จุดว่าง...ของเวลา

        บันทึกนี้เขียนเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2561  เพื่อไว้อาลัยสำหรับ 1 ชีวิตที่สูญหายไป ที่ สนง.ของผมได้อุปการะสุนัขจรจัดสีขาว พันธุ์ไทย เพศผู้ 1 ตัว เพศเมีย 1 ตัว ตั้งแต่เดือนธันวาคม 2555  เจ้า 2 ตัวนี้ หลงมาจากที่ใดไม่ทราบ จู่ๆ ก็มานั่งจ๋อง มองตา พร้อมสายตาวิงวอน ผมและ พขร.อีกคน ช่วยกันดูแลให้ข้าว ให้น้ำ ให้ยารักษาโรคหรือพาไปหาสัตวแพทย์เมื่อเจ็บป่วย และฉีดวัคซีน 6 โรค ทุกๆ เดือนธันวาคม

เจ้าขาวใหญ่	เจ้าขาวน้อย

        ต่อมาประมาณปลายปี 2556 มีสุนัขจรจัด สีน้ำตาล เพศเมีย อุ้มท้อง มาขอพักอาศัยที่ สนง.ด้วย ผมและ พขร.คนเดิม ก็ช่วยกันเลี้ยงดู กระทั่งมันคลอดลูก ถ้าจำไม่ผิดน่าจะประมาณ 3 ตัว  จำเป็นต้องแจกจ่ายลูกของมันเมื่อครบประมาณ 1 เดือน ไปให้ผู้ใจบุญหลายคน นำไปเลี้ยง  เจ้าตัวนี้เราตั้งชื่อมันว่า เจ้าแดง

เจ้าแดง

       เจ้าแดงถูกเริ่มฉีดยาคุม ตั้งแต่วันที่ 28 มกราคม 2557  เพื่อไม่ให้มีโอกาสเป็นสัด และมีลูกอีก โดยผมซื้อยาคุมมาจากร้านขายอุปกรณ์เลี้ยงสัตว์  และจดบันทึกเหตุการณ์ไว้ว่า วัน เดือน ปี อะไร จัดการอย่างไรเพื่อดูแล รักษา และป้องกันโรค สุนัขทั้ง 3 ตัว   เจ้าแดงมีลักษณะอ้วน สมบูรณ์ขึ้น เริ่มเคลื่อนย้ายตัวลำบาก ในช่วงปลายปี 2560 เรื่อยมา

       พขร.ใจบุญ จะเลี้ยงอาหารมื้อเช้าสำหรับสุนัขทั้ง 3 ตัว   และช่วงเย็นผมจะดูแลด้วยอาหารเม็ด วิตามิน อาหารแท่ง และอาหารเสริมอื่น ๆ  เพื่อยังชีวิตของพวกมันให้อยู่รอดไปได้วันต่อวัน ชีวิตแต่ละวัน วนเวียนเป็นวัฏจักรเช่นนี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า  กระทั่งวันอาทิตย์ที่ 11 มีนาคม 2561 ช่วงบ่าย ๆ เมื่อผมเรียกให้สุนัขมารวมตัว เพื่อให้อาหารเม็ด  กลายเป็นว่าเจ้าแดงหายไป  ไม่มากินอาหารเม็ด  เช้าของวันถัดไปกระทั่งวันนี้ 4 วันเต็มแล้ว  ยังหาตัวเจ้าแดงไม่พบ  แม้นจะมีเจ้าหน้าที่หลายคนช่วยค้นหา  ณ เวลานี้ 14.47 น. ผมต้องทำใจแล้วว่า หากเจ้าแดงเจ็บป่วย และกลับมาให้รักษาตัวได้  ผมจะรีบดำเนินการทันที แต่หากไม่มีบุญที่จะต้องมาดูแลกันอีก ขออธิษฐานให้มันไปเกิดในภพภูมิที่ดี  หากมีเหตุให้มันต้องจบชีวิตลง  ...

         1 ชีวิตที่สูญหาย  แม้นจะไม่ใช้มนุษย์เช่นเราๆ ผมคิดว่ามันก็มีหัวใจ มีความรู้สึกสาระพัน พฤติกรรมของพวกมัน ผูกพันกับผมและ พขร.ใจบุญ  รวมถึง รปภ.สนง. อย่างยิ่ง  สังเกตได้อย่างไร  เวลาคนใดคนหนึ่งขับรถเข้ามาในบริเวณ สนง. หรือเวลาเดินไปมา ถ้ามันเห็น มันจะรีบวิ่ง เดินตามทันที และเข้าไปเคล้าเคลีย ทักทาย ในขณะที่คนอื่นๆ ขับรถเข้ามา  มันจะอยู่นิ่งๆ จุดว่าง...ของเวลา ที่เกิดขึ้น เป็นสัจธรรมของชีวิต มีพบ มีจาก มีทุกข์ มีสุข  สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น จงเป็นสุข เป็นสุข เถิด

[สุจิตรา]

แม่มดก็เลี้ยงหมาจร ? 1ตัว ตอนมาวันแรกหวาดระแวง ผอมมาก และคงถูกเค้าไล่มาระหว่างเดินทางผ่านบ้านคน  มารู้ตอนหลังว่าเคยมีเจ้าของแต่เค้าย้ายบ้านไปไม่เอาน้องไปด้วย เค้าคงหิวมากเลยเดินออกหาอาหา่รกินไป เรื่อย ๆ จนมาถึงบ้านแม่มด  แม่มดเลยรับอุปการะ และได้เลี้ยงลูกหมาที่อยูในท้องอีก 7 ตัว. แต่มาไม่สบายตายไป 3ตัว ก็เลี้ยงกันไปจนถึงปัจจุบัน

[สุจิตรา]

อ้อ..เจ้าขาวใหญ่และขาวน้อย น่ารักมากค่ะ และขอให้เจ้าแดงปลอดภัยกลับมาไว ๆ

[คณิน อุดมความสุข]

เจ้าแดงยังไม่กลับ ครับ / พยายามทำใจแล้ว ช่วงที่มีโอกาสดูแลเขา ได้จัดการทุกสิ่งอย่างเต็มที่  เขาคงชดใช้กรรมของตนเองจบสิ้น  เราซะอีกที่ต้องดิ้นรนต่อไป