เวลาของคนเรานั้น ธรรมชาติได้กำหนดให้เราทุกคนมีเวลาเป็นของตัวเองเท่าๆกัน ขึ้นอยู่กับว่าเรานั้นจะแบ่งเวลาเป็นหรือเปล่า บางคนมีเวลามาก จนแบ่งเวลาไม่เป็น ทำให้ใช้เวลาไม่คุ้มกับสิ่งที่ต้องเสียไป บางคนก็ใช้เวลาที่มีอยู่คุ้มค่ามากจนเกินไป จนไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง แต่บางคนคิดว่าตัวเองแบ่งเวลาเป็น จนลืมไปว่าต้องแบ่งเวลาให้กับตัวเองบ้าง เราควรแบ่งเวลาให้เป็น ทั้งให้กับตัวเองและคนอื่น
ถ้าเราหันมานึกถึงความสำคัญของเวลา เราจะรู้ว่า เวลาของแต่ละคนที่มีนั้น แต่ละวันมันไม่ใช่เวลาที่มีมากมายอะไรเลย แต่กลับเป็นเวลาอันสั้น ที่รอแค่เข็มนาฬิกาหมุนรอบตัวมัน เพียงแค่นี้เวลาในหนึ่งวันก็จบลงโดยที่เรายังไม่ทันได้ทำอะไรเลย บางคนเห็นว่ามันมากเลยใช้เวลาเหล่านี้ ใช้กับสิ่งที่ไร้สาระ แทนที่จะเอาเวลาที่มีมาสร้างให้มันเกิดประโยชน์แก่ตัวเอง เช่นอ่านหนังสือ หาแบบทดสอบมาทำ ดูเทคนิคการจำ ดูวิชาที่ต้องสอบ ฯลฯ แต่คนเรากลับมองข้ามสิ่งๆนี้ไป แล้วกลับมาบ่นกันทีหลังว่า เวลามัยน้อยเกินไป ทบทวนไม่ทันหรอก ทั้งที่จริงแล้วเวลาที่สามารถจะทบทวนความรู้หรือบทเรียนต่างๆนั้นมีมาก แต่เรากลับมองข้ามแล้วใช้เวลาเหล่านั้นไปแบบไม่เกิดประโยชน์
ไม่มีความเห็น