ชวนแม่กินข้าวเย็น ชมไอดิน กลิ่นทะเล
เมื่อวานเป็นวันเสาร์วันหยุดของข้าราชการอย่างเรา ๆ เลยทำตัวเป็นลูกที่ดีและถือโอกาสชวนแม่ไปกินข้าวเย็นนอกบ้านกันบ้าง หลังจากที่เกริ่นไว้แล้วซักพักหนึ่ง เพราะเคยแวะเข้าไปทานข้าวตอนขากลับจากทำธุระที่กรุงเทพฯ แล้วไปเจอถนนคนเดิน (ริมทะเล) จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ บรรยากาศดีเลิศ มีอาหารทะเลขาย ซุ้มขายของกิน ของใช้ ขนมนมเนย ผักสด เยอะแยะมากมาย ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส ประทับใจในรสชาดอาหารทะเลที่กินซะพุงปลิ้น สมองเลยพุ่งปรี๊ด คิดถึงแม่ขึ้นมาว่าจะพามาเดินเที่ยวชมบรรยากาศริมทะเลที่นี่สักครั้ง แม่น่าจะชอบ แล้ววันนี้ก็เป็นของเรา วันพาแม่เที่ยวและกินข้าวเย็นนอกบ้าน
รับรู้ได้ถึงความรู้สึกของแม่ว่าดีใจที่ได้ไปเที่ยว (นอกบ้าน) แม่รีบอาบน้ำแต่งตัวสวย เราเดินทางออกจากชุมพรเวลาประมาณเที่ยง ขับรถไปจังหวัดประจวบฯ ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงเศษ
ปัดโธ่..........ขับรถออกมาได้ไม่ถึงครึ่งทาง อากาศดี ๆ อยู่แท้ ๆ ฝนทำท่าจะตกซะงั้น และแล้วเราก็เจอฝนจนได้ แต่ลูกที่ดีอย่างเรามีหรือจะย่อท้อต่อโชคชะตาฟ้าฝน ไม่รู้ว่าจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ฝนตก น้ำท่วมข้างทางแถว อำเภอกุยบุรี ทำให้บ้านเรือนประชาชนที่อยู่ใกล้ทางน้ำผ่านพลอยฟ้าพลอยฝนน้ำท่วมบ้านไปด้วยเล็กน้อย แต่เฮ้ย !!! นี่มันฤดูฝนเหรอ
เดินทางต่อไปจนถึงจุดเป้าหมายในเวลา บ่าย 3 โมง โชคดี ที่อ่าวประจวบ ฝนไม่ตก.... ถ่ายรูปแม่ซะหน่อย
แม่วัยใสในอายุ 92 ขวบ อารมณ์ดี เดินชมนกชมไม้ ได้กลิ่นทะเล สดชื่น และสุขใจ
แม่ได้เดินซื้อผัก ผลไม้ เหมือนเคยใช้ชีวิตของแม่แต่ก่อนโน้น
แม่ค้านั่งยิ้มหน้าแป้น
แม่ซื้อของผักมาได้ 2 อย่าง กลัวเงินหมด
ช้อปปิ้งเสร็จไม่ลืมที่จะถ่ายรูปแม่กับเจ้าถิ่น
พาแม่เดินซะเหนื่อยเลย แต่แม่บอกว่าสบายมาก เสร็จแล้วไปกินข้าวเย็น ชมไอดินกลิ่นทะเลประจวบกัน ก่อนเดินทางกลับบ้านที่ชุมพรอย่างสุขใจ วันหยุดสุดสัปดาห์อย่าลืมคนที่บ้านคนนี้กันนะค่ะ
ความเห็น (3)
แม่ยังแข็งแรงนะครับ
ชื่นชมๆๆ
เอามาฝากด้วยครับ
ขอบคุณค่ะ อ.ขจิต
สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารักค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ฯ
อ่านแล้ว ดูภาพแล้ว พลอยให้ผมคิดถึงคนบนฟ้ามากๆ ครับ -
การดูแลบุพการี ก็เหมือนการสร้างสะพานอันกว้างใหญ่ให้สรรพสิ่งได้ทอดท่องชีวิต ครับ