พื้นที่ช่วงชิง..?

        วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งของครอบครัวที่ว่าเป็นวันครอบครัวเพราะอยู่กับครัวครอบไปไหนไปกันจนถึงเวลาเย็นจึงหวนกลับคืนเข้าบ้าน  เริ่มจากไปส่งลูก ๆ เรียนหนังสือไปตามประสาของลูกเขา  ช่วงว่างจากนั้นก็ควงคู่ชีวิตไปดูงานโอท๊อบที่ศูนย์ประชุมนานาชาติ มอ. หาดใหญ่ที่นี่ชิมอาหารฟรีเกือบอิ่มท้องเลยละ

        เมื่อถึงเวลาไปรับลูก ๆ ที่เลิกเรียนหนังสือแล้วเมื่อลูกๆหิวอาหารกลางวันตกลงพากันเข้าห้างแห่งหนึ่งในเมืองหาดใหญ่เพื่อไปหาอาหารสิ่งที่เห็นกลายมาเป็นประเด็นบันทึกวันนี้คือตรงปากทางเข้าห้างมีพิธีกรรมสรงน้ำพระพุทธรูปในเทศกาลวันสงกรานต์ 

 ท่านผู้อ่านจะคิดเหมือนผมหรือไม่ครับคือการตื่นตัวทางวัฒนธรรมบวกกับการค้านี่ช่างรวดเร็วจริงเขาวางแผนจัดงานสรงน้ำพระในเทศกาลวันสงกรานต์ก่อนเดือนเมษายนจะมาถึงเสียอีกนะครับน่าชื่นชมมากเลยในขณะเจ้าของวัฒนธรรมอื่น ๆ ยังไม่ตื่นเลยนะครับนี่ 

 เอ๊ะรึไม่จริงผมลองขับรถผ่านวัดสองสามแห่งซึ่งถือว่าวัดในอดีตเคยเป็นตัวแทนจัดงานเป็นศูนย์กลางการจัดงานและนำพระพุทธรูปหลายรูปมากออกมาสรงน้ำกัน  เหมือนจะได้ยินเสียงกระซิบมาว่า...มันยังไม่ถึงประเพณีนั้นดอกหลานเอ๋ย. 

 ความสงสัยของผมคือว่า...ชาวบ้านเขาคิดได้ยังไงนี่เร็วจังเหมือนเป็นพื้นที่ช่วงชิงในการทำความดีเพราะมีผู้คนมากมาห้างนั้นและได้มาทำบุญพร้อมกับสรงน้ำพระกันแล้วนะครับสิบอกให้เด้อ.  

[นายศุภณัฐ เจตน์ครองสุข]

ลูกชายทั้งโตแล้วนะครับ