สื่อสารอย่างสันติ

…สื่อสารอย่างสันติ

ในวันที่แม่เหนื่อยล้า อยากหายใจเบาๆ พักผ่อน อยู่ในร่มเงาชายคาบ้าน ลูกนั้นก็อยากออกไปสนุกสนานสนานกับเพื่อนว่ายน้ำเล่นกันที่สระว่ายน้ำ (ลูกวัย 10 ย่าง 11 ขวบ)

ความขัดแย้งจึงเกิดขึ้น

ลูก แม่ครับ อยากไปว่ายน้ำกับเพื่อน ถามเพื่อนแล้วเพื่อนก็อยากไป ไปสระว่ายที่เป็นสระน้ำ เกลือในร่มที่เคยไปนะ แม่กินข้าวเสร็จแล้วไปเลยนะ (ถามแม่มั้ย ว่าแม่อยากไปหรือเปล่า คิดเสียงดังในใจ)

แม่ แม่รู้สึกเหนื่อย อยากพักที่บ้าน ไม่อยากไปไหนเลยลูก

ลูก ก็คุยกับเพื่อนแล้ว เพื่อนก็อยากไป จะไปว่าว่ายน้ำ (หน้าเบ้ เสียงเริ่มดัง ความหงุดหงิด ไม่พอใจปรากฎชัดผ่านแววตาและท่าที)

แม่ แม่้อยากพักอยู่บ้าน ลูกเล่นอย่างอื่นกับเพื่อนที่บ้านได้ไหม (กายเหนื่อยๆ ใจก็พลอยจะเหนื่อยๆ ตามร่างกาย ยังอยากยึดวิธีการของตัวเอง)

ลูก ไม่จะไปว่ายน้ำ (ระดับความไม่พอใจเริ่มเพิ่มขึ้น)

แม่ยังมีสติ แม้ร่างกายจะอ่อนล้าอ่อนแรงไปมาก ความขัดแย้งกำลังจะกลายเป็นสงครามสายเลือดกลับมาทบทวนตัวเอง เราต้องการ “พักผ่อน” แต่ ณ เวลานี้ หากยืนยันวิธีการเดิม คือ พักอยู่บ้าน อาจจะไม่ได้พัก และอีกความต้องการหลัก คือ “การมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อลูก” อาจถูกบั่นทอน บ้านร้อนเป็นไฟได้

แม่ ลูกอยากไปว่ายน้ำกับเพื่อน แม่เองก็อยากพัก คนละครึ่งทางดีไหม สระน้ำเกลือที่ลูก อยากไปไกลและรถติดด้วย แม่รู้สึกเหนื่อยเกินจะขับไปไหว ขอเป็นสระคลอรีน ใกล้บ้าน ตากแดดได้ไหม แม่จะได้ใช้พลังชีวิตน้อยหน่อย

ลูก จริงๆ อยากไปสระน้ำเกลือในร่ม แดดมันร้อน แต่ก็ได้ก็แม่เหนื่อย แม่เองก็ไปนั่งพักขอบสระแล้วกัน (มีแนะนำอีก ไม่ต้องบอกก็ทำแบบนั้นแหละ คิดรึว่าแม่จะลงไปแหวกว่าย?)

แม่ ขอบคุณลูกมากครับที่เข้าใจและเป็นห่วงแม่

ความขัดแย้งหายไป ความสัมพันธ์ที่ดีได้ถูกเติมเข้าไป แม้แม่จะไม่ได้พักในแบบที่คิดไว้ แต่ก็ได้พักอีกแบบ อาจไม่สบายกายเท่าวิธีการแรก แต่ได้ความสบายใจ สงบสุขกว่าแบบแรกแน่นอน

ขอบคุณตัวเองที่ยังมีสติพอใช้ได้ ขอบคุณครูที่สอนวิชาสร้างเสริมความสัมพันธ์อันสงบสุข(Love 102) 2 วันที่ผ่านมา (Love 101 ข้ามไปไม่ได้เรียน ๆ 102เลย)