Narrative note จากการไปศึกษาดูงานที่ศูนย์เวชศาสตร์ฟื้นฟู สวางคนิวาส บางปู

               ครั้งแรกที่รู้ว่าต้องไปดูงาน ก็รู้สึกกลัวมากว่าเราจะทำตามเป้าหมายที่วางไว้ได้รึเปล่า เราจะทำอะไรผิดพลาดไหม แต่พอตอนไปจริงๆ ก็รู้สึกตื่นเต้นว่าจะทำตามที่อาจารย์ให้แบ่งไปสังเกตแต่ละเคสได้ถูกต้องไหม ทำตามเป้าหมายที่เราวางไว้รึเปล่า ตอนเรื่มดูงานรู้สึกทำตัวไม่ถูกตอนอยู่ต่อหน้าพี่โอทีและผู้รับบริการ แต่เราก็พยายามทำเต็มที่ พอเราเริ่มที่จะกล้าถามได้พูดคุยกับพี่โอทีและผู้รับบริการ ทำให้เกิดแรงบันดาล และแรงผลักดันที่จะทำหน้าที่นักกิจกรรมบำบัด ออกไปช่วยเหลือผู้อื่น ยกตัวอย่างคำพูดที่พี่โอทีพูดกับพวกเรา " เราต้องทำด้วยใจ ใจที่เราอยากให้เขาดีขึ้น ใจที่่อยากให้เขาทำได้ " สำหรับเราคิดว่าที่คนที่มาหานักกิจกรรมบำบัดเขาเชื่อว่าการมาหาเป็นความหวังที่จะทำให้เขาหายหรือดีขึ้นกว่าเดิม แล้วยังมีตอนที่ฟังพี่โอทีเล่าถึงเคสความประทับใจในการบำบัดผู้รับบริการ ก็เป็นอีกแรงบันดาลที่คิดว่า สักวันหนึ่งเราจะสามารถทำแบบพี่ๆเขาได้ ทำให้ผู้รับบริการมีชีวิตที่ดีขึ้นและมีความสุข ขอบคุณประสบการณ์ครั้งนี้ที่ช่วยทำให้รู้ว่าสิ่งที่เราเรียนสามารถนำไปช่วยเหลือผู้อื่นได้อย่างไร