ำ จิตนำใจ

แสนสุขได้ ไร้ทุกข์ เป็นสุขแสน

แดนต่างกัน ฉันห่าง มาต่างแดน

ใจวางแทน ทุกอย่าง จงวางใจ

 

๑๓๕สุขใจแท้ แม้ไกล ทำใจสุข

ไหวหวั่นทุกข์ ท้อกัน อย่าหวั่นไหว

ใครหน่ายหนี ลี้อาย ใครหน่ายใคร

ชมชื่นให้ หวนคืน จงชื่นชม

 

๑๓๖สะดุ้งตื่น ลืมตา ครารุ่งสาง

จำจากนาง ในฝัน ฉันขื่นขม

ตื่นอาบน้ำ ทำใจชื่น ฝืนอารมณ์

ลืมทุกข์ตรม ข่มใจ ไม่กังวล

 

๑๓๗เขาจัดหา อาหารเช้า เอาไว้แล้ว

กินตามแนว แถวนี้ มีเหตุผล

ต้องปรับลิ้น กินไป เปิดใจยล

ไม่ทุกข์ทน ทำอยู่ รู้ปรับตน

 

๑๓๘"ผู้มี"ธรรม นำใจ ให้คุณค่า

"ภาวนา" นิ่งรู้ ดูเหตุผล

"เป็นหลักใจ" ใช้คิด พินิจตน

"จะทำ"ลน ลุกลี้ ไม่มีทาง

 

๑๓๙"อะไร"เหตุ เลศนัย อะไรผล

"ชอบใช้"ยล ยินฟัง หวังสะสาง

"ความคิดอ่าน" ญาณเห็น จิตเป็นกลาง

"เสมอ"วาง เว้นชั่ว ไกลตัวตน

 

๑๔๐หลับจนคิด จิตดล คิดจนหลับ

ผลผ่านนับ ขับขาน นับผ่านผล

คนห่างคิด ชิดวาง คิดห่างคน

ทนทุกข์พ้น ยลสุข พ้นทุกข์ทน

 

๑๔๑ตื่นตอนเช้า เว้าวอน เช้าตอนตื่น

ฝนฝึกคืน ฝืนตรึก คืนฝึกฝน

ยลสิ่งมี ดีจริง มีสิ่งยล

ใจจิตค้น ครวญคิด ค้นจิตใจ

 

๑๔๒เช็คกระเป๋า เราหวัง มานั่งรถ

ตามกำหนด นาโปลี อยู่ที่ไหน

อิตาลี ชี้ตรง ลงใต้ไง

เมืองต่อไป เปลี่ยนจากโรม ชมโฉมกัน

 

๑๔๓สองร้อยห้า สิบโล โหไกลลิบ

นอนเงียบกริบ เก็บแรง ให้แข็งขัน

ถึงครึ่งทาง พลางจอดพัก ชะงักงัน

ไม่ดื้อรั้น รอคอย แล้วค่อยไป

 

๑๔๔ทางร่มรื่น ผืนป่า พฤกษาไสว

ทั้งไม้ใหญ่ หญ้าเขียว เที่ยวสดใส

ทั้งแดดกล้า ฟ้าคราม งามกว่าใคร

ถึงห่างไกล ใจย้ำ ไม่รำคาญ

 

๑๔๕หมู่บ้านเล็ก ผ่านผัน รวมกันอยู่

ตระหนักรู้ ร่วมมา พาสืบสาน

จัดเป็นจุด หยุดขายของ สิ่งต้องการ

จัดเป็นร้าน รถพัก ประจักษ์กัน

 

๑๔๖พอเที่ยงวัน ฉันจึง มาถึงที่

นาโปลี เมืองใหญ่ ใต้ขอบขันธ์

เมืองตอนใต้ ใหญ่ย้ำ ไกด์จำนรรจ์

แหล่งสร้างสรรค์ สิ่งเก๋ ทะเลชม

 

๑๔๗ก่อนเที่ยวต่อ รอชิม ให้อิ่มท้อง

ได้ลิ้มลอง เลิศลิ้น กินเหมาะสม

อาหารจีน จับใจ ใฝ่นิยม

แล้วอบรม เรียนรู้ ดูงานไป

 

๑๔๘เดินดุ่มดุ่ม ด้วยดู เรียนรู้ว่า

มากมีมา มุ่งมั่น มิหวั่นไหว

ท่องเที่ยวทำ ทุกทาง แม้ห่างไกล

แววว่องไว วางวาด ฉลาดมอง

 

๑๔๙คนคิดค้า ครวญใคร่ รายได้คุ้ม

กล้าเกาะกลุ่ม ไกลใกล้ ห่างไกลหมอง

ปรับเปลี่ยนแปลง แปรไป ตามใจปอง

ต่างตริตรอง ตามติด พิชิตชัย

 

๑๕๐นายกฯเมือง ลูอิจี มีงานต่อ

จึงร้องขอ ทีมงาน ช่วยขานไข

ทั้งแรงงาน สื่อสาร ชำนาญไกล

ที่ข้องใจ สิ่งแวดล้อม น้อมรับฟัง

(มีต่อ)

พิเชฐ บัญญัติ ประพันธ์

ปีที่ประพันธ์ ๒๕๕๗