วันที่ไม่มีตังค์สร้างอาคารเรียน..รู้สึกเป็นทุกข์ คือทุกข์แทนเด็ก ที่เรียนอย่างยากลำบาก พอได้ตังค์มา..ก็ทุกข์อีก..ที่หาคนสร้างไม่ได้..
ต้องหวานอมขมกลืนมาเป็นแรมเดือน..กว่าจะปรับจิตปรับใจได้ ให้อดทนและรอคอยด้วยการปล่อยวาง..คิดเสียว่า..สร้างได้ก็ดี..หากยังสร้างไม่ได้..ก็ดี
แปลกใจที่เงินหนึ่งล้านแปดแสนไม่ใช่น้อย..กับอาคารใต้ถุนโล่ง ข้างบนมีแค่ ๓ ห้อง แต่ไม่มีผู้รับเหมารายใดสนใจ..ประกาศ ๒ ครั้ง..ต้องยกเลิก..
ได้เงินสนับสนุนจากธนาคารออมสินตั้งแต่เดือนธันวาคม ๒๕๖๐..จนบัดนี้..ยังตอบคำถาม ผอ.ออมสินไม่ได้..ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ทำไม..อาคารเรียนหลายโรงจากงบประมาณ สพฐ.ถึงสร้างได้ในวงเงินที่ต่ำกว่าราคากลางตั้งมากมาย..บางอาคาร..ยื่นซองสู้กัน..ห่างกันเป็นล้านก็มี..
อาคารเรียนหนองผือ..กำหนดไว้ที่ ๒ ล้าน ๒ หมื่น ผู้สันทัดกรณีมองว่า..ถ้าโรงเรียนมีงบเท่าราคากลาง น่าจะมีคนแย่งกันยื่นซอง แต่พอมีแค่ล้านแปดกลับไม่สน..ซะงั้น..
แล้วที่น่าแปลกก็คือ..ในอดีตที่ผ่านมา..ก็จะไม่มีคนยื่นที่ล้านแปดด้วย จะลดลงเหลือล้านหกล้านเจ็ดด้วยซ้ำ..เวรกรรมแท้ๆ
ผมปรึกษาเขตพื้นที่การศึกษา เพื่อหาทางออก..โดยใช้วิธีคัดเลือก..อาจต้องมีการแก้ไขแบบ ลดสเป๊ค..เริ่มจาก..เสาะหาว่า..มีเงินล้านแปดกับแบบแปลนแบบนี้..ใครสนใจบ้าง?
คนสนใจมีรายเดียว...โทรมาที่เขตฯว่าอยากทำ..แต่ขอแก้แบบ เป็นบางส่วน และบางส่วนโรงเรียนอาจจะต้องจ่ายเอง..และขอลดครุภัณฑ์ในอาคารหลายรายการ..
ผมเกือบจะตกลง..แต่เขตฯบอกให้ใจเย็น ควรคุยหลายๆคน เพื่อให้ได้อาคารใกล้เคียงกับแบบให้มากที่สุด..ที่สำคัญ..คนที่สนใจว่าจะทำนั้น..มีงานล้นมือ จะลงมือสร้างได้ในอีก ๓ เดือนข้างหน้า...แม่เจ้า
เขตถามว่า..ผอ.รู้จักใครที่เป็นผู้รับเหมาก่อสร้างอยู่ใกล้ๆโรงเรียนบ้างไหม?..ลองคุยดู..แล้วเชิญเขามาพูดคุยที่เขตฯ..ในรายละเอียด..เพื่อประกอบการตัดสินใจ..
ผมจึงเข้าใจได้ทันทีว่า..เมื่อทำตามเกณฑ์แล้วไม่ได้ผู้รับเหมา..ก็ยังมีช่องทางให้ผ่อนคลาย..ง่าย..และยังอยู่ในระบบที่ถูกต้อง..
ผมรีบไปปรึกษา..อดีตรองนายกเทศมนตรี..ที่เป็นผู้รับเหมาก่อสร้างในอำเภอ เคยสร้างอาคารเรียนโรงเรียนขยายโอกาส..พร้อมนำแบบแปลนไปให้ท่านดูด้วย..
บ้านของท่านรองฯ ขายวัสดุก่อสร้าง มีเครื่องมือและเครื่องจักรกลที่ใช้ในการก่อสร้าง และมีลูกชายที่เรียนจบวิศวโยธา..
ท่านรองฯบอก..ได้ยินข่าวว่าหนองผือได้เงินสร้างอาคาร แต่คิดว่า..ได้ผู้รับจ้างแล้ว จึงไม่ได้ติดตาม..และเมื่อท่านรองฯดูแบบแล้ว ..ท่านก็พร้อมที่จะเดินทางไปเขต..
วันนี้..ผมนำท่านรองฯพร้อมลูกสาวของท่านที่ทำหน้าที่การเงินและบัญชี..ไปพบเจ้าหน้าที่ฝ่ายนโยบายและแผนงานของเขตพื้นที่ฯ...
เกือบสองชั่วโมง..ที่ผมนั่งลุ้นระทึก เพราะต้องรอรับฟังการตัดสินใจของท่านรองฯ ผมสังเกตใบหน้าท่านรองฯ..พบความพึงพอใจอยู่เหมือนกัน..
ขณะที่รอคอยผลการเจรจางานก่อสร้างครั้งใหญ่ในชีวิต..ผมคิดว่านี่คืองานแรกและอาจเป็นงานเดียว..ก่อนเกษียณราชการของผมก็เป็นได้ เอาเถอะ..อย่างน้อยผมก็มีวันนี้กับเขาเหมือนกัน
ผมรู้สึกเพลิดเพลิน..กับบุคลิกและคำพูด..ของบุคลากรฝ่ายแผน..ท่านเก่งมาก..กางแบบอาคาร..บอกกว้างยาว อธิบายวัสดุ คำนวณราคา บอกอุปสรรคปัญหาและเปรียบเทียบคุณประโยชน์..ได้ชัดเจนคล่องแคล่ว..ทุกคนเข้าใจและฟังเพลิน..
ท่านรองฯ หรือว่าที่ผู้รับจ้าง..เข้าใจแบบโดยตลอด ท่านท้วงติงว่า..ถ้าจะให้ทำตามแบบนี้ทั้งหมด..ก็ไม่ไหวเหมือนกัน..ในวงเงินล้านแปด..
แบบอาคารก็แปลกดี..ไม่มีเทพื้นใต้ถุน..ถ้าโรงเรียนจะให้มีต้องออกตังค์เอง ผมก็เลยบอกว่า..ไม่มีตังค์..เท่าที่มีอยู่จะเอาไว้จ้างครูพิเศษและเก็บไว้สร้างห้องน้ำห้องส้วม..
ท่านรองก็เลยต่อรอง..ขอปรับลดโต๊ะเก้าอี้จาก ๙๐ ตัว..เหลือ ๒๐ ตัว..ผมก็เกือบจะตกลง..แต่ท่านผอ.ฝ่ายแผน มีความคิดที่ดีกว่า.."วันที่ออมสินมาเปิดอาคารแล้วไม่มีโต๊ะเก้าอี้นักเรียน..มันจะมองอย่างไรอยู่นะ..".
ท่านรองฯก็เลยยิ้มแล้วบอกว่า..คิดว่าช่วยโรงเรียนบ้านหนองผือก็แล้วกัน..เอางี้..ผมจะทำตามแบบแปลนทุกอย่าง.ชั้นล่างตกลงไม่เทพื้น..และจะให้โต๊ะเก้าอี้ ๖๐ ตัว..ได้ไหม?
๓ เดือนที่อดทน..และรอคอย..ปิดฉากลงแล้วในเบื้องต้น..เป็นบุญกุศลของครู นักเรียนและโรงเรียน..ที่ได้คณะผู้สร้างอาคารเรียน..เป็นกลุ่มคนในพื้นที่..
คืนนี้..ผมหลับได้อย่างมีความสุข..เพราะอีก ๒ – ๓ วัน..คณะทำงานจะมาเคลียร์พื้นที่และดีเดย์เริ่มงานก่อสร้างอย่างเป็นทางการ..๑ เมษายน..ต้อนรับวันปิดเทอม..
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๐ มีนาคม ๒๕๖๑